24 OCAK | TAMAMLANDI |

21" 24 OCAK"

24 OCAK 2020 - ELAZIĞ

Dün akşam Feyyaza söyleyemedim onun iş bulmasının sevinci sarmıştı evimizi. Bugün iş görüşmesinden geldiği zaman söyleyecektim. Annem, babam ve Leyla bir yere misafirliğe gideceklerdi. Ben, Asya ve Feyyaz evde tek olunca söyleyecektim. Feyyaz kahvaltıdan sonra gitmek için aynada saçlarını düzeltiyordu. Yanına giderek yakasını düzelttim.

"Çok yakışıklı oldun. Kıskanıyorum seni."

Yüzümü avuçlarının arasına aldı.

"Benim gözlerim senden başka kimseyi görmüyor ki ömrüm."

Yanağını sıkıca öptüm.

"Feyyaz, erken gel akşam olur mu?"

"İnşallah güzelim."

Boynuna sarılarak kokusunu içime çektim.

"Gitmesen mi? Ne bileyim gözümün önünde olmana alıştım ben."

Gülümsedi.

"Aşkım benim ben hep senin dizinin dibinde olacağım söz."

Kapıdan çıkacakken Asyayı da öptü.

"Feyyaz"

"Canım"

Tekrardan boynuna sarıldım. Biraz öyle kalınca geri çekilip gözlerine baktım.

"Sabır çok güzeldir. Başı acı ama sonu tatlıdır. Allah sabredenlerle beraberdir. İsyan etmek, sabrı köreltir bunu hiç unutma olur mu aşkım?"

Gülümsedi.

"Yine sabah sabah beni güzel sözlerinle uğurluyorsun valla çok iyi geldi aşkım."

Feyyazı uğurlayıp Asya ile akşam yemeği için hazırlıklara giriştik. Asyayı mutfak tezgahına oturtup ellerini tuttum.

"Bugün babana güzel bir haber vereceğiz aşkım o yüzden onun sevdiği yemeklerden yapalım."

"Ne haberi vereceğiz annecim."

"Çok güzel bir haber. Sende babanla beraber duyarsın olur mu?"

Sevinçle ayağa kalktı tezgahta.

"Anne o zaman güzelce giyinip süslenelim olur mu? Hem babam bizi böyle görürse çok sevinir."

"Olur annecim ama önce yemekleri hazırlayalım."

Feyyaz yaprak sarması ve içli köfte çok sevdiği için onları yapacaktık. Asya da bana kendince yardım etmeye çabalıyordu.

"Anne babam erken gelecek mi bugün?"

"Gelecek inşallah annem. Bugün babanın ilk iş günü ya inşallah gelecek."