When Love & Hate Collide (COMPLETE)

Chapter 31: Signs

Nasa kwarto ako ngayon at nagpapahinga. Masyado ko kasing pinagod ang sarili ko sa paglilinis dahil bukas na daw darating ang Asawa ni inay na si Yuen at ang anak nilang lalaki na half brother ko. Bakit naman ganun?

Gusto kong ma-exited pero may part sakin na natatakot akong kilalanin sila, sabi nga ng kasabihan nila face your fears daw. Kase kung dimo haharapin ang mga bagay na kakatakutan mo walanh mangyayare sayo kundi takot at kalungkutan.

Pagkatapos kong mag muni muni at naligo akonat nagbihis na lang ng pang bahay, two weeks na ang nakalipad at ang buhok kung mahaba na hangang bewang ko ay  hangang shoulder kona lang ngayon.

Bumaba ako at naabutan ko ang nanay kong nanonood ng tv. Kasama ko kase sya sa paglilinis sa lahat ng kwarto kaya pagod kaming pareho. Pagkakita nya sakin ay agad syang ngumiti.

"Bagay na bagay sayo ang brown mong buhok anak. Buti pumayag kang ipa-color yan. Dagdag pa yung short hair mo ngayon. You really stand out anak." Proud na sabi ni nanay sakin at niyakap ako ng mahigpit.

"Naku binubola nyo lang naman po ako eh. Alam ko naman po na maganda ako nay!" Lambing ko sa kanya at niyakap sya.

Nagtawanan kaming pareho don. Mahigit isang taon na ang nakalipas at hindi nagbago ang pakikitungo ng nanay sakin. Araw araw nyang pinaparamdam sakin na mahal nya ako bilang isang tunay na anak. Bagay na gusto kong maramdaman nung nasa kila Mama Matilda pa ako... At ng mga kuya ko. I wonder if kamusta na kaya sila? Lahat kase ng social account ko ay ni- activated ko lahat yon. Di naman ako lage active don pero wala, gusto ko lang pati mga yon ay mawala din sa paningin nila.

Si jeigo? Hinahanap parin ba nya ako? Or baka tumigil na? Sana nga tumigil na sya. Ayokong nakikita syang ganun. Ayokong nakikita syang hinahanap parin ako. Ayoko.

Tanghalian na at sabay sabay kaming kumain. Pati si chang at ang pamangkin nyang si Agnes. Minsan ko na lang nakikita si Pedro kulot kaya baka nalulungkot ang isang to dahil wala ang isang kaibigan nya.

"Anak gusto mong mamasyal ulit?" Napatingin ako kay nanay, tumango naman ako agad. "Pero hindi ako makakasama kundi si Agnes ang pasasamahin ko sayo." Tumingin ako kay Agnes na ngayon ay malaki na ang ngiti sakin at kumikindat kindat pa.

"Sige po, nay"

Masayang naglakad kami ni Agnes sa plaza. Since kakain lang namin ng tanghalian ay baka mamaya na  lang kami papasok ng mall para mag meryenda.

"Haynaku! Salamat naman at naisipan ni Ma'am Celia na mamasyal tayong dalawa no' grabe simula kasi umuwe ng probinsya si Pedro pendiko wala na akong naasar." Kunot  ang noo nyang parang galit na sabi nya. Tinawanan ko lang sya kaya hinampas naman nya ako.

Madalas ko silang tuksuhin na dalawa kaya minsan nagkaka ilangan din. Di daw nila gusto ang isat isa kase di daw talo. Pero kungag asaran dinaig pa ang mag shota. Nakuu, i remember someone. Napabuntong hininga na lang ako. Hindi na ako nag disguise nung itim na shor hair weg,  pero nag eye glasses naman ako. Parehong kaseng haba nung weg na yon dito sa buhok ko kaya parang weg na rin na pinakulayan lang ng light brown.

"Wala naman sigurong maghahanap sayo dito no' imagine? Mahigit isang taon kana kay Ma'am, at talagang pinaparamdam nya sayo na mahal na mahal ka. Grabe ang swerte mo talaga Nana! Ikaw pala yung long lost nyang nawawalang princess?" Tinawanan ko lang ang pagiging madaldal ni Agnes, sabay kase sa action kung magkwento sya. Parehas nga sila ni pedro.

"Alam mo shokt talaga ako nung nalaman ko na sya pala ang Mama mo pero dina ako nagsalita. Akala ko pa nga hindi mo na ako papansinin kase sempre mayaman kana at hindi kana mawawala kay Ma'am." Natawa ulit ako. Nakakapit sya sa braso ko kaya nung may nakita kaming bakanteng upuan ay naupo kami don.