-როგორი ლამაზი ხარ ძვირფასო.
-გუკი ნუ მაწითლებ.
-სიწითლეც ძალიან გიხდება. ეს ღიმილი სამყაროში ერთადერთი ღიმილია, მხოლოდ შენ შეგიძლია ღიმილში ყველაფრის დატევა.
-მე მხოლოდ შენთვის ვიღიმი.
-რატომ მხოლოდ ჩემთვის?-დიდი თვალები უფრო გაუფართოვდა გუკს.
-იმიტომ რომ მხოლოდ შენ იმსახურებ ჩემს ღიმილს.
-ჩემო პატარა, ჩემო ბედნიერება, ჩემო, ჩემო,ჩემო.-კოცნებით აავსო და გულში ჩაიკრა თეჰიონი. თეჰიონი მთელი გულით იცინოდა-იცინოდა მხოლოდ ჯონგუკისთვის.
_
დილით ჯონგუკის მამა დაიღუპა. განიცადა? ისე რა. უცნაური პასუხია? არა. ჯონგუკი მის მშობლებზე დიდარ არ გიჟდებოდა, მშობლების ბრალი იყო იმ კუდიანზე რომ დაქორწინდა.
-ანა ბებოსთან იყავი, ცუდადაა და დაეხმარე სიარულში. მე საქმეები მაქვს. კარგი?
-დავეხმარები ბებოს.
-კარგი გოგო ხარ გაიქეცი.-ჯონმა მობილური აიღო და კონტაქტებში მდივანი კიმი მოძებნა.
-გისმენთ?
-თეჰიონ გამარჯობა.-კიმს ეგონა მოეჩვენა ეს ხმა. ცხელი რამიონი სწრაფად გადაყლაპა.
-დიახ ბატონო ჯონ?
-სათხოვარი მაქვს.
-გისმენთ.-ცივი წყალი მიაყოლა დამწვარ ენას.
-მამაჩემის ამბავს გაიგებდი.
-დიახ, ვიზიარებ.
-მადლობა. მოკლედ დღეს ადვოკატი განქორწინების საბუთებს მოიტანს და სახლში მომიტანე რა, მშობლების სახლში ოღონდ.
-გასაგებია როგორც კი მოიტანენ წამოვიღებ.
-მადლობა.
თეჰიონი ბოროტი გულის პატრონი არ არის მაგრამ მაინც რაღაცნაირად ესიამოვნა გულზე. ეს სამაგიეროს გადახდას ჰგავდა თეჰიონის ცხოვრების გამწარებისთვის. მართალია ბუნებრივი სიკვდილით მოკვდა მაგრამ მაინც.
YOU ARE READING
თოთხმეტი/Fourteen
Fanfictionფიკი შემქნილია მთლიანად ჩემი ფანტაზიით. ფოტოები არ მეკუთვნის მე. შეიძლება გაქვთ წაკითხული მსგავსი შინაარსის მაგრამ მე მაინც ვცადე ჩემი ვერსია.
