Ilang araw na naman akong tulala dahil sa interaction namin ni jeigo.
Kilala na nya ako. But i don't know kung kilala na ba nya ako as Iyanna? Hindi ko alam. Sana hindi.
Nasa kusina ako ngayon at tumutulong akong mag-luto kay Chang. Si Agnes naman ay nasa labas at don naman sya naglilinis. Si Yuan naman ay mukhang nasa kwarto pa nya ata, natutulog. Diko maintindihan ang ugali ng batang yun. Nong nakaraan araw nagkakamabutihan na kami. Ngayon naman ay ewan ko at di nya ako pinapansin naman. Inisip ko kung anong mga kasalanan ko sa kanya ay wala naman. Wala naman akong ginawang mali sa kanya at mabuti ang pakikitungo ko sa kanya.
"Chang!" Tawag ko kay chang. Lumingon naman sya sakin saglit at binalik ang tingin sa niluluto nyang kare-kare.
"Bakit?" Sagot nya ng di-tumitingin sakin.
"Matagal nyo na po bang kilala si Nanay celia?" Kita ko ang gulat sa mukha ng matanda ng lingunin ko sya. Umiwas ng tingin sakin at bumalik na naman sa paghuhukay ng niluluto nya.
"Bakit mo naman naitanong iyan?"
"Wala naman po. Hindi naman po kase sya nagkukwento lagi sakin. Bukod sa nakikita nyang ayos lang ako ay wala na syang kinukwento sakin."
"Busy lang kase ang nanay mo."
"Pero sana may laan syang oras para sakin. Simula po kase ng dumating dito si Yuan kahit bakasyon lang nya ito ngayon ay parang oras-oras tumatawag si nanay, kinakamusta kung' kumain na ba sya?"
Hindi ko maiwasan di magtampo dahil totoo naman na simula ng nandito si Yuan, parang bale-wala na lang ako at sya ang todo inaasikaso. Anak rin naman ako ni Nanay Celia ah, bakit parang-
"May tumatawag sa sala sasag-"
"Ay ako na po don chang. Ako na ang sasagot sa tawag." Ngumiti ako sa matanda. Tumango na lang sya sakin pero diko nakitaan ng saya ang mukha nyang iyon. Ipinagsawalang bahala ko na lang kase baka pagod lang si chang.
Nagmadali akong pinindot ang tawag sa telepono at masayang bumati. Alam kong si Nanay yon kaya buti na lang at na-chambahan ko syang kausapin.
"Hello Nay! Good Morning po. Kamusta po kayo dyan?"
"Iyanna? Bakit ikaw ang sumagot ng tawag? Nasaan si Manang Lordes?"
"Nasa kusina po at nagluluto."
"At anong ginagawa mo ngayon? Dapat tumulong ka sa gawain bahay dyan! At nasaan ang anak ko?"
Natahimik ako ng ilang sandali. Bakit parang hindi sya masayabna kausap ko sya? At 'anak ko?' she's mean si Yuan? Anak nya rin namana ko ah. Bakit parang iba ang tuno ng boses nya ngayon? I sight deeply and think about happened to my Nanay, maybe she's tired for what she's doing at her work right? I smiled even if she doesn't saw me. Like what im said, she is tired.
"He isn't here Nay, nasa kwarto pa nya at dipa lumalabas."
"What?! At bakit hindi mo katukin at ng makakain na sya? Oh my poor baby boy, hindi pa pala nakakain?" I sight again.
"Hindi pa po. Pero pupuntahan kona po sya ngayon na."
"Okay, good. Take care of him. Bye!"
How about me? Nakalimutan ba nyang kamustahin ako? Ako yung kausap nya pero sa iba naman sya concern. I'm dumb founded at this time. Ano bang ginawa kong mali? Malungkot akong nagkalakad at umakyat sa hagdanan para katukin ang magaling kong kapatid. Bukas ang pintuan nya at mabuti na yun ng diko na sya nakakatok pa.
Nakakarinig ako ng boses sa loob ng kwarto nya kaya dahan dahan ako ng lakad at pinakingan ko ang boses na nangagaing doon. Sino naman kaya ang nasa kwarto nya? Wala naman-
BINABASA MO ANG
When Love & Hate Collide (COMPLETE)
Fiksi RemajaPaano kung magkabangaan ang dalawang taong ayaw na ayaw sa isat isa? Yung tipong magsisimula sila sa Asaran.. pikunan, awayan at higit sa lahat magkakasundo kaya sila? Oh may mabubuo pa kayang love sa pagitan ng dalawang magkaaway n...
