ნიუ იორკში მოთხოვნა გაგზავნა ნამჯუნმა თავის უფროსთან დიდი ხანი ელოდებოდნენ მაგრამ საბოლოოდ ნებართვა მოვიდა რომ ოპერაციას დასწრებოდა. ქალბატონი ჯონი სასტიკ უარზე იყო არ უნდოდა ჯონგუკის მეხსიარება, ასე კომპანიაზეც უარს იტყოდა და ყველაფერს დაკარგავდა. დიახ, ექიმი ქალბატონი ჯონის დარიგებული იყო რომ ჯონგუკისტვის ოპერაცია გადაეფიქრებინა.
თეჰიონი საოპერაციოს წინ იჯდა და ერთ წერტილს მიშტერებოდა. საყვარელ ადამიანს მეორედ ვერ დაკარგავდა, ახლა მხოლოდ ნამჯუნის იმედი ჰქონდა. ჯინი თეჰიონის გვერდით იჯდა და ერთი წამითაც არ შეპარვია იმაში ეჭვი რომ ჯონგუკის მდგომარეობა უფრო დამძიმდებოდა ნამჯუნის ყოველთვის ძლიერად წამდა. არასდროს დაავიწყდება როგორ გამოტოვა ნამჯუნმა მათი პირველი იუბილე ფეღმძიმე გოგოს გამო. მაგრამ ამის გამო არ გაბრაზებულა, პირიქით ძალიან ამაყი იყო მისი. გოგონა ბავშვს მარტო ზრდის და ჯინი ხშირად ეხმიანება მას.
ჯონგუკი საოპერაციოში უკვე 7 საათი ჰყავდათ მაგრამ არავინ არ გამოსულა იქედან მხოლოდ შედიოდნენ. თეჰიონს კანკალი აუტყდა და ისტერიკა დაეწყო დამამშვილებელი გაუკეთეს და პალატაში დააწვინეს. ქალბატონი ჯონიც იქ იჯდა და თეჰიონს მზერას არ აშორებდა.
-ისევ სადმე უნდა გადამმალოთ რომ ჯონგუკს არ შევხვდე?-თვალები ნახვერად ღია ჰქპონდა თეჰიონს, ჯერ კიდევ წამლის მოქმედების ქვეშ იყო.
-ახლა ეს საქმეს არ უშველის, ექიმი გამოვიდა საოპერაციოდან შენ გელოდებიან ანას ვერ შევიყვანთ გულიც გაუსკდება.
-რა ხდება?- წამოფრინდა თეჰიონი.
-შენი ძმა მოვა და დაელაპარაკე.
ნამჯუნი ჯონგუკის მეუღლეს და ანას ესაუბრებოდა საბედნიეროდ ბავშვს ტირილი არ დაუწყია როცა გაიგო რომ მამამ შეიძლება ვერ გაიხსენოს.
-ნამჯუნ რა ხდება?
-ის მალე გონზე მოვა მაგრამ ჭრილობას ვერ დავხურავთ უნდა გავიოთ საიდან მოდის ეს დარღვევა. მის წარულს თუ ვანახებთ იქნმებ რამე გამოვიდეს.
YOU ARE READING
თოთხმეტი/Fourteen
Fanfictionფიკი შემქნილია მთლიანად ჩემი ფანტაზიით. ფოტოები არ მეკუთვნის მე. შეიძლება გაქვთ წაკითხული მსგავსი შინაარსის მაგრამ მე მაინც ვცადე ჩემი ვერსია.
