$8$

1.5K 134 411
                                    

Herkes bana bakıyorken,ben dolan gözlerimle sadece bir kişiye odaklanmıştım.

Yeonjuna.

Nedenini bilmiyordum  kalabalığın arasından sadece o dikkatimi çekmişti.
Anlamdıramadığım bir şekilde bakıyordu bana.

Acıyormuydu?Merak mı ediyordu? Ağladığım için üzülmüşmüydü? Yada umursamıyordu?

Bilmiyorum.
Büyük ihtimal sonuncu düşündüğüm şey olmalıydı.
Gözlerimi kaçırdım,çünkü birazdan
diğerleri tarafından soru yağmuruna tutulacağımı biliyordum.

Kalabalığın arasından bir kaç kişiyi itip geçen
Su Hyun hemen konuşmaya başlamıştı.

"Yah Ji-U ne oldu sana! O seslerde neydi öyle?"

"Boş verin kızlar,gitmek istiyorum sadece."

"Ama bu tartışma çok farklıydı,istemeden kulak misafiri oldum ve.."
Dedi Su Hyun kolumdan tutarak.

Kolumu yavaşça çektim.
"İyi,şimdi duyduklarını unut o zaman Su Hyun ve sizler.Beni rahat bırakın.Rica ediyorum."
Dedim sakince.

Bir kez daha.Bir kez daha onların tanıdığı,gözyaşlarını silip 'ben iyiyim' diyen Ji-U olmamıştım.

Kalabalığı iterek çıkmış ve kızlar tuvaletine adımlarımı yönlendirmiştim.
Girer girmez boş kabinlerden birini açıp içeri girdim,kapıyı kilitledim ve yere çömelip hıçkırıklarla ağlamaya başladım.

Çok yorulmuştum.
Hemde fazlasıyla.
Bunları hak etmiyordum ben.

Dakikalarca ağlamıştım.Neye ağladığımı bile bilmiyordum.Ablamla tartıştığım için mi?hayır. Sadece ağlamak istiyordum.

Gözyaşlarımı silip çömeldiğim yerden kalktım ve kabinden çıkıp musluğu açıp yüzümü yıkadım.

Ceketimin cebinden pudra ve bir kaç makyaj malzemelerini çıkarıp makyajımı tazeledim.

Kapıyı açıp çıktığımda bir bedene çarpmıştım.
Başımı kaldırdım ve kaşlarımı çattım.

"İyimisin?"
Diye sordu merakla.

Başımı salladım. Bunu beklemiyordum açıkçası.
"İyiyim.Teşekkürler Soobin."

"İyi olduğuna eminmiyiz?Hatta bu soruyu sormam çok saçmaydı bile."
Dedi gamzelerini gösterecek bir şekilde gülümseyerek.

Elimi omzuna koyup patpatladım.
"İyiyim ben,hadi sınıflarımıza gidelim."
~~~~

2 hafta sonra.

Aradan iki hafta geçmişti ve Yeonjunla konuşmamıştık bile.Yavaş yavaş umudumu kaybetmeye başlamıştım.

Arkadaş olma çabalarım boşunaydı.Onun gözünde ben hala aynı kişiydim.

Bu düşüncelerimle gözlerimi devirdim ve başımı sırama koydum.

Telefonuma bildirim sesi gelince açıp baktım
'Hesabınıza 10.000$ yatırıldı.'
Muhtemelen babam göndermişti. Mesajlar kısmından ona yazdım.

Lo$er?Lo♡er! || Choi YeonjunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin