Chapter 22

622 17 1
                                    


I was about to reply to Leo when Sofia’s phone rang. Natigilan ako sa pagtitipa at napatingin sa kanya. Kita ko ang pagkagulat at pagkabalisa habang hawak nito ang phone.

“Shit! Shit! Harden is calling! Ano gagawin ko?” hysterical niyang baling sa akin. Pati ako ay kinabahan sa kanya. Napapaatras na ako nang makitang ibibigay niya ang phone sa akin. Walang hiya lang?

“Hell! Bakit mo sa akin ibinibigay yan?” natataranta ko ding sabi habang tinatabig ang phone niya.

“Ikaw ang sumagot!” taranta niyang sabi. Mabuti at naputol ang tawag. Saka lang niya nilayo ang phone niya. Sabay kaming nakahinga ng malalim pero malas lang niya dahil may natanggap siyang text. From the look on her face, alam kung kay Harden galing. She’s really doom.

Nag ring ang phone niya ulit pero this time, she answered it immediately. “Sorry, may ginagawa ako kanina. Why are you calling?” mahinhing sagot niya. I raised a brow at her. She was grimacing while listening to the other line.

“Sorry talaga Harden. Hindi ako pwede kasi ano… hindi ko kaya ang pamasahe at hindi rin papayag si mom,” pagdadahilan niya but despite her paawa effect she was actually scowling. Her tone was very different from her facial expression. Kulang na lang, sakmalin niya ang phone sa irita ng mukha niya. Nilapit ko ang tenga ko sa phone at saka narinig ang sabi sa kabilang linya.

“I don’t care about your damn mom. If you don’t come, you'll see what will happen... and trust me, you will not like it!” galit na sabi ni Harden saka pinatay ang tawag. I bit my lower lip as I felt sorry for her.

“He's mental,” tanging nasabi ko sa problemadong si Sofia. Halo na sa mukha niya ang galit, irita at takot. Her life is very complicated than mine.

“You have to help me,” mabilis niyang baling sa akin.

“What? Wag mo akong isali sa kapahamakan mo." Tinaasan ko siya ng kilay. “I’m here to spend time with Leo,” pagdadahilan ko pa.

She snorted. “Hindi ko naman sinabing you wouldn't… you just have to help me Reany. Please!” she said as she put her hands together.

“No!” mariing tanggi ko. Pinanliitan ko siya ng mata.

“Please naman… naghihirap na nga ako sa academy, pati ba dito mapapahamak ako just because he’s here?… Besty! Ikaw lang ang makakatulong sa akin!” matigas niyang sabi habang pinanliliitan din ako ng mata.

I then remembered what Dana said. She became their alalay just because of Karina.

I sighed defeated. “How can I help you then?”

“Give me your number and you will be my spy. Text me all the information you can get from them. Para kahit saan sila, wala ako. No encounter and I’ll be just fine.” Nakangiwi akong tumango. I gave her my number at kinuha ko din ang kanya.

Pa simple pa kaming nagbabangayan kung anong gagawin nang matigilan kami. May narinig kaming yapak na papalapit sa direksyon namin. Sabay namin itong nilingon.

“Reany!” nakakunot na tawag ni Leo. Napangiti ako nang makita ang mukha niya. His forehead furrowed and his lips was set in a thin line. I looked at Sofia knowingly saka lumapit kay Leo.

“Miss mona ako?” tatawa tawa kong sabi pagkalapit sa kanya. He growled at saka ako hinatak pabalik sa lounged na kinaroroonan namin kanina. Mahigpit na ang hawak niya sa bewang ko as if tatakas na naman ako.

“Reany, where’s Eleanor?” rinig kong tanong ni Fiona nang makalapit na kami sa kinaroroonan nila. I heard Leo sighed at saka hinigpitan pa ang hawak sa akin. Tumawa ako.

The Choice He Made (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon