𝓩𝓐𝓘𝓛 ASKIDA!

25.𝕭𝖔𝖑𝖚𝖒

Keyifli okumalar.

Günümüz:

Ölüm sessizliği.

Yıllar içerisinde defalarca toplanmış ve hiçbir zaman korkuya yer verilmemiş masanın etrafında hissedilen tek şey sessizlik ve bilinmezliğin getirdiği korkuydu. Yapılacak tüm sevkiyata ambargo konulduktan sonra gecenin bir yarısı apar topar getirildikleri çiftlik evinde merakla bekleyen sekiz adam sessizdi. Daha evvelden aralarında yapılan anlaşma bozulmuştu çünkü.

Ne olursa olsun masada oturan hiç bir üyenin ailesine veya çevresine dokunulmayacaktı.

Bu kural ihlal edilmişti. Yeni bir devrin başladığının herkes farkındaydı. Akıllarda ki tek soru ise buna kimin cesaret edebildiğiydi.

"Jungkook, seni fazlasıyla anlıyor ve saygı duyuyorum ama yanlış yapıyorsun! Sevkiyatta gecikme yaşanırsa bunun başımıza neler açabileceğini bilmiyor musun?"

Yaşının getirdiği olgunluk ve Jungkook ile senelerdir iş yaptığı için kazandığı güveninde bilincinde olarak konuşan ilk üye Cha Eunwoo olmuştu çünkü iş beklemeye gelmezdi.

"Eunwoo dostum haklı. Biz de seninle birlikte arıyoruz, ben şahsi tüm adamlarıma ve yakın çevreme haber verdim yirmi dört saat bile sürmeden emanetin teslim edilecek zaten!"

Eunwoo'nun konuyu açmasıyla hızla söze atlayan ikinci isim ise Choi Yeonjun olmuştu. Anlattığı gibi masada oturan-hain dışında- herkes adamlarına gerekenin yapılması konusunda emir vermişti. En kısa sürede Jungkook'un yakını getirilecek ve ona teslim edilecekti ama adam sözden anlamıyordu. Dört saat içinde yakıp yıkmadığı yer kalmamıştı. En önemlisi ise tüm sevkiyatı durdurmasıydı.

Deli miydi bu adam! Tek bir gecikme üç güçlü aile haricinde kalan herkesin sonu olabilirdi. Tüm işler sona erebilir ve fazlasıyla maddi zarara uğrayabilirlerdi. Nasıl olurda tüm masayı tek bir çocuk için gözden çıkarabilirdi?

"Biz ortağız Jungkook! Yaşayacağımız zarar ortak, göreceğimiz belada ortak-"

Son sevkiyatı için sadece iki buçuk saatinin kaldığını bildiği için diğerlerine nazaran daha telaşlı ve öfkeli olan Kang Soobin söze girdiğinde bir kaç kişiden uyarı mayetinde öksürük sesleri duyulmuş ve devam etmemesi beklenmişti çünkü şu an işlerin sarpa sardığı o keskin noktanın içerisindelerdi ve tek şansları ufaklığı bularak Jungkook'a teslim etmek, onun huyuna gitmekti.

"Biz ortak değiliz Soobin. Ben altında ki donu bile almana sebep olan sahibinim, haberin yok mu bundan?"

Jungkook Jeon sinirden ağrıyan başını, parmaklarının arasında sertçe ovaladıktan sonra nihayet söze girmiş ve herkesin sus pus olmasını sağlamıştı çünkü Parker ve Hwang ailesi hariç bir çoğu biliyordu ki söylenenler gerçekti. Jungkook Jeon, Peter ve Hae Jin Hwang masada en önemli role sahipken ve tüm sevkiyat işlerinden sorumluyken kimse onlara karşı çıkmak istemiyordu.

"Bugünden itibaren sınırdan tek bir malın çıkmasına izin vermeyeceğim gibi girmesine de izin vermeyeceğim."

Hae Jin Hwang karşısında oturan rakibini dikkatle dinlerken burun kıvırmış ve önüne dönmüştü.

"Onu bulana kadar."

Jungkook'un her söylediğini yapabilecek güçte olduğunu biliyordu ama ne abisini ne de kendisini karşısına almayacaktı. Zaten şu an umrunda olan tek şey aptal bir çocuğun kaçırılmasından ziyade, kendi küçük sevgilisinde ve bu gece yapacakları seyahetteydi. Gerçekleri öğretecek sonrası için planladığı gibi hayatlarına kaldıkları yerden devam edeceklerdi. Kimsesiz küçük sevgilisi artık tamamen hayatındaydı. Her anlamda.