(Unicode)
အစ်ကိုနှင့် ကျောတစ်ခင်းတည်း အိပ်ရသည်က သိပ်တော့မလွယ်ကူလှချေ။ လိုက်ကာစလေး ခြားထားရုံမျှဖြင့် မိုးငြိမ်း၏ စိတ်တွေကို ချုပ်ထိန်းမထားနိုင်ပါ။ ကိုယ့်ချစ်သူက ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက်ပင် ဖြစ်စေဦးတော့ စည်းလွတ်ဝါးလွတ်ပြုမူရခြင်းကား မိမိတန်ဖိုးကို မိမိနှိမ့်ချသည်ဟု မိုးငြိမ်းခံယူထားသည်။ သို့ရာတွင် ချစ်သူရည်းစားဖြစ်ခါစမို့ အနည်းငယ်အနေခက်ရုံမျှဟု ထင်မှတ်မိသော်ငှား ရက်အတန်ကြာလာလေ၊ ပိုဆိုးလေဖြစ်၏။
" မိုးငြိမ်း ဘယ်လဲဟင်"
" ဟိုဘက်လမ်းမှာ ဘောလုံးသွားကန်သွားမလို့၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချိန်းထားတယ်"
" ငါရော ငါလည်း..."
"ဟာ... မဖြစ်ပါဘူး၊ အစ်ကို့ကို ဟိုတစ်ခါ စလိုက်တဲ့ ကောင်လေးတွေနဲ့မို့"
" လိုက်လို့ မရဘူးပေါ့၊ ဒါဆို ငါအိမ်မှာ တစ်ယောက်တည်း နေခဲ့ရမှာပေါ့"
အစ်ကိုသည် ချက်ချင်းငြိမ်ကျသွားပြီး အိမ်ထဲသို့ ပြန်ဝင်ရန် ခြေလှမ်းပြင်တော့၏။
" နေဦး"
" ဟင်"
ဘာလဲဟူသည့် သဘောဖြင့် ကိုယ်လုံးလေးက သူ့ဘက်သို့ ပြန်လှည့်လာသည်။
" ကျွန်တော် မှားသွားပါတယ်၊ အစ်ကိုသွားချင်တဲ့ နေရာကို အစ်ကိုသွားခွင့်ရှိပါတယ်၊ ကာကွယ်ပေးရမှာ ကျွန်တော့်အလုပ်ပါ လိုက်ခဲ့"
" တကယ်လား"
" အင်း"
ယခုကျတော့လည်း ချက်ချင်းပြုံးရွှင်သွားပြီး သူ့လက်မောင်းကို လှမ်းချိတ်သည်။
" မဟုတ်သေးဘူး"
အစ်ကို့မျက်နှာရိပ်မျက်နှာချည်သည် တစ်ခဏလေးအတွင်း ထိုသို့ ပြောင်းလဲနိုင်လေသလား။ ချက်ချင်းတည်တံ့သွားပြီး သူ့လက်ကို ချိတ်ထားရာမှလည်း ဖြုတ်၍ သူ့ဘေး၌ ယှဥ်ကာ လာရပ်သည်။
" ဘာလို့လဲဗျ"
" ငါ့ကြောင့် မိုးငြိမ်းကို သူတို့ တစ်မျိုးမြင်သွားလိမ့်မယ်၊ ငါတို့ ဒီအတိုင်းပဲ သွားရအောင်"
YOU ARE READING
အိမ် {Completed}
Romanceအချစ်က ဘဝတစ်ခုမဟုတ်ပေမဲ့ အစ်ကိုနဲ့ ဘဝတစ်ခု အတူတည်ဆောင်ရင်း အချစ်ကို ကျွန်တော် တွေ့ခဲ့တယ်။ အခ်စ္က ဘဝတစ္ခုမဟုတ္ေပမဲ့ အစ္ကိုနဲ႔ ဘဝတစ္ခု အတူတည္ေဆာင္ရင္း အခ်စ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြ့ခဲ့တယ္။
