Zawgyi
တစ္ပတ္ၾကာၿပီးသည့္ေနာက္ လကုန္ရက္သို႔ေရာက္လာခဲ့သည္။ လူအမ်ားလစာထုတ္ရက္လည္းျဖစ္သလို လအေဟာင္းကုန္ဆံုးေသာေန႔ျဖစ္ေသာ္ျငား မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားကေတာ့ တစ္လအတြင္းလုပ္သမ်ွအျပစ္တို႔အတြက္ ျပစ္ဒဏ္ခံရမည့္ေန႔ျဖစ္ေခ်သည္။
ထိုေန႔တြင္ သူရိန္သည္ ႐ွပ္အက်ႌလက္႐ွည္အနက္ေရာင္ႏွင့္ ဂ်င္းျပဲအနက္ေရာင္ကိုဝတ္ဆင္ထားသည္။ ဘြတ္ဖိနပ္ကိုေတာ့ အျဖဴေရာင္စီးထားၿပီး ဦးထုပ္လ်ွာတြင္ သံႀကိဳးတစ္ခုတြဲေလာင္းခ်ိတ္ထားေသာ လၽွာထိုးဦးထုပ္အနက္ေရာင္ကိုလည္း ေဆာင္းထားသည္။ ျဖဴေဖြးေနေသာ အသားအရည္သည္ အနက္ေရာင္ႏွင့္ အလြန္႔အလြန္လိုက္ဖက္လ်က္ရွိသည့္အျပင္ အက်ႌေအာက္ေျခကိုလည္း ခါးၾကားထဲေသသပ္စြာထိုးထည့္ထားတာေၾကာင့္ ေျခတံရွည္တို႔သည္လည္း ပိုမိုေပၚလြင္ေနသည္။
ပဲမ်ားလြန္းေနေသာညီျဖစ္သူကိုၾကည့္ရင္း တိမ္ေရာင္စဥ္ပင္ မ်က္စိစူးကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္လိုက္မိသည္။
"မင္းက မေကာင္းဆိုးဝါးအဖြဲ႕အစည္းကို ျပစ္ဒဏ္သြားနာခံမွာလား။ သြားခ်ိန္းေတြ႕မွာလား?"
သူရိန္သည္ ထိုေမးခြန္းကို ျပံဳးစိစိႏွင့္ ျပန္ေျဖလာေလသည္။
"တစ္ခါတည္း ခ်ိန္းေတြ႕ရရင္ေတာ့ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။"
အသက္ရာခ်ီ ေထာင္ခ်ီေနၾကရတာေၾကာင့္ ဒဏ္ေငြေလာက္ႏွင့္ မျဖံဳေတာ့ေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားသည္ နားကန္းေလာက္သည္အထိ တရားထိုင္ေဟာျခင္းကိုေတာ့ ေၾကာက္ၾကေလ့ရွိသည္။
သူရိန္သည္ မေကာင္းဆိုးဝါးအဖြဲ႕အစည္းသို႔ေရာက္သည္ႏွင့္ သူေတြ႕ဆံုခဲ့ေသာ ထိုလူႀကီးကိုရွာသည္။ သို႔ေသာ္ ဘယ္ေနရာမွာမွမေတြ႕ေခ်။
"ေမာင္ေလး ဘယ္သူ႔ကိုရွာေနတာလဲဟင္။"
မိန္းမလွေလးတစ္ဦးက ေမးလာေတာ့ သူရိန္က ခပ္ျပံဳးျပံဳးေျဖသည္။
"ဟို... မုတ္ဆိတ္ေတြနဲ႔ အသားညိဳညိဳနဲ႔ဦးေလးႀကီးရွိလားဗ်။ သူက Demon Hunterပါ။"
ထိုစကားကိုၾကားသည္ႏွင့္ ခပ္လွလွစုန္းမေလးသည္ သူမပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္ခပ္ဖြဖြကာလိုက္ကာ အံ့ၾသသြားဟန္ျပဳရင္း တစ္ခစ္ခစ္ရယ္ေလသည္။
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
