Chapter 3

1.1K 32 7
                                    

I kept looking at my watch wishing the time to run faster. Napapatingin na sa akin si Bea na nagtataka. She's my classmate in history.. Monday and Wednesday.

Our prof keeps on lecturing about history again pero wala akong maintindihan. Gusto ko na lang matapos na ito sa kakabanggit ng dates. And finally, when were dismissed, agad kong hinatak si Bea papunta sa cafeteria.

"Shit! Reany, bakit ka nagmamadali?" reklamo nito na nagpapatangay naman sa akin.

I sighed at her. "I have something to tell you." I sounded alarming kaya biglang lumaki ang mata niya.

"What is it? May pinatay kana sa campus?" nababahalang tanong niya.

I rolled my eyes and dragged her faster.

Pagkarating sa table namin, which is sa pinakadulo -- na may nakalagay na for scholar na signboard -- ay agad kaming umupo.

"Guys! Rea has something to say. Feel ko kailangan na nating umalis bago pa tayo hulihin ng mga police," panimula ni Bea na ikinagulat naman ng dalawa.

Kath shrieked while Gian put a hand at her mouth to muffled a possible shriek.

Umirap ako sa kanila. "Gosh, You're too much... Wala akong pinatay."

Instantly, they let out a sigh of relief.

"Ano ba kasi ang sasabihin mo at kanina ka pa aligaga?" Bea asked, a bit annoyed but definitely relief.

"Last week, hindi pumasok si Sir Jereck sa time namin!" panimula ko. 

"And?" Kath asked. They got intrigued really fast. Palibhasa mahilig sa chismis. 

I told them what happened at the library last Monday and most importantly how Leo helped me. 

"What do you think? Bakit niya ako tinulungan?" I asked calmly as possible where in fact, deep down my system were in haywire. I developed this unrecognizable feeling when he helped me and I've been dwelling on that. It freaking terrified me. 

Kath giggled. "Seriously, pinunasan niya ang basa mong buhok? You're not making this up?" 

Nangunot ang noo ko. "Do I look like joking," inis kong singhal. Kinapa ko nag panyo ni Leo sa bag ko at saka ipinakita sa kanila. "Yan yong panyo niya." 

Agad nilang sinuri ang panyo and they all nodded pagkakita sa initial na nakaburda dito. It's L.S

"Rea, don't put too much thinking on this... Baka mabait lang yong tao," Gian advice. 

I nodded. Ok, he's just kind. Itinatak ko sa isipan ko yon. So, instead of thinking about Leo. I tried to ignore this damn unrecognizable feeling I had developed at nag focus na lang sa mga subject ko. 

Time flew fast when you're busy kaya agad ko ding nakalimutan ang tungkol kay Leo at ng nararamdaman ko. I had full subjects every TTH kaya Tuesday came nang walang naiisip na Leo. 

Our prof in history dismissed us early. Damn.. Ok na sana.. Gutom na din kasi ako pero malas lang dahil walang nag inform sa akin na may assignment pala kami kay Sir Jereck na hindi naman pumasok last week. Malapit ng mag one at ang dami lang ng assignment na to. 

The Choice He Made (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon