Romance Is Dead (Completed)

PART..49

With Zawgyi

ခြန္းသ ျပန္လာေတာ့ သြန္းေခတ္က အိပ္ေပ်ာ္ေနေလၿပီ။

သြန္းေခတ္ကုတင္စြန္းေလးတြင္ သြားထိုင္လိုက္ၿပီး သြန္းေခတ္ပါးျပင္ေလးကို ခပ္ဖြဖြကိုင္လိုက္မိသည္။ သြန္းေခတ္၏ ပါးျပင္ေလးသည္ ပူေႏြးကာ အိစက္၍ေနသည္။ သြန္းေခတ္ပါးျပင္ေလးကို ဖ်စ္ညစ္ခ်င္စိတ္မ်ားေပၚလာရေသာ္ျငား ထိုေကာင္ေလးႏိုးသြားမည္စိုးတာေၾကာင့္ စိတ္တို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ရေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ေရတစ္ခြက္သြားခပ္လာခဲ့ကာ အဝတ္ပိုင္းတစ္ခုကိုေရထဲႏွစ္၍ သြန္းေခတ္ကိုယ္အပူက်ေစရန္ နဖူးေလးႏွင့္ မ်က္ႏွာေလးကို အသာအယာသုတ္ေပးလိုက္ေလသည္။

သူ႔မ်က္ႏွာကို ေအးစက္စက္အဝတ္လာကပ္တာေၾကာင့္ သြန္းေခတ္မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕သြားေလသည္။ သို႔ေသာ္.. လန္႔ေတာ့ႏိုးမသြား။

သြန္းေခတ္ႏိုးလာေတာ့ သူ႔ကုတင္ေဘးတြင္ ထိုင္ခံုတစ္ခံုျဖင့္ ထိုင္ေနေသာ ခြန္းသကိုေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

ခြန္းသလက္ထဲတြင္ေတာ့ စာအုပ္တစ္အုပ္ရွိေနေလသည္။

သြန္းေခတ္ထလာတာကိုသိသိခ်င္း ခြန္းသသည္ သြန္းေခတ္နဖူးေလးေပၚ လက္ဝါးတင္လာျပန္သည္။

"ဖ်ားေနတုန္းပဲ။ ထေတာ့ေနာ္ကေလး... ဆန္ျပဳတ္ေသာက္ရေအာင္။ ဝယ္လာတဲ့ဆန္ျပဳတ္ေတာင္ ေအးသြားၿပီထင္တယ္။"

ထို႔ေနာက္ သြန္းေခတ္လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုေပြ႕ကာ ထူေပးေလသည္။ နံရံတြင္ေခါင္းအံုးကိုေထာင္ကာ သြန္းေခတ္ကိုမွီခိုင္းၿပီးသည့္ေနာက္ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုယူလာေလသည္။

ခြန္းသသည္ ကုတင္စြန္းတြင္ က်က်နနထိုင္လိုက္ကာ ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ကိုလွမ္းယူ၍ ဆန္ျပဳတ္ကို သြန္းေခတ္ပါးစပ္ထဲအေရာက္ခြံ႕ေလေတာ့သည္။

သြန္းေခတ္ကလည္း အလိုက္သင့္ပါးစပ္ေလးဟေပးေလသည္။ သူ႔စိတ္ထဲတြင္ေတာ့ အိပ္မက္လိုလိုျဖစ္လို႔ေနသည္။ သူေပ်ာ္လည္း ေပ်ာ္ေနသလို စိုးလည္းစိုးရိမ္ေနမိေလသည္။ သူ႔ေရွ႕တြင္ရွိေနေသာ ခြန္းသကို ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွာစိုရိမ္သည့္အလား... သူစိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ စိုးရိမ္စြာ... ေလးနက္စြာ... ျမတ္ႏိုးစြာ... သူ႔မ်က္စိေရွ႕တြင္ ရွိေနသူက သိပ္ျပည့္စံုလြန္းသည္။ သူ ခြန္းသကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာလည္း စိုးရိမ္မိျပန္သည္။ ေနမေကာင္းတာေၾကာင့္ ပိုအားငယ္မိေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သြန္းေခတ္ငိုမိျပန္သည္။