Herbata z imbirem • Katie Bell

Dwanaście herbat

12 dzień Writemasu

Hej! Powiem Wam, że nie mam ostatnio jakiejś wielkiej motywacji do pisania tego, ale cieszę się, bo już niedługo dojdziemy do grudnia, świąt...generalnie ciekawszej akcji😏

12 grudnia

🌲🌲🌲

Zbliżał się grudzień, a pogoda robiła się co raz zimniejsza. Katie nie należała do osób, które lubiły opuszczać zamek w taką pogodę. Wolała się zaszyć w pokoju wspólnym pod kocem, z dobrą książką i - oczywiście - herbatą. 

Była właśnie w trakcie czytania Księcia Kaspiana z mugolskiej serii książek Opowieści z Narnii, gdy podeszły do niej Angelina i Alicia i usiadły w fotelach  na przeciwko. 

- Wygląda na to, że zaraziłam się od ciebie miłością do herbaty - rzuciła Spinnet. Gdy Bell uniosła głowę, zauważyła kubki z gorącym napojem, które przyniosły przyjaciółki (wzięły też dodatkowy dla niej, mimo, że miała już herbatę). - Co czytasz? - spytała, kiwając głową na jej książkę. 

- Księcia Kaspiana - odparła dziewczyna, pokazując jej okładkę. Alicia uśmiechnęła się. 

- O tak, jakbym ja tylko spotkała Kaspiana to...

- Allie, dzieci tu są - wtrąciła się Angelina, na co obie gryfonki przewróciły oczami. 

- Jakie dzieci? Za kilka miesięcy piętnaście lat skończę!

- A ja mam już szesnaście - odparła Johnson.

- No tak, bo ty z października jesteś, więc musiałaś przyjść o rok później - Alicia wypiła łyk herbaty. - Ale to i dobrze, bo dzięki temu poznałaś mnie - wyszczerzyła się. 

- Co to za herbaciane spotkanie, na które nie zostaliśmy zaproszeni? - odwróciły głowy, by zobaczyć zmierzających w ich stronę bliźniaków i Lee, również z pełnymi kubkami. 

- Angelina, Stretton na ciebie czeka przed wejściem - mruknął Fred. Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko, co nie uszło uwadze gryfonów, tyle że o ile Weasleyowie i dziewczyny się uśmiechnęli, to Jordan jakby zmarkotniał. 

- Udanej randki! - zawołała Alicia. - Nie zapomnij, że mamy dzisiaj trening!       

- To nie jest randka! I jasne, że nie zapomnę, przecież Oliver by mi żyć nie dał!

Po chwili Johnson zniknęła na korytarzu, a Spinnet odwróciła się do nich i mruknęła coś cicho do Lee, czego Katie nie usłyszała. Po chwili George zaproponował im, by pograli w eksplodującego durnia, więc Bell odłożyła książkę i ochoczo przyłączyła się do przyjaciół. 

Po kilku rundach się jednak rozeszli. Katie z niechęcią wyszła spod koca, by pójść do biblioteki, gdzie umówiła się z Leanne i Tamsin na powtarzanie zielarstwa. Applebee była podobno z niego całkiem dobra. 

W pomieszczeniu było już trochę osób, w końcu było wtorkowe popołudnie zwykłego, listopadowego tygodnia, co oznaczało dla większości uczniów mnóstwo nauki. Katie miała wrażenie, że nauczycieli nie ogarnie w tym, jak i jakimkolwiek innym roku magia świąt i w grudniu będą im zadawać jeszcze więcej pracy. 

Przy stoliku gdzie siedziały czwartoroczne puchonki miejsce zajmował również Clovis Albans, który wdał się w jakąś rozmowę z nimi. Katie podeszła i przywitała się z nimi, po czym zaczęła się przysłuchiwać dyskusji o tym, czy psy są lepsze od kotów (według chłopaka i Tamsin tak, według Leanne wręcz przeciwnie).