ben bölüm yazmayı bilir miydim ya dökdçdoçspeçel
neyse, nasılsınız? hayat nasıl gidiypr neler yaptınız?
medyadaki şarkı(nazende sevgilim) bölüm içerisinde geçecek olan şarkı
×××××
Tuğba Hanım yemekleri yaparken aynı zamanda ona yardım etmiş, birbirimiz hakkında bazı şeyleri öğrenmiştik.
En son yemeğimizi sakin bir biçimdw yemiş ve eve dönmüştük. Bu olayların olmasının üzerinden 1 hafta geçmiş ve biz şu an timce yeni evimizi yerleştirmeye çalışıyorduk.
3+1 normal bir evdi, karargaha da yakındı. Bulunca hemen kiralayıp yerleşmek istedik.
Düğün işlerine gelince, kendime çok güzel bir gelinlik bulmuştum, biraz derin göğüs dekoltesi olan, sade bir gelinlik. Tam hayallerimdeki gibi.
Şu an ise herkes yorgunluktan oturmuş, lahmacun yiyordu. Tabii Turan abimin kıvranmasını saymazsak.
"Kabız mı oldun, ne kıvranıyon amına koyim. Bir yerinde dur!" diye çıkıştı Göktuğ Abi.
"Ben bişi yaptım. Birini buraya çağırdım. Kız arkadaşım olabilir o kişi. Tanışın istedim ama ne bileyim yeri gibi de gelmedi ama yeri gibi geldi de."
Herkes ona uzaylı görmüş masum köylü bakışı atarken kapı çaldı. Tam kalkıp kapıya bakacakken Turan abi beni durdurdu ve kendi kapıya koştu.
Bir kaç dakika sonra el ele içeri giren kişiye şaşkınlıkla baktım. Çünkü bu Eva 'ydı. Hani benim karıştığım kız. Noluyor amk.
"Sevgilim Eva, Eva Kartal."diyip kısa bir tanıştırma yapmıştı. Baya kısa ama.
" Hoşgeldin Eva. "diyip ayağa kalkıp ona sarıldım. Time ne olduğunu anlattıktan sonra herkes lahmacununu yemeye başlamış ve o günü tatlı sohbetlerle kapatmıştık.
1 ay sonra
Elimdeki gelin çiçeğine ve elimi tutan adama bakıyordum. Mutluydum...
Geçen 1 ayda biyolojik ailemle aramı düzeltmiştim. Tam olmasa da aile olmaya çalışıyorduk. Bugün ise kendi ailemi resmi olarak kuruyordum. Heyecanlıydım. Mutluydum. Ve açtım.
Evet son 1 ayda bebeğimiz büyümüş ve bu bende sürekli uyuma ve yemek yeme alışkanlığına süreklemişti.
Solumda olan Cihangir'e baktığımda 'sorun yok.' gibisnden göz kırptı. Ve pistin ortasına doğru yürümeye başladı. İlk dansımızı edicektik.
Değdi saçlarıma bahar gülleri
Nazende sevgilim yâdıma düştün
Sevenin bahtına bir güzel düşer
Sen de tek sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştünGözlerimin içine baka baka söylüyordu ve eminim ki bende ona gözlerimden kalpler çıkarak bakıyordum.
Gözlerim yoldadır, kulağım seste
Ben seni unutmam en son nefeste
Ey ceylan bakışlım, ey boyu beste
Gurbette sevgilim aklıma düştün
Nazende sevgilim yâdıma düştünBurayı daha içten söylemişti çünkü son dizelerde geçen 'gurbet' bizim için önemliydi. Tam düğün arifesinde Cihangir ve tim operasyona çıkmıştı. Her zaman beraber gittiğimiz operasyonlardan sonra o bensiz olmaya bende evde oturmaya alışkın değildim.
Ama her şeyin sonunda gelmişti...
3,5 yıl sonra
"Gökçe ve Murat, yemek hazır,hadi mutfağa!" diye içeri doğru bağırmıştım.
Neredeyse evlenmemizin üzerinden 4 yıl geçmişti. Bu sırada Cihangir'in Şırnak'a tayni çıkmış ve pılımızı pırtmızı toplayıp oraya yerleşmiştik.
İkizlerin biri kız, diğeri erkek olmuştu. Neredeyse 4 yaşlarına gireceklerdi. Çok hızlı büyüyorlardı.
Ailem ile artık aram tamamen iyiydi bir ihtiyacım olsa hemen yardıma koşuyorlardı. Hatta şirkette pay bile vermişlerdi. Çok değildi ama genede güvencem oösun diye vermişlerdi. Babamgil şirketi büyütmeye ve yavaş yavaş uluslararası başarılara imza atmaya başlamıştı.
Ve biz böylece yaşamımızı sürdürüp gidiyorduk. İlerde ne olur bilmem ama şu an aşırı mutluydum, umarım daim olur.
~SON~
××××××Saçma ve kısa ve çok sonra gelen bir final oldu.
Kurguya neredeyse 1 aydır ellemiylrum hatta ve hatta watty e bile girmedim. İyi bir ruh halinde değildim ve yazma hevesim de yoktu. Boşuna yazmak istemedim açıkçası.
Aklımda çok fazla olay vardı. Ama neredeyse hiçbirini yazamadım özür dilerim eğer bir gün düzenleme fırsatı bulursam yazmak isterim.
Yorumlarda beni yalnız bırakmayan arkadaşlara teşekkrüler🖤
Başka bir kurgu yayınlarsam-ki kısa bir süre içinde olmaz bu-yeniden görüşmek dileğiyle görüşürüz...