Μια Διαφορετική Ιστορία

9ο Κεφάλαιο

Η πόρτα της καμαρης του Λάμπρου άνοιξε με φόρα είδε την Ελένη και τον φόβο στα μάτια της έκλεισε σιγά την πόρτα πίσω της, ώστε να μην ακουστεί στο υπόλοιπο σπίτι.

-Τι έγινε Λενιώ μου;

-Ο Σέργιος... Λάμπρο είναι εδώ

Πήρε μια ανάσα, ένιωθε να τελειώνει το οξυγόνο της. Έπεσε στην αγκαλιά του και συνέχισε να μιλάει

-Κανε κάτι φοβάμαι σε παρακαλώ

Την έκλεισε σφιχτά στην αγκαλιά του για λίγα δευτερόλεπτα. Την φιλησε έντονα και της είπε να μείνει μέσα με τον Γιάννο και να κλειδώσει διπλά την πόρτα της. Όταν σηκώθηκε πήγε γρήγορα στην ντουλάπα, δεν άργησε να βρει αυτό που έψαχνε. Όπλισε το πιστολι του και έκανε να φύγει, όταν η Ελένη τον κράτησε από το χέρι και τον έφερε κοντά της.

-Θα έρθω κι εγώ μαζί σου

-Εσυ θα μείνεις εδώ. Αν κάτι πάει λάθος θα ξυπνήσεις τον Γιάννο και θα φύγετε από το παράθυρο μου.

-Σαν τι να πάει λάθος δηλαδή;

-Λενιώ δεν έχουμε χρόνο

-Οχι Λάμπρο δεν έχουμε, για αυτό θα έρθω κι εγώ εντάξει;

-Οχι Ελένη

Την έβαλε και έκατσε στην καρέκλα και έτρεξε να φύγει. Πήρε το κλειδί και κλείδωσε καλά την πόρτα. Δεν γύρισε ούτε δευτερόλεπτο όσο και αν άκουγε την Ελένη να τον παρακαλάει και να χτυπάει με να επιμονή την πόρτα.

Βγήκε στον διάδρομο και έκρυψε το όπλο στο πίσω μέρος του παντελονιού του. Άκουγε τις φωνές τους και συγκέντρωσε όσο περισσότερο κουράγιο για να βγεί και να τους αντιμετωπίσει. Ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά βγήκε έξω και έπαιξε τον ξαφνιασμένο.

-Τι γίνεται εδώ; Κυρ Γιώργη τι κάνεις εδώ; Σεργιε τι δουλειά έχεις σπίτι μου;

-Βρε βρε αυτό ήταν που σε έψαχναν όλοι;

-Σημερα εμφανίστηκα. Τι δουλειά έχεις εσύ εδώ; Φοβάσαι;

-Χαχα εσένα Λάμπρο; Δεν το νομίζω

-Εμενα όχι το στόμα μου όμως δεν πρόλαβες τότε να μου το κλείσεις.

-Ακριβως... και ότι κάνει ένας Σεβαστός πρέπει να το τελειώσει, καλα δεν τα λέω θείε;

-Εξαφανίσου απο το σπίτι μου Σεργιε, δεν έχεις καμία δουλειά εδώ μέσα

-Α όχι και εσύ θείε, που πήγαν οι τρόποι σας;Τσου τσου πολύ κακό αυτό για το όνομα μας