Önümdeki beden arkamda takılı kaldığı noktan gözlerini ayıramazken bir süre beklesem de bana söyleyeceği lafı çoktan unutmuş gibi gözüküyor. Mutfakta yaslandığımız buzdolabından uzaklaşarak arkamı dönüyorum. Kıyafetlerini değiştirmek yerine hala ona giydirttiğim etek ve askılı bluzla koridorda dikilen Hyunjin de çekingence Chris'e bakıyor.
Tepki vermeyen bedeni kendine getirmek adına gizlice koluna bir dokunuş yapıp tenini sıkıştırıyorum ve boğazımı temizliyorum. Kolundaki acıyla daldığı yerden bakışlarını çekerken küçük bir tıslamayla bana dönüyor. Asıl şimdi Hyunjin ile ne konuştuğumuzu ve öncesinde neden Hyunjin'in benden kaçtığını daha çok merak ettiğine emin oluyorum fakat hala çekingence duran bedenin bu şekilde bir yüreklilik göstermesi Chris'e sunabileceğim güzel bir sebep oluyor.
''Hyun?''
Bir şey söyleyemediğinde yanından ayrılarak bu kıyafetlerle üşümeye başlamış olabileceğini düşündüğüm bedene ilerliyorum. Uzun boyuna rağmen iri gözükmek yerine şu an ikimiz için de küçücük göründüğüne eminim. Önünde birleştirdiği elleri ile oynarken tam olarak dik de durmadığından küçülmüş gözüküyor.
Elimi beline yerleştirip bir şekilde yanında olduğumu göstermeye çalışıyorum. Hala ne diyeceğini bilemeyen beden ise saçlarını karıştırdıktan sonra ''Hoş gözüküyorsun ama anlayamadım tam olarak.'' diyor. Yanlış bir şey söylemekten çekindiği için konuşamadığını biliyorum.
''Teşekkür ederim. Böyle giyinmeyi seviyorum hyung ve artık gizli saklı yapmak istemedim.''
Chris de yanımıza geldiğinde hafifçe çekilerek geriden izlemeyi tercih ediyorum. Kollarını dakikalar önce öpmeye doyamadığım bedene doladığında ellerini sırtında gezdiriyor.
''Paylaşmaya karar vermene sevindim.''
Yüzündeki rahatlatıcı gülümsemeyle geri çekildiğinde uzun bedenin üzerindeki gerginlik de azalıyor. Saçma bir şekilde artık mutfakta dikilmeyi bırakmamız gerektiğini düşünerek bunu dillendirmek istiyorum fakat Chris konuştuğumuz konuyu geri hatırlamış olacak ki Hyunjin'i de sorguya çekiyor.
''İkiniz ne için anlaşamıyordunuz?''
''Minho hyung tesadüfen öğrenmişti böyle giyinmeyi sevdiğimi ben de öğrenmenize hazır olmadığım için gerildim sadece.''
Tam da benim düşündüğüm gibi bir cevap verdiğinde Chris rahatlayarak bir sorun olmadığı için gülümsüyor. Kolayca ikna olmasıyla ben de rahatlıyorum. İkna olmadığı takdirde bir problem olup olmadığını anlamak için sürekli ikimizi inceleyeceğini bildiğimden bu gerçekleşmemiş ihtimal bariz sebeplerle işime gelmiyor.
''Hadi içeri geçelim o zaman.''
Bir an durup Hyunjin'e sorar şekilde baktığında Hyunjin ''Sorun yok.'' diyerek mutfaktan çıkıyor.
Hep birlikte içeriye geçtiğimizde ilk fark eden Felix oluyor. Ağzına götürdüğü pizza dilimi ağzına girmek yerine donakalmış elinden sarkarken ağzı da açık kalıyor. Ağzına pizzayı götürürken de bir şeyler anlattığı için aniden kesilen sesiyle herkes önce ona sonra baktığı yöne dönerek Hyunjin'i görüyor.
Anlam verememiş ve şaşkın bakışları önümdeki bedende yoğunlaşmışken müdahale etmemem gerektiğini düşünüyorum.
"Çocuklar sizinle bir şey paylaşmak istiyorum."
Doğru düşündüğümü kanıtlar nitelikte çekingen olsa da cesurca konuya giren bedeni yanımdaki koltuğa oturarak dinlemeye başlıyorum. Kendini açıklamaya karar verdiği için mutlu olurken bir yandan da onunla gurur duyuyorum.
"Ben feminen giyinmeyi seviyorum ve bu tarz bir çok kıyafet alıyorum gizlice fakat artık gizlemek istemedim. Dışarda giyinemesem de en azından yurtta istediğim gibi giyinmek istiyorum, umarım rahatsız olmazsınız."
Hepsinin yüzünde küçük tebessümler oluşuyor.
"Saçmalama! Ne rahatsız olması?"
Yüzündeki hayran ifadeyi bozup derin sesini duymamıza izin veren Felix yanını patpatlayarak ayakta dikilen bedeni çağırıyor.
"Harika gözüküyorsun ve kimse rahatsız olmaz. Ayrıca benim de ilgim var bana da denetebilirsin."
Peşinden herkes tarafından iltifatlara boğulan beden utangaç bir gülümsemeyle yere bakarken uzaktan onu izleyerek ben de gülümsüyorum.
Önceki bölümü okumayı unutmayın🧡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
