$6$

1.4K 142 146
                                    

Bıkkınca nefes verip tekrar bardağı elime aldığımda,bir el buna engel olmuştu.

Bu Yeonjundu.Ondan böyle bir şey beklemediğim için şaşkınca suratına bakarken,o beni ayağa kaldırmıştı.

Ayağa kalktığımda sendelemiştim ve midemdeki ağrı ile yüzümü buruşturmuştum.

İkinci beklemediğim şey ise bir kolunu belime sararken,diğer kolumu omzunun üstünden geçirip omzuna koyup beni dışarı çıkarması olmuştu.

Dışarı çıkar çıkmaz yavaşça beni bırakmıştı ve bende ellerimle dizlerimden destek alarak eğilip derin nefesler almaya başlamıştım.

Midem gerçekten çok kötüydü.
Kusacakmışım gibi olduğumda eğilmiştim ve Yeonjun hemen gelip arkadan saçlarımı tutmuştu.

Midemi boşaltmamıştım,sadece kusacağımı sanmıştım.

"İyi misin?"
Dedi.Başımı kaldırdım ve midemdeki ağrı yüzünden hafif dolan gözlerimle ona baktım.
Ellerini çekip, cebine koymuş beni izliyordu.

Benim gibi gözleri olduğumuz sokaktaki mekanların ışıkları ile parlıyordu.Hafif rüzgar ile alnına düşen siyah saç tutamları ile çok hoş görünüyordu.
Etkilenmiştim sanırım.
Sus Ji-U!

"Benden nefret ediyorsan neden bana yardım ediyorsun?"
Dedim kendime engel olamayarak aniden.

Beklemediği soru karşısında kaşları çatılmıştı.

"İnsanlık ölmedi çünkide ondan,ayrıca senden haz etmediğimi ve arkadaşlık kurmak istemediğimi dile getirmiştim.Nefret etmiyorum,seninle sorunum bir yok.Nefret ağır bir kelime."

Tekrar açık bir şekilde 'senden haz etmiyorum' demesi ile sinirlenmiştim ve üzülmüştüm.
Karşısındaki insanında duyguları olduğunu görmüyormuydu? Onum gözünde şımarık,egolu görüne bilirdim ama bu yaptığıda doğru değildi.
Duygusuz değildim.

Alayla gülmüştü.
"Sanırım içkinin etkisi ile böyle davranıyorsun,ha bu arada içki demişken.."

Tekrar yüzüne bakmıştım,gözlerini gözlerime sabitledi ve konuşmaya devam etti.
"Neden rahatsız olacağını bile bile,hatta istemeyerek yarışmaya katıldın? Neyi kanıtlamaya çalışıyordun?"

Kaşlarımı çatmıştım.
"Bir şey kanıtlamaya çalışmıyorum,istediler ve yaptım.Hepsi bu."

"Hepsi bu mu?"
Dedi kaşlarını kaldırarak.
"Kendini as deseler asacakmısın? At deseler atacakmısın? Bu ne biçim saçmalık..!"

Bunu söylerken sinirlendiği her halinden belliydi.

Bana bakarken şımarık,egolu ve şimdi ise tam bir gerizekalı olarak görecekti. Artılarım yerine eksilerim artıyordu onun gözünde.

Bir şey demeyip gözlerimi kaçırmıştım,çünki haklıydı.Ne diyecektim ki?

"Aish...umrumda değil.Ne halin varsa gör An Ji-U"
Dedi ve arkasını dönerek uzaklaşmıştı ve ben sadece bakmıştım.
~~~~

Üniversite binasına girmiştim.

Koridorda ilerlerken karşıdan ablamın odaya girdiğini görmüştüm.

Lo$er?Lo♡er! || Choi YeonjunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin