The Lost Reaper

Chapter Twenty-three

"Get a room!"

Kumalas kami ni Lucca at nilingon yung sumigaw. We both giggled as Via jokingly rolled her eyes at eyes. Umiling kaming dalawa. Niyakap ko si Lucca at niyakap niya ako pabalik.

"You ruined it!" sigaw ni Lucca sa pinsan niya.

"Sorry," iling niya. "Ipagpatuloy niyo. Hindi ako hahadlang sainyo."

Kumindat siya sa akin bago tumalikod at lumapit kay Noah na nakangising nakatingin sa amin. Tumaas-baba yung kilay na na para bang nang-aasar. Tuluyan na silang lumayo sa amin at iniwan kami ni Lucca.

Napangiti ako nang marinig yung bilis nang tibok ng puso niya. Mas lalo ko pang hinigpitan yung yakap ko sa kanya.

"You're drunk, aren't you?"

Tumingala ako sa kanya at nagtagpo ang aming mga mata. Nakakunot yung noo ko.

"What?"

"You kissed me because you are drunk."

Napangiti ako at umiling.

"Whether I'm drunk or not, I'm still gonna kiss you."

"Why?"

"What do you think?"

Sumilay yung ngiti niya aa labi. He bit his lower lip, trying to stop himself from smiling like a dog.

Being with Lucca just completes me. Iba kasi siyang kasama. Komportable ako kapag nandiyan siya sa tabi ko. I used to  protect someone pero kapag siya kasama ko, I can feel security. Wala pa nga siyang ginawa pero ramdam ko na yung sekyuridad.

"Let's get you sober."

He put his arm around my back and grip my arms to help me with my balance. Inalalayan niya ako papalabas. I followed his lead since I know that he can protect me.

Panay tawa naming dalawa habang tinahak namin yung guest house. Ewan ko ba. Kahit sobrang korni na ng mga biro niya ay natatawa ako.

"Okay ka lang ba talaga? You don't seem okay," nag-aalala niyang tanong.

"I'm fine, Lucca. Naka-inom ako but I'm still in the right mind."

Binuksan namin yung pintuan ng bahay at tinulungan niya akong umakyat sa silid ko. Nang buksan niya yung silid ay agad akong humiga sa kama. I even heard him chuckled.

"Okay daw pero bumibigay na yung katawan," tawa ni Lucca.

Napapikit ako ng mariin. Gosh! The world is spinning!

"Hindi ko akalaing ganun pala ka-hard yung binigay ng bartender."

I almost regret asking for a hard drink. Almost. Kasi kung hindi ko yun ginawa e hindi ako magkaroon ng lakas na loob para halikan si Lucca.

"You had too much liquor. Tama na muna, okay?"

I smiled and then nodded.

"Yes sir!" I responded, without even looking at him.

"Gonna get you a glass of water. Babalik ako."

I nodded and flashed a thumbs up.

"Balik ka agad!"

He chuckled. "Of course!"

Dumilat ako at tiningnan siyang nakangiti sa akin. Kinindatan ko siya na siyang ikinangisi niya.