With Zawgyi
"မင္း ကိုခြန္းသကို ခ်စ္ေနတာမလား? မင္း သတင္းေတြလည္းၾကားမွာပါ။"
"ၾကားတယ္။ ဒါေပမယ့္ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ငါထင္တယ္။"
"ဒါက မင္းအထင္ေလ။ ေအးေဆးလုပ္ေနလို႔ကေတာ့ သူမ်ားေနာက္ပါသြားမယ္။"
လြန္းက ေျပာလာေတာ့ သြန္းေခတ္ေရးလက္စစာကိုဆက္မေရးျဖစ္ေတာ့။
"မသိဘူးလြန္း။ ငါသူ႔ကိုခ်စ္မိကတည္းက ငါ့အတြက္ေတာ့ အရႈံးသက္သက္ပဲေလ။ ငါ့မွာဖြင့္ေျပာဖို႔လည္း အခြင့္အေရးမရွိသလို ႀကိဳးစားပိုင္ခြင့္လည္းမရွိဘူး။"
သြန္းေခတ္ေျပာတာကိုလြန္းက လက္မခံ။ မ်က္ႏွာေပၚကသခြားကြင္းေတြကိုဖယ္ခ်ရင္း ေျပာလာေလသည္။
"မဟုတ္ဘူးသြန္းေခတ္။ မင္းမွာႀကိဳးစားပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ မင္းကိုျပန္ႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ မႀကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ... မင္းသူ႔ကိုခ်စ္ရင္ သူ႔အခ်စ္ကိုျပန္ရဖို႔ ႀကိဳးစားခြင့္ရွိတယ္။"
"သူငါ့ကိုမုန္းသြားမွာေပါ့။"
လြန္းလွဲေနရာမွ ထထိုင္လိုက္သည္။
"မင္းက အဆိုးဘက္ကေနစေတြးၿပီး ဝမ္းနည္းေနေတာ့တာပဲသားႀကီးရာ။ အခ်စ္ဆိုတာ သတၱိနဲ႔အျမဲတမ္းတြဲေနတာကြ။ ခ်စ္ရဲရမယ္။ ရင္ဆိုင္ရဲရမယ္။ နာက်င္ရဲရမယ္။ ခံစားရဲရမယ္။ ဒါကအခ်စ္ရဲ႕အရသာပဲ။ မင္းဒီလိုေၾကာက္ၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ေနလို႔ကေတာ့ ေဆြးၿပီး က်န္ခဲ့ရံုရွိမွာ။ သူျပန္မခ်စ္ေတာ့ေကာ ဘာျဖစ္တုန္း။ မင္းအတြက္ တကယ့္ဖူးစာဆိုတာ ရွိလာမွာပဲ။ မင္းကိုေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မယ္သူ။ မင္းကိုနားလည္မယ့္သူ ရွိလာမွာပဲ။ စိတ္ညစ္မေနနဲ႔။ မင္းစိတ္ကိုမင္းအက်ဥ္းမခ်ထားစမ္းပါနဲ႔ကြာ။ မင္းအခ်စ္သာစစ္မွန္မယ္ဆိုရင္ သူ႔အခ်စ္ကိုမင္း ေသခ်ာေပါက္ရမွာပါ။"
လြန္း၏စကားမ်ားေၾကာင့္ သြန္းေခတ္အနည္းငယ္အားတက္သြားမိသည္။
"ဒါဆိုငါဘာလုပ္သင့္သလဲလြန္း? ငါ့ႀကိဳးစားၾကည့္သင့္လား?"
"ငါ့မွာအစီအစဥ္ရွိတယ္သြန္းေခတ္။ မင္းကိုကူညီဖို႔အတြက္ ငါအားလံုးစံုစမ္းထားၿပီးသား။"
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
