Gözlerimden Yüreğime

19.Bölüm

GÖZLERİMDEN YÜREĞİME
Yazan: FİLİZ ARSLAN
19.Bölüm

Nilüfer karşısında oturmakta olan adamla nasıl bir konuşma başlatacağı konusunda kararsızdı. Onu masaya davet ettiğine şimdiden pişman olmuştu. O an gelen deli cesareti ve içinde cevaplanmak için kıvranan sorulara kayıtsız kalamayıp böyle bir hamle yapmıştı. Ne soracağını da biliyordu fakat konuya girişini nasıl yapacağını kestiremiyordu. Direkt sorabilirdi onun için bir sıkıntı yoktu ama Yavuz'un vereceği tepkiden çekiniyordu. Daha önce birkaç kez karşılaştığını sandığı bu adam onda tekin duygular uyandırmıyordu. O yüzden temkinli davranmaya, ağına düşen avına sakinlikle yaklaşmaya karar verdi. O sırada yanlarına gelen garson sayesinde biraz daha düşünmeye vakit bulabildiği için çok sevindi. Siparişleri gelene kadar ki süreyi de biricik görümcesi hiç durmayan çenesiyle doldurmayı başarmıştı. Adamın kalkıp gideceğini düşünmüştü bir ara genç kadın. Çünkü Nagehan öyle saçma şeylerle ortamı karıştırmıştı ki, Nilüfer o sırada kafasında kurduğu taslağı bile unutmuştu.

Yavuz Nagehan'ın sorularına kısa ve soğuk cevaplar vererek geçiştiriyordu. Bu masaya niçin oturmuştu o da bilemiyordu. İçindeki merak bunu yapmaya sevk etmişti galiba. Yıllar sonra sevdiği kadınla belki de ilk defa aynı masada oturacak olmanın verdiği hissin nasıl bir şey olduğunu merak ediyordu. Bu yüzden Nilüfer'in davetini geri çevirmemişti.
Peki ne hissediyordu şuan? Emin değildi fakat bir boşluk vardı içinde. Deliler gibi sevdiğini düşündüğü kadınının yanında gerginlikten ölecekmiş gibiydi. Bu gerginlik hissi ona olan aşkı yüzünden değil yakın dostunun hamile karısına karşı kendisinin sergileyeceği tutumdan kaynaklanıyordu. Rahatsızdı bu durumdan. Sanki Yusuf'a ihanet ediyormuş hissi tüm benliğini sarmıştı, ki yıllar önce dostluğu uğruna çekip giden biri olarak şimdi yaptığı bu davranışı hiç doğru bulmadığı da bir gerçekti.
Kahvesi bittiğinde kalkıp gitmek için izin isteyeceği sırada Nilüfer'in sorusu ile olduğu yerde çakılıp kaldı adeta.

" Düğün gününde neden en yakın dostunuzun yanında olmadınız? Çok iyi hatırlıyorum sizi gördüğümü. Bir an Yusuf'la bakışıp çekip gittiniz. Sizi bunu yapmaya sevk eden şey neydi? Doğrusu dostluk anlayışınızı çok merak ettim."

Nilüfer'de ağzından istemsiz çıkan bu cümle ile neye uğradığını şaşırdı. Yavuz'un kalkıp gideceğini anladığı anda dökülmüştü bu sözcükler dudaklarından. Genç adamın yüzünün aldığı şekilden onunda böyle bir şey beklemediğini anlamıştı. Bir an sonra kaşlarının çatılmasından yanlış bir soru sorduğunu idrak etti. Bu ikisi arasında geçen olay büyük bir hadise olmalıydı. Zira bu kadar sağlam bir dostluğun böyle bilinmez bir şeyle noktalanmış olması tam bir gizemdi.
Nagehan da bu soruyu duyunca susmuş ortamda oluşan gerginlikten nasibini almıştı. Ağzını açmaya bile çekiniyordu şuan. En iyisi sessizce oturup olacakları izlemekti.

Yavuz bir cevap vermesi gerektiğini biliyordu. Nilüfer'in kuşkularını dindirecek ve kendine temize çıkaracak bir bahaneye ihtiyacı vardı. Karşısında oturan kadının gözlerine baktığında ona karşı neden bu kadar tepkisiz kaldığını düşündü. Duygularını ele vermeyen yüz hatları şimdi gerçekten hiçbir duygu barındırmıyordu. Derin bir nefes alarak aklına gelen ilk mantıklı bahaneye sığındı genç adam.
" Bakın Nilüfer Hanım!"
Birden ona karşı bu kadar mesafeli bir söz kullandığı için rahatsız olmadığını fark etti.

" Biz Yusuf'la çok iyi dostuz. Bakın dostuz diyorum bu şuan bile geçerli bir durum. Yıllar önce çekip gitmem benim özel durumlarımla ilgiliydi. Bunun Yusuf'la olan dostluğumla bir alakası yok. Ayrıca burada da yaşadığım şeyleri size anlatmaya hiç niyetim yok. Kusura bakmayın ama bunu sorgulamak size düşmez. Yusuf zamanında size anlatma gereksiniminde bulunmadıysa vardır bir bildiği saygı duyarım. O yüzden aklınızda bir soru işareti kalmasın." diyerek ayağa kalktı. Tam gideceği sırada ekledi;