sᴀᴠᴀɢᴇ ʟᴏᴠᴇ • ᴍɪɴɢᴜᴋ [ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]

♡ 14

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆

~ තවදුරටත් මම ජෝන් බංගලාවේ සේවකයෙක් නෙමෙයි නිසා ජන්කුක්ගෙ නීතී මට ආදාල වෙන එකක් නෑ!

දවස් තුනක් කොරියාවේ ගත කර පැමිණි කිම් සහ පාර්ක් ජන්කුක්ගෙ ආරාධනාව මත ජෝන් බංගලාවට ගොඩ උනා. ටේහ්‍යුන්ග් ජන්කුක් සමඟ රාජකාරි මට්ටමේ සංවාදයක හිටි නිසා ඔවුන්ට බාධාවක් නොවී වටපිට බලමින් කාර්යාල කාමරයෙන් ඉවතට ආපු ජිමින්ගෙ නෙත් යුවලට අහු උනේ ජන්කුක් විසින් දැඩි ලෙස පිවිසීම තහනම් කර තිබූ 'ඉස්සරහා කාමරය'.

~ බය වෙන්න එපා ජිමිනි. මේ ගෙදර ලොකුම යක්ෂයා දැන් ඉන්නෙ ඔයාගෙ ටේටේ එක්ක.

තාලයකට අගුල කරකවමින් ඔලුව දාපු ජිමින්ට අමුත්තක් නොදැනීම හේතුවෙන් දෙපාරක් නොහිතා නිශ්ශබ්ද, නමුත් ආකර්ෂණීය කාමරයට ඇතුල් උනා.

"අප්පා?"

~ ජෝන් බංගලාවේ ගෑණු ළමයෙක්?

ගල් ගැහිලා වගේ හිටියත් ජිමින්ගෙ ඇස් ඉබේම හීනී උනා.

"ක්-කවුද ඔ-ඔයා?"

තරුණ ගැහැණු දරුවාගෙ කටහඬ බියකරු වගේම අවිනිශ්චිත එකක් උනා. ජන්කුක්ව මෙතනට ගෙන්න ගන්න ඕන නැති නිසාම ජිමින් නොසෙල්වී ඉන්න තීරණය කලා. 

"මම ජිමින්. ඔයා?"

"මම අහන්නෙ ඔයා කාගෙ කවුද? මෙතනට ආවේ කොහොමද? කෝ මගෙ අප්පා? මෙහෙට එන්න එපා කිව්වේ නැද්ද එයා?"

"එ-ඒක වැරදීමක්. මම ටේහ්‍යුන්ග්ගෙ යාලුවෙක්."

"ඔහ්.. යූ නෝ වට්? හී ඊස් මයි ෆේවරිට් එනමි!"

~ ගොෂ්! මේ කෙල්ල.. 

"නෙවර් මයින්ඩ්. මම ජෝන් යුන්හි. අවුරුදු දාසයයි."

~ දාසයක කෙල්ලෙක්? ජන්කුක්ට? මේ අවුරුදු තිස් දෙකක ජෝන් ජන්කුක්ට? 

"ඔයා ජිමින්. එතකොට වයස?"

"විසි දෙකයි. එයාට විසි දෙකයි!"

☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆☆