YAVRUM | Texting

8

Bölüme dair düşüncelerinizi paylaşınki kitabı okuduğunuz belli olsun.

LÜTFEN OYLAMADAN GEÇME!

Keyifli Okumalar...

Efken Akan

Siktiğim hayatı ne istediysem elimden alıp götürdü. Babam ne kadar bana kimsenin ulaşamicağı şeyler vat etse de yetmediğini oda biliyordu. Sokak serserileri gibi oluşum onu kızdırsada ben buydum. Evsiz oluşum ensemde bir gölge gibi durmadan kendini hatırlatıp duruyordu. İlerlediğimdar sokakta küçük damlalar halinde yağan yağmur nedeniyle su birikintileriyle doluydu. Siyah kapşonumu başıma geçirip ellerimi siyah kont pantolonuma koyup tehlikeli düşler eşliğinde karanlık dünyama ilerledim.

Sokak başına vardığımda elinde eski bir kartonla bekleyen evsiz adama yan bir bakış atmamla biraz geride kalan çöp bidonun yanına doğru ilerledi. Birazdan burda olacaklar kimse için iyi olmicaktı. Üstünde mühtemelen modası geçtiği için atılan deri bir mont vardı ama çok iş gördüğü yoktu. Ön kısmı kapatılmıyordu ve kolları paramparça olmuştu. Altında kirden rengi değişen bir bez parçası vardı.

"Uzaklaş burdan." dedim tıslıyarak. Ayağı kırılmış bir evsiz köpeğin korkusuyla uzaklaşırken gelen çağrı sesiyle arka cebimden telefonu alıp Cenk'in çağrısına yanıt verdim.

"Efendim?"

Önce derin bir soluk ardından bir öksürme sesi duydum.

"Oğlum neredesin sen!" yüksek çıkan sesi yüzümü buruşturmama neden olmuştu. Şerefsiz herif ne diye bu kadar yüksek sesle bağırıyordu.

"Siktirtme beni şimdi ne oldu ayı gibi kükrüyorsun."

"Hayvan herif kız içerdeyken mekanda patlama olmuş.".

"Ne kızı lan?" dedim anlamayarak. "Ne patlaması."

"Efsa ve gurubu bara gitmişler ve o içerdeyken patlama olmuş." Cenk'in sert sesi kulaklarımda yankı bulurken öylece boşluğa bakıyordum. O lanet olası barda belki de biri daha can verecekti ve bunun tek sorumlusu bendim. Cenk bir şeyler söylerken ne dediğini bile anlamamıştım. Telefonu cebime atıp hızlıca sokağın başıma koşmaya başladım.

Motoruma ulaşınca hiç vakit kaybetmeden binip bara gitmek için yol aldım. Hayatım boktan bir cıhennemdi ve giren herkes mahfoluyordu. O kızdan benden uzak durması hakkında uyarmıştım ama o ne yapıyor, içine atlıyor resmen. Anlaması çok mu zor. Ben iyi biri değilim, hayatım normal bir insanın hayatı değildi.

❄️❄️❄️

Üç yıl önce..

Cenk, "Olum geç oldu lan, " dedi cenk kaskını başına geçirirken, "Hadi ecele et biraz." bir yandan kaskını başına geçiriyor bir yandanda bana elleriyle motoruma binmem için işaret yapıyordu. Bugün benim doğum günümdu ve her zaman gittiğimiz barda küçük bir kutlama yapacaktık. Bizimkilere ne kadar yapmamıza gerek yok desem de beni dinlememişlerdi. Daha doğrusu Yağmur bu konuda benimle çok tartışmıştı. Küçük de olsa bir kutlama yapılması için çok ısrar edince onu kıraramamıştım. Dört aylık bir ilişkimiz vardı Yağmur'la ve gerçekten çok güzel ve hayat dolu bir genç kızdı. Üniversite hayallerimiz ve hedeflerimiz vardı. Onunla gerçekten nasıl bir hayatın içinde olduğumu unutuyordum. "Tamam hadi," dedim motoruma binerken, "On dakikamızı almaz hayvan herif."

Cenk, "Görelim bakalım kaç dakikada varıyoruz." motorun görültülü sesi kulaklarıma varmasıyla Cenk hızlı bir şekilde uzaklaşırken bende hemen arkasından gaza bastım. Çok geçmeden yedi dakikada barın önüne gelmiştik. "On dakika olmadan geldik işte." barın girişine ilerlerken bana ölümcül bir şekilde bakıp, "Ölümcül bir hızla gelmemizi es geçme istersen." Cenk homurdanarak kapıdan geçerken sırıtarak arkasından içeri geçtim.