The She Detective (Complete)

Chapter 3

📁Case File 1:
Old but not gold

"S-Sige, ano bang mangyayari? Tell me about the case, Agatha-"

Meanwhile...

Nakatayo ang isang lalaki sa dilim na parte ng bahay habang may dalang kutsilyo at tape sa kaniyang mga kamay. Dumaan si Cecilia sa hallway at nagtungo sa taas.

May mapanlarong ngisi ang lalaki sa kaniyang mukha habang unti-unting lumabas mula sa madilim na sulok.

"Babagsak ka din ngayong gabi, Cecilia..." tugon nito.

...

"Hindi ko akalaing makilala ko si Señor Pado dahil sa isang article na nadaanan ko sa news feed kahapon. I was scrolling in feeds of instagram when I saw his face. That's why I found it odd to familiarize one of their faces, husband." tugon ko habang dahan-dahang inilabas ang baril, "He is an artist, a painter who went on bankcrupt because of a rising young artist who is Cecilia, my client! Remember the landscape na manghang-mangha ka, Canon?" tugon ko kay Canon na nakatutok sa kin ang mga mata.

Tumango siya. I smiled, "It wasn't a picture. That's why it had an eerie feeling because it was a mini painting! A mini painting, Dome. And now, the reason why he's stalking Cecilia wasn't because of his sexual desires. But dahil gusto niyang makahanap ng rason para mapabagsak ang dalaga!" bigla kong pinahinto ang sasakyan at dali-daling lumabas habang hawak ang baril, "Stay here, Canon. Hintayin mong dumating ang iyong Daddy, okay? Don't suway me this time." masamang tingin ang iginawad ko sa kaniya bago lumabas.

"Agatha-Huwag kang pumasok ng mag-isa! Damn-"

Hindi ko na binigyan ng atensiyon pa ang pagtawag sa kin ng asawa at padabog na tumakbo papasok sa bahay ni Cecilia. My face paled when I heard her scream from the second floor. Without a thought, agad akong tumakbo papunta sa second floor kung saan ko narinig ang boses ni Cecilia.

"Cecilia!" sigaw ko sa kaniyang pangalan nang tumambad sa aking mata si Señor Pado na nakataas ang kamay at akmang susunggaban ng kutsilyo si Cecilia. I shouted, "Huwag kang gumalaw, Señor Pado! Don't move." sabi ko habang umabante ng isang yapak.

Lumingon sa kin ang Señor, "W-Wala akong gagawin. T-tapusin ko lang ang mga bagay na nakaharang sa aking harapan-"

Hindi siya natinag at talagang ibinaba ng puwersahan ang kutsilyo sa babaeng namumutlang natatakot sa sahig. I sprinted towards him and took a grip of the knife. Dumugo ang kamay ko nang mahawakan ko ang blade nito. I gripped his fist, pulled his arm backwards making him shriek in pain because of the twist.

Nabitawan niya ang dalang kutsilyo kaya agad kong sinipa ang likuran ng kaniyang tuhod para mapaluhod siya sa sahig.

"Huwag mong gawin sa kin ito-"napadaing siya ng mas lalo kong hinigpitan ang paghawak sa kaniyang braso.

"Titles never last, Señor Pado." mahinang tugon ko habang nilagyan ng posas ang kaniyang wrist, "No matter how high your status can be, nothing in this world can last except for change itself. You've aged but your work doesn't. Ang tanging pagkakamali mo lang na naggawa ay manakit ng inosenteng tao." wika ko habang hinayaan siyang wala sa sariling napatingin sa sahig.

I moved away from him, "You have hands to create art but you also have hands to destroy a life. Don't ever do the latter, Pado." mahinang wika ko habang unti-unting pumasok ang ilang mga pulis sa loob ng kuwarto.