With Zawgyi
သြန္းေခတ္အေမ၏ messageေၾကာင့္ သံုးေယာက္သား မ်က္လံုးျပဴးသြားၾကေလသည္။
"ခဏေလး...ငါ့အေမကိုဖုန္းဆက္လိုက္မယ္။"
သြန္းေခတ္က ေဒါသထြက္သြားပံုေပၚသည္။ မ်က္ေမွာင္ကိုက်ံဳ႕၍ သူ႔အေမဆီဖုန္းဆက္ေလေတာ့သည္။
"ဟယ္လိုမား.."
"သားေလး...မားမအားေသးလို႔။ ေနာက္မွျပန္ဆက္လိုက္မယ္ေနာ္။"
"ခဏေလးပဲေျပာမွာမား...ေမးစရာရွိလို႔။"
"ေမးေလသား။အဲဒါက တစ္ေသာင္း.. အားရီ... အိတ္နဲ႔ထုပ္ေပးလိုက္ေလ..."
သြန္းေခတ္အေမသည္ ဖုန္းလည္းေျပာေနရင္း တစ္ဖက္မွအလုပ္လည္းမျပတ္ေပ။
"WTFဆိုတာဘာထင္လို႔ပို႔လိုက္တာလဲမား?"
"ဟမ္..အဲဒါလား။ Well That's Fantastic..."
တစ္ဖက္မွ ဗိုလ္သံပီပီသသထြက္လာၿပီးသည့္ေနာက္ သြန္းေခတ္တို႔သံုးေယာက္လံုးထရယ္ေလေတာ့သည္။
"ဘာလို႔လဲသားေလး။"
"မားကိုဘယ္သူသင္ေပးလိုက္ျပန္တာတုန္း။ အဲဒီစကားလံုးကမသံုးရဘူးမားရဲ႕။ အဲဒါ ရိုင္းတယ္။"
"ဟမ္..ဟုတ္လား။မားမသိဘဲနဲ႔ လူတိုင္းကိုလိုက္ေျပာေနတာေရာ... သားက မားကိုေစာေစာေျပာထားေရာေပါ့။"
"မေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္မား.."
"ေအးပါ..အဲဒါေျပာမလို႔မလား?ေျပာစရာမရွိေတာ့ရင္ မားဖုန္းခ်လိုက္ၿပီ။"
"ဟုတ္။"
ဖုန္းခ်လိုက္ၿပီးသည့္ေနာက္ သံုးေယာက္သား တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာ ရယ္မိၾကျပန္သည္။
"နင့္အေမက ေတာ္ေတာ္ရယ္ရတယ္ေနာ္။"
ေမလမင္းက ရယ္ရင္း ေျပာလာေတာ့ သြန္းေခတ္က ျပန္ေျပာေလသည္။
"ငါ့အေမက ဘာမဆိုအရမ္းသိခ်င္တတ္ခ်င္လြန္းတာဟ။ သူ႔ေရွ႕မဟုတ္တာသြားမေျပာလိုက္နဲ႔။ သူ႔ဟာသူထင္ခ်င္ရာထင္ၿပီး ေလၽွာက္ေျပာေတာ့တာ။ ခုလည္းၾကည့္ေလ... အဲဒါအရွည္ေကာက္ကို သူ႔ဘာသာေလၽွာက္ျဖည့္ၿပီး ေျပာေတာ့တာ။ အရင္တုန္းက ငါ့အဖိုးဆံုးသြားေတာ့ သူက ရပ္ေဝးကအမ်ိဳးေတြဆီစာပို႔ၿပီးေျပာတယ္။ ပို႔တာက...အေဖဆံုးလို႔ စ်ာပနကို မနက္ျဖန္လုပ္မယ္။ လာျဖစ္ေအာင္လာခဲ့ၾကပါ...LOL.. တဲ့။"
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
