"နဲ အိုးမားးး
မဟုတ်ပါဘူးး ညစာအိမ်မှာပဲစားမှာ ခုပြန်လာပြီနော်
ချစ်တယ်အိုမား..."
ကိုကို့အမေဖုန်းခေါ်လာခြင်းပင်
သူ့အပေါ် စွာတေးလန်စကားပြတ်ပြတ်ပြောတက်တဲ့အစ်ကိုက အမေနဲ့ကျတော့
ချွဲနေလိုက်တာ ကလေးပေါက်လေးလိုပဲ.....
သူကတော့ စားခါနီးမုန့်အလုခံလိုက်ရသလို
ခံစားနေရတာမို့ မျက်နှာငယ်လေးဖြင့်သာကိုကို့ကိုကြည့်နေမိသည်....
"အစ်ကို အိိမ်ပြန်မှာလားဟင် ...."
"အိုမားက ညစာအပြင်မှာစားမှာလားမေးတာ
ငါကအလုပ်ပြီးရင်အိမ်ပဲတန်းပြန်လေ့ရှိလို့....
မင်းလည်းပြန်တော့...."
ဂျောင်ကုအောင့်သက်သက်ဖြစ်ရပေမဲ့
ထက်တွန့်် မတက်ရဲ
ဒီအခြေအနေဆို ကိုကိုနဲ့သူကအများကြီးအဆင့်တက်လာပြီပဲမဟုတ်လား...
ဖြေးဖြေးချင်းပဲ သွားကြတာပေါ့ကိုကိုရာ...
သို့သော် ခန္တာကိုယ်ကတော့အဆင်ပြေမနေ...
"အစ်ကို အစ်ကို့ toilet ခဏသုံးပြီးမှပြန်လို့ရတယ်မလားဟင်....."
ဂျောင်ကုလည်းမျက်နှာပူပူနဲ့သာခွင့်တောင်းလိုက်ရတော့သည်....
ကိုကိုက မျက်နှာလေးရဲပြီး ရှက်သွားပုံရပေမဲ့
ရတယ်ဟု ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြောပြီး ပြန်သွားသည်...
ခပ်လှမ်းလှမ်းရောက်တော့ သူ့ကိုအော်ပြောသွားသေးသည်...
မင်းကို ငါ့ကွန်ဒိုထဲ၀င်ခွင့်ပိတ်လိုက်ပြီတဲ့....
အဟင်း ကိုကို့ကွန်ဒိုမှာမဟုတ်လည်း ရပါတယ်လို့တော့ပြန်မပြောဖြစ်လိုက်...
ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး လာဆွဲထိုးလောက်သည်...
>>>>
ကင်ဆော့ဂျင်ရေ အပြောတစ်မျိုးအလုပ်တစ်မျိုးတွေကြီးပါလား
ဂျောင်ကုဆိုတဲ့ကောင်လေးနဲ့တွေ့ရင်
ဘာလို့အကုန်မေ့သွားရတာလဲ....
ရှက်လိုက်တာ...
ငါကအရမ်းလွယ်တဲ့ပုံပေါက်သွားတယ်ထင်တယ်...
..အား မသိတော့ဘူး အဲဒီယုန်ရုပ်နဲ့ လူဆိုးကောင်ကြောင့်ပဲ ဟုတ်တယ် ငါမြူဆွယ်ခံလိုက်ရတာ
ဘာမှမတွေးနဲ့ ကင်ဆော့ဂျင် ခုအိုးမားပြင်ပေးမဲ့အရသာရှိတဲ့ညစာအကြောင်းပဲတွေးရအောင်.....
ဆော့ဂျင်အိပ်ယာထဲရောက်တဲ့ထိ ဂျောင်ကုကအတွေးထဲ၀င်နောက်ယှက်နေသည်...
