$1$

3.1K 157 324
                                    

"Şerefe!"

Dedi Woo-Ji yüksek bir sesle.Bununla kafede bulunan insanların dikkatini çekmişti.

Gülerek hepimiz soju dolu bardaklarımızı kaldırdık ve içtik.

"Doldurmamı istermisin Ji-U?"
Dedi elindeki şişeyi göstererek.

Başımı salladım.
"Evet,lütfen."

Saat sekizdi,akşamdı.
Üniversiteden "arkadaşlarımla" kafeye gelmiştik. Ben 1ci sınıftım.Sık sık birlikte yemeğe çıkardık ve hesabıda ben öderdim.Varlıklı ailedendim.Çocuklarda alışmıştı buna ve benide bu yüzden getirdiklerini biliyordum,ama bozuntuya vermeyip yüzümdeki sahte gülümsememle insanların gözünde mutluymuşum gibi davranıyordum.ama değildim.

11ci sınıftan beridir okulumda,şimdi ise okuduğum üniversitede  populerdim.Sosyal medya fenomeniydim.İnsanlar sürekli beni güzel bulduklarını söyleyip övgü yağmuruna tutuyorlardı,sürekli etrafımdalardı ama ben yinede yalnızdım.Çünki hepsi sahteydi.

"Ya Ji-U nereye daldın?"
Dedi Su Hyun.

Düşüncelerimden ayrılıp ona baktım ve daha sonra başımı hiç bir şey anlamında salladım.Bundan tatmin olmuşçasına gülümsedi ve yemeğini yemeye devam etti.

Su Hyun hoş bir kızdı,Ki Seon ile yakın arkadaştılar.Üniversitede en şık giyinenlerdendi,şımarıktı ama soğuk bir görüntüsü vardı.Tabiki benimlede yakındı ama samimi değildi,bu çok belliydi.Tek dertleri altın kartımdı.

Neden benimle olan bu insanların yanındayım diye düşünmüşsünüzdür belkide,cevabım:'Yalnız kalmaktan korkuyorum' olacaktır.Bu hayattaki en büyük korkum yalnız başıma kalıp ölmekti. Bazen etrafımda bulunan ve beni övgü yağmuruna tutan insanlar ile kendimi gerçekten mutlu hissediyordum.

Beni sevmelerinin sebebi sadece param,güzelliğim ve populerliyim olsa bile.

"Bakın ne anlatacağım."
Dedi Beomgyu gülerek,sarhoş olduğu halinden belliydi.

Huening Kai ile yakın arkadaştılar ve bugün ilk kez bizimle yemeğe gelmiştiler,daha önce onlarla iletişimde olmamıştım.Sadece kantindeyken komik konuşmalarını duyup gülüyordum.

"Hayır anlatma seni pezevenk!"
Dedi Kai Beomgyuya engel olmaya çalışarak, ama Beomgyu dinlememiş ve anlatmaya başlamıştı.

"Bu Kai"
Dedi parmağıyla onu göstererek.
" 2ci sınıftayken okuldan eve dönmek istemiş ama öğretmen izin vermeyince başka bir çözüm yoluna başvurmuş."

"Ne yapmış?"
Dedim gülerek,onlar gülünce istemsizce insanın gülesi geliyordu.

"Altına işemiş!"
Dedi ve kahkaha atmaya başladı,bununla masadaki herkes gülmeye başlamıştı ve haliyle büyük gürültü oluşmuştu.

"Şimdi sıra bende Beomgyu,sen kaşındın!"
Dedi Huening

"Beomgyu lisedeyken bir kız ona 'sana olan sevgim koltukaltı kılı gibi,kestikçe daha kalın bir şekilde uzuyor' yazmıştı!"

Gözlerimiz şaşkınlıkla açılırken diğerleri dahada yüksek bir sesle gülmüştüler.

"Gençler biraz sessiz olmanızı rica ediyorum,insanları rahatsız etmeyin burada yalnız değilsiniz."

Lo$er?Lo♡er! || Choi YeonjunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin