Son olanlardan sonra biraz benden uzaklaştığını hissettiğim bedenin yanına inadına otururken omuzlarımızın ve bacaklarımızın değmesiyle kıpırdandığını hissediyorum. Bir süre sonra yeteri kadar uzaklaşamayacağını kabullenmiş olacak ki sonuçsuz kıpırtısına son vererek sabit duruyor fakat gerginliği kaslarına yansıyor.
Ona bakmadan, hatta tesadüfen yanına oturmuş gibi bir havayla etrafımdaki muhabbeti takip etmeye devam ediyorum. Chris, evde olduğumuzda genelde adıyla seslenmeyi tercih ediyorum, gelecek proje fikirlerinden bahsediyor. Bu sırada yanımdaki bedenin ona odaklanmak yerine bana odaklanmış olduğunu biliyorum. Sanki üzerimde o taraftan gelen bir ağırlık hissetmiş gibi ona döndüğümde bakışlarını kaçırıyor.
Genelde tensel temasta fazla bulunan bir grup olarak, bazen de hayranlar çıldırıyor diye bu teması abartarak eğlensek de baş başayken yaptığı o hamleye bu tarz bir açıklama bulamıyorum. Tam olarak kasıklarımın üzerine oturduktan sonrasında da benden kaçmaya başlaması, başta görmezden geldiğim ve geçici olacağını düşündüğüm bir süreçken artık beklediğimden fazla uzamasıyla canımı sıkıyor. Her şeyden önce gruptaki bağımızı zedelemesinden korkuyorum, ona değer verdiğim için korkuyorum.
No Easy promosyonlarımız bittiği için aklındaki birkaç şeyi anlatan ve bir Noel hediyesi olarak küçük bir albüm çıkartmak istediğinden, şarkıları da hazırladığından bahseden Chris geçtiği özetin yeterli olduğunu düşünerek mutfağa ilerliyor.
''Bir şeyler söyleyelim, acıktım.''
Seslenişi bize ulaştığında buzdolabının kapağının kapanma sesinin ardından sahnede ihtişamlı duran ama şu an bir kedi gibi gözüken bedeni tekrar kapı ağzında beliriyor. Diğer çocuklar da ona katılırken ellerine telefonlarını alarak yiyecek bir şeyler seçmeye başlıyorlar. Ben bir süredir zayıflamaya çalıştığım için bana özel hazırlanan yeme programının dışına çıkmamak adına bakma gereği duymadan yanımdaki bedeni izlemeye devam ediyorum. O ise kalkarak odasına gidiyor.
Chris'in sorgulayan ve endişeli bakışları bana döndüğünde ''Ben bakacağım.'' diyerek yalnız kaldığım koltuktan kalkıyorum. Sonrasında ne olduğunu öğrenmek için beni kenara çekeceğini biliyorum. En ufak hareketlerimize bile dikkat edip iyi olduğumuzdan emin olmayı kendisi için hayat amacı belirlediğinden en ufak değişimlerimizi kolayca fark ediyor. Birden Hyun'un kalkıp gitmesinin de bu yüzden tuhafına gittiğini biliyorum.
Adımlarım odanın kapısının önünde durduğunda bir süre duraksayarak kalsam da silkelenerek kapıyı açıp içeri giriyorum. Ardımdan kapadığım kapıdan uzaklaşıp yatağına uzanmış bedene bakarken bana sırtı dönük bedene sarılma ihtiyacı hissetsem de yatağın kenarına oturmakla yetiniyorum.
Kısa süre önce kestirdiği saçları yatağa dökülüyor. Uzun zaman uzun kullanmasının ardından bütün yıpranmış kısım gittiği için rengi capcanlı duran saçlarında elimi gezdiriyorum. Yumuşaklığı ile içimde şefkat duygusu kabarırken ''İyiyim Chris hyung.'' diye bir mırıltı geliyor.
Mayışmış sesi yüzümde bir gülümseme oluştururken elimi çekiyorum. Saçındaki his kaybolunca arkasını dönerek benimle yüz yüze geliyor. Beklediği kişi olmadığım, hatta kaçtığı kişi olduğum için yüzündeki afallamayı silse de geç kalmış hareketi yakalamama engel olmuyor.
''Neden benden kaçıyorsun Hyunjin?''
Direkt olarak konuya girdiğimde açık sözlülüğüme lanet ediyor olduğunu tahmin edebiliyorum.
''Kaçmıyorum.''
Öylesine verilmiş klişe cevabıyla tek kaşımı kaldırdığımda yattığı yerden kalkarak yatak başlığına yaslanıp bağdaş kuruyor. Kucağında birleştirdiği elleriyle oynarken ''Tamam kaçıyordum.'' diye yanıtlaması ile onu çözeceğini bildiğim ve gerçekten aklımı kurcalayan ihtimali dillendirmem gereken uygun zaman olduğunu hissediyorum.
Bazı kritik anlar olur, zamanın bir girdap gibi sizin etrafınızda bir kapsül oluşturduğunu ve bu kapsülün içiyle dışının farklı ilerlediğini hissedersiniz. Ağzımdan çıkacak kelimeler için dudaklarımı ıslatmak adına dilimi alt dudağımda gezdirirken de zaman benim için oldukça hızlı, etrafımda ise ağır çekimde akıyormuş gibi hissediyorum. O kelimeler dudaklarımdan döküldükten sonra ise bunun tam tersi olacağını biliyorum. Zaman aksın diye yalvaracağım kadar yavaş gelecek ve adeta duracak.
''Benden kaçıyorsun çünkü küçük eteğinle kasıklarıma oturmak hoşuna gitti. Değil mi Hyunjin?''
Bir aradan sonra yeniden merhaba🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
