Lo$er?Lo♡er! || Choi Yeonjun

$4$

"Buna ihtiyacım yok Ji-U.Mümkünse benimle iletişime geçme lütfen.Ben sana ve senin altın kartına meraklı değilim.al bunu erkek arkadaşına falan verirsin."

Dedi ve ceket olan poşeti ellerime tutuşturdu.

"İyide benim erkek arkadaşım yok ki."
Dedim kendi kendime ama sanırsam duymuştu.
Alaycı bir sırıtış duymam ile yüzüne baktım.

"Gerçekten bunca söylediklerim içerisinden takıldığın bu mu? Cidden inanılmazsın...seninle uğraşamayacağım"
Dedi ve sınıftan çıktı.

Bir şey demedim.Neler düşünmüştü bilmiyorum.
Yakın olmak istiyordum ona,çünkü diğerleri gibi samimiyetsiz değildi,sevgisini kazanıp arkadaş olmak istiyordum.

Ben kötü biri değilim ki.Keşke beni tanımaya çalışsaydı,önyargılarını kırsaydı ama ben aptal gibi davranmaya devam edersem eğer bu zor olacaktı.

Ama bu kolay olmayacaktı,içinde anlamdıramadığım bir şekilde nefret vardı bana karşı...

~~~~

Yorucu bir günün ardından derslerimiz sonunda bitmişti.
Dışarı çıkıp temiz havayı ciğerlerime doldurdum ve çıkışa doğru ilerlemeye başladım.

Yeonjun ile olan tatsız konuşmamızdan sonra hiç konuşmamıştık,
Gözgözede gelmemiştik.

Zaten ben konuşmasam oda konuşmazdı,ayrıca bana dediklerinden sonrada onunla konuşmaya çalışmak yüzsüzlük olurdu.

Aklımdaki düşüncelerim ile ilerlerken gördüğüm araba ile duraksamıştım.

Ablamın arabasıydı.İyide burada ne işi vardı ki? Beni görmeye asla gelmezdi.

Görmezden gelerek yanından geçeceğim sırada sesini duymuştum.

"Arabaya bin."
Dedi soğuk çıkan sesi ile.

İlk önce başımı,daha sonra bütün vücudumu ona doğru döndürdüm.Arabanın camını indirmiş,binmemi bekliyordu.

"Binmeyeceğim,burada ne işin var senin?"

"Beni sesimi yükseltmeye mecbur bırakma
An Ji-U.Bin arabaya!"

Gözlerimi devirdim ve arabasına oturdum.

"Kemerini bağla."

Bir şey demeden bağladım.Hala neden geldiğini merak ediyordum.

"Neden geldin? Özledin mi kardeşini?"

"Hayır."
Demişti.Beklediğim bir cevaptı ama bozuntuya vermeden devam ettim.

"Neden geldiğini söyleyecekmisin yoksa boş boş arabanın içinde oturmaya devam mı edeceğiz?"

"Seni evine bırakmaya geldim."

Kaşlarımı çattım.Ne alaka?

"Ne? İyide her zaman evime kendim gidiyorum,buda nereden çıktı?"
Fazlasıyla tuhaftı.
Sustu ve sürmeye devam etti,yüzüme bile bakmamıştı.