TESADÜF

8. Bölüm : Her Şey Yeniden Başlıyor

Selaaam. +15 oy olduguna göre 8.bölümü koyabiliriim. 
Ayrıca hikayem 1580 okuma olmuş. Hepinize tekrardan çoook teşekkür ederim. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum.
Medyada Derya'nın annesi Fulya Hanım ve Çigdem Hanım'ın telefonunu açan kişi var. Şimdi keyifli okumalaar. :))

***

Eylül hala "Annemin sesini duymak istiyorum annemi verin!" diye bagırıyordu. Annem sogukkanlılıkla Eylül'ün elinden telefonu aldı ve hoparlörü açarak konuşmaya başladı.

- "Alo, kiminle görüşüyorum ?"

- "Merhaba. Tepki vermeden önce size neler oldugunu açıklamak istiyorum. Akşam saat 21.45 gibi işten çıktım. Yürüyerek eve gidiyordum. Yol üstünde bu telefonu buldum. Telefonu elime alıp etrafıma bakındım. Çevreye 'Bu telefonun sahibi kiiim ?' diye bagırdım ama çevreden aldıgım cevap sadece sesimin yankısıydı. Telefonun kilit tuşuna bastım, açılmadı. Şarjının bittigini anladım ve eve götürüp şarj etmeye karar verdim. Şarj edip telefon açıldıktan sonra ard arda mesaj ve bildirim gelmeye başladı. Kızım adlı kişiden 38 çagrı yazıyordu. Önemli bir şey oldugunu anlayıp tam rehberde yazan Kızım adlı kişiyi arayacakken siz aradınız. Olay bu şekilde gerçekleşti. Bu telefonun sahibine ne olduysa benim hiçbir alakam yok."

- "Anlıyorum beyefendi. Birden tepki verip kızmaya başladıgımız için özür dileriz ama Çigdem Hanım'dan, yani bu telefonun sahibinden öglenden beri bir haber alamıyoruz. Üstelik telefonu da kapalı olunca çok endişelendik."

- "Çok üzüldüm. İnşallah en kısa sürede sag salim bulunur hanımefendi."

- "İyi dilekleriniz için teşekkür ederiz. Bu arada siz nerede oturuyorsunuz ? Telefonu alalım."

- "Sarıyer tarafında oturuyorum. Az sonra size konum atarım, gelir alırsınız."

- "Peki, biz bekliyoruz. İyi geceler." diyerek annem telefonu kapattı. Annemin bu derece sogukkanlı olmasına her zaman şaşırıyordum. Eylül'e dönüp baktım. Yine Deniz'e sarılmış aglıyordu. Koltugumdan dogrulup elimi dizine koydum.

- "Eylül üzülme. Bak, yavaş yavaş anneni bulmaya dogru gidiyoruz. Sag salim bulacagız inşallah. Sonra da onu gözümüzden hiç ayırmayacagız. Degil mi ?"

Yüzünü kaldırdı. Gözyaşlarını ve burnunu sildikten sonra sadece kafasını asagı yukarı sallamakla yetindi. Bildirim sesiyle kendimize geldik. Eylül'ün telefonuna konum gelmişti. Hepimiz telefona baktık ve annem adrese iyice bakıp navigasyona girdi. Şu an bulundugumuz yere yaklaşık 30 kilometre uzaktı. Herkes kemerlerini bagladıktan sonra annem arabayı çalıştırıp adrese dogru gitmeye başladı.

DENİZ'İN AGZINDAN

Eylül'ün annesini henüz tanımıyordum ama onu bulduktan sonra ona sımsıkı sarılmayı düşünüyordum. Bundan daha büyük ne olabilirdi ki ?
Çigdem ablaya ne olduysa o sorunu çözecek tek erkek bendim. Birkaç gün önce Eylül'ün babasının vefat etmiş oldugunu ögrenmiştim. Derya'nın babası da şu an iş dolayısıyla yurt dışındaydı zaten. Derya'nın annesi ve benden başka ne Derya ne Eylül, hiçbiri bu olayı halledemezdi. Çünkü olayın etkisiyle sürekli aglayıp kötü şeyler düşünüyorlardı. Objektif olamıyorlardı.
Çigdem ablanın telefonunu almaya giderken aklıma birkaç tane fikir geldi. Telefonu aldıktan sonra bunları Fulya ablayla paylasacaktım. Umarım işe yarardı.

DERYA'NIN AGZINDAN

Çigdem ablanın telefonunu açan kişinin evine nihayet vardık. Annem telefonu almaya gitmek için arabadan indi. Annemi yalnız bırakmamak için ben de onunla birlikte indim. Karşı sokaga geçerek 17 numaralı apartmanın 4.ziline bastık. Bizim kim oldugumuzu sormadan otomatige basıldı. Annemle beraber yukarı çıktık. Annem önden, ben arkadan çıkıyordum. Daireye geldigimizde bize kapıyı yaklaşık 50 yaşlarında, kel, top sakallı ve gözlüklü, üzerinde bordo gömlegin oldugu bir amca açtı. Duruşuyla bile kendine olan saygısı belli oluyordu.