OYUNBAZLAR ÇETESİ♠️OYUNBOZANLAR (OYUNBAZ SERİSİ 1-2)

1.|21. Konsey♠️

Selam Oyunbazlarım!

📚Keyifli Okumalar Dilerim.📚

♠️●♠️

İçinde bulunduğum duygu cümbüşüyle sarmalanmışken birden odanın kapısı açılınca dudaklarımızı birbirinden ayrılmak zorunda kaldık. İkimizin de kafası o tarafa döndü. Ağzı beş karış açılmış Ediz'i kapının önünde görünce hızla gözlerimi kaçırıp Cesur'u üstümden ittim.

Ediz ise üstündeki şoku atlatmış olacak ki konuşmaya başladı. "Ben sizi kahvaltıya çağırmaya gelmiştim ama gelmeseymişim de olurmuş siz zaten birbirinizi yiyerek o işi halletmişsiniz." Gözlerim irice açılırken ağzım şaşkınlıkla aralanmıştı. Ne arsızmış bu da.

Yatakta yatmaya son verip doğruldum. Cesur ise Ediz'e pis, pis bakmakla meşguldü. "Kapısız yerden mi çıktın, neden kapıyı çalmıyorsun?" Ediz eliyle saçlarını kaşıdı. "Mantıken evet öyle ama konumuz bu değil, değil mi?" Cesur sert bakışları ardından kafasını salladı. "Kesinlikle değil. Sana kaç kere dedim odama kapıyı çalmadan girme diye?" Ediz kafasını eğip parmaklarını saymaya başladı.

Sonra kafasını kaldırıp Cesur'a baktı. "Sanırım sayamadığım kadar çok?" Hem ciddi hem de alaylı nasıl olabiliyordu anlamamıştım ama bu haller Ediz'e yakışıyordu. Cesur ağzının içinde bir şey geveleyip bir yastığı birden Ediz'e fırlattı. "Defol lan." Ediz'in yüzüne isabet eden yastık ona çarpıp yere düştü. Sonra Ediz gözlerini kısmış şekilde Cesur'a baktı. "Bu olmadı Cesur. Sen beni, beni Ediz'ini nasıl kovarsın!?" Vay canına.

Dramatik bir hareketle elini kalbinin üstüne koydu. "Kalbimi çok kırdın." Cesur kafasını iki yana sallayıp Ediz'e olmamış bu der gibi baktı. "Kafanı da kırmadan gitsen iyi olur." Ediz'in yüzündeki acıklı ifade bir anda silindi. "İyi be! Kahvaltı birazdan hazır olur ona gelin sonra Pamir psikopatı herkes toplanmadan yemek yedirmiyor."

Ediz bir şey fark etmiş gibi duraksadı sonra gözleri beni bulduğunda gülümsedi. "Günaydın bu arada Heracığım." Ardından Cesur'a kısaca baktı ve arkasını dönüp omuz silkti. "Kalbimi kıranlara günaydın yok." Cesur gözlerini devirdi. "Çok meraklıydım da sanki."

Ediz son kez omzundan geriye Cesur'a kötü, kötü baktı sonra önüne dönüp odadan çıktı. Arkasından kapıyı açık bırakmıştı, bunu bilerek yaptığına çok emindim. Kesin Cesur'u sinirlendirmek içindi. Kıkırdayıp Cesur'a döndüm. "Anlaşılan bu evin haylaz çocuğu Ediz." Bakışları bana dönünce yumuşarken kafasını aşağı yukarı salladı. "Öyle, tam bir bela." Gülümsedim. "Bence eğlenceli biri." Cesur'un kaşları havalandı. "Sen Ediz'i sevdin galiba?" Küçük çocuklar gibi kafamı salladım. "Evet kendini sevdiren bir yapısı var."

"Doğru, şeytan tüyü var onda. İnsanları kendine çekmekte iyi. Bunu hep kullanır. Sinsidir yani." Düşünceyle gözlerim kısıldı. "Bu kötü bir şey değil ki. Nasıl ve kimlere karşı kullanması gerektiğini biliyorsa ona avantaj bile sağlar. Özellikle düşmanı olan bir tarikatsanız," deyip göz kırptım. Cesur dediklerim karşısında duraksadı ardından sakince konuştu.

"Haklısın ve Ediz'de eminim bunun farkındadır. Böyle şebek gibi duruyor ama içimizde en zeki olan odur. Planları genellikle Pamir ile o ikisi yapar." Anladığımı belirtircesine kafamı salladım. "Pamir biraz değişik gibi. Bir sıcak bir soğuk havası aldım ondan yanılmıyorsam."

"Yanılmıyorsun ki öyle bir şeyde mümkün değil unuttun mu sen beden okuyansın." Gülerek yanağımdan makas aldı. Sonra iç çekip çenesini kaşıdı. "Pamir biraz katıdır. Bazen tanımadığı kişilere karşı alaycı olabiliyor lakin Ediz gibi kesinlikle değil. Bunlarda zaten karşısındaki kişiye alışana kadar sürer. Ondan sonra sıcak davranmaya başlar. Yine de asla sınırlarına sokmaz tabii ha bir de biraz otoriterdir."