Chapter 47

1.2K 41 12
                                    

Napatungo ako habang nakaharap sa kanya. I saw how messy his office dahil sa pagbaba ng mata ko. There’s this document in front of us na mukhang business proposal. Hindi napunit pero nagkalat. Pero unti-unting lumalabo ang document na iyon dahil nanubig ang mata ko. suminghap ako para pigilan yong luha. I tried to step backward, ready na sana para umalis nang higitin niya ako sa kanya. Nasubsub ako sa dibdib niya. 

Hindi ko alam kong ano ba ang gusto niyang mangyari. Aalis sana ako pero bakit niya ako hinigit sa kanya?

“Let me go!” Nagpumiglas ako. Gusto ko siyang murahin pero mas gusto kong umalis na lang. Tangina niya. Why did he let me in his penthouse kong ikakasal pala siya? At ikakasal na nga, kay Karina pa! Bakit hindi na lang sa akin? 

“Ano ba?” sigaw kona dahil sa frustration. Instead of letting me go, iba ang ginawa niya. He scoped me in his arm at saka siya naglakad sa executive table niya na wala ng laman. He put me there at saka ako ikinulong. He put both of his hands on my side. Pinaghiwalay niya ang mga binti ko at saka siya mas lalo pang lumapit. 

I saw how he clenched his jaw sa lapit niya. Isang lapit pa niya sa mukha niya ay maghahalikan na kami.  Bumaba ang tingin ko sa dibdib niya ng hindi ko napantayan ang paninitig niya. Nakakapagod na. Palagi na lang ba ganito? Hindi ko alam kung galit siya o hindi. He was blankly staring at me without any emotion in his face. 

“Look at me.” Utos niya. Umiling ako. May isang luha na tuluyan nang nahulog. 

I heard him sighed. Naramdaman kong ang isang kamay niya ay nawala sa gilid ko at saka niya hinawakan ang baba ko. Iniangat niya ang ulo ko. Namungay ang mata niya nang magtagpo ang mata namin. Pinalis niya ulit ang luhang nahulog sa mata ko. 

“Bitawan mo ako.” Nagpumiglas ulit ako. I tried pushing him away pero mas lalo niya lang idiniin ang sarili sa akin. 

“No, stay still." Idiniin niya ang pagkakahawak sa bewang ko. "Mapapagod ka lang. I won’t let go of you, Rea.” He whispered huskily. Pero hindi nakatakas sa akin ang pa simple niyang pag ngisi. Nag init ako dahil don. How dare he smiled at this?  Mas lalo lang tumindi ang galit ko. Sa sobrang pagkagalit ay siya ding pagdami ng luha ko. 

“Dammit, Leo. Ikakasal kana lang bakit sa…. “ Suminghap ako. “B-bakit sa iba pa? Why did you fuck me when you’ll marry someone else? Ginamit mo lang ba ako? Is this revenge? Kasi hindi ko ipinakilala sayo si Azrelle? Ano? ” sunod sunod kong sigaw. Mag halong galit at poot ang bawat salita ko. I tried pushing him again pero hindi ko siya matibag. Mas lalo lang humihigpit ang hawak niya. Hindi ko na magalaw ang balakang ko dahil sa pagdiin niya sa sarili. 

Kita kong umawang ang labi niya sa sinabi ko. He swallowed hard kaya nakita ko ang paggalaw ng adam’s apple niya. “Damn, I did not fvck you, Reany. I made love!” matigas niyang sabi. Medyo tumaas pa ang tono. Sa daramirami nang sinabi ko yon lang ang sinagot niya. That he did not fvck me but made love. He would kiss my cheek kapag may luhang dumadaan don. 

Hindi ko alam ilang minuto akong nagwala pero hindi niya ako pinapakawalan. I sighed when I feel exhausted. Lahat ng pagod ko ay bigla na lang lumitaw. He sighed when he felt my body relax on him. I lean in his chest and bury my head on him. Ayaw ko na. Kung gusto niyang magpakasal ay wala na akong magagawa. 

Malutong siyang nagmura. He cupped my face at and made me look at him. “Baby, I don’t do revenge…“ paos niyang sabi. I just stared at him. Kanina ay gusto niyang magpaliwanag pero hindi ako nakikinig. Now that I'm tired, he gets the opportunity to talk. So, hindi ito revenge? Gusto lang talaga niyang magpakasal? Why Karina though? Nakakapanakit ng puso. 

“And I’m now the CEO of Grande Realty.” wala sa line niyang sabi. 

Gusto kong manahimik pero hindi ko kinaya. Ano ngayon kung sa kanya na? Did he want me to congratulate him? 

The Choice He Made (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon