19|UTANÇ

26.6K 1.7K 783
                                    

Merhaba. Nasılsınız bebişler?

Acayip yoğun geçen günlerim arasında sonunda bölümü bitirdim ve paylaşıyorum. Bol oy ve satir içi yorumlarınızı sabırsızlıkla bekliyorum ♡♡

2 tane aktif texting kitabım var, texting seven bebişlerimi oraya da bekliyorum ♡

Neyse sizleri fazla tutmuyorum

KEYİFLE OKUYUN ❤


🌻

Parmak uçlarım benden habersizce dudaklarımda gezinirken kulağımı banyodan gelen su sesi dolduruyordu. 

Az önce aramızda olan neydi, bilmiyordum ama çok farklı hissettirmişti. Hayatımda yaşadığım en farklı dakikalardı. Yakınlığı, kollarını bedenime dolayışı, nefesini dudaklarıma bırakışı... Hepsi benim için yeni birer deneyim, aynı zamanda aklımı bulandıran bir bulmacaydı.

"Beni öptü." diye mırıldandım kendi kendime. Sanki bu gerçeğe inanmaya ihtiyacım vardı. Alt dudağımı ağzımın içine yuvarladığımda onun tadını alır gibi oldum. "Çok farklı."

Başımı iyice yastığa bastırıp kalp atışlarımın yavaşlamasını diledim. Hala deli gibi atıyor, kulaklarımı uğuldatıyordu. Bir süre gözlerimi yumdum ve tam uykuya dalacağım vakit banyonun kapısı açıldı. 

Beni öptükten sonra bir süre öylece, alnıma yaslı bir şekilde durmuş, ardından banyoya girmişti. 

Uyuduğumu sandığından herhalde hareketleri daha yavaş bir hal aldı. Dolabın dikkatle açıldığını duydum. Ardından yere bir şey düşer gibi oldu, sanırım havlusuydu.

Sanki gözlerim açılsa direkt onu görecekmişim gibi daha sıkı kapattım.

Çok geçmeden sessizce giyindi. Ne bana seslendi ne de tek kelime etti. Yanıma yatmasını beklerken kapının açıldığını, birkaç saniye geçmeden de kapandığını duydum.

Gözlerimi yavaşça açtığımda az önceki heyecanımın yerini derin bir keder kapladı. Gitmişti... Ne yanıma uğramış ne de bana bakmıştı... Arkasını dönüp hiçbir şey yaşanmamış gibi gitmişti. 

"Hak ettim." diye mırıldandım kendi kendime. Yatakta doğrulup elimi yüzüme bastırdım. "Çok hak ettim."

Onun hayatını çalan bir kızı, bile isteye öpeceğini sanmıyordum. Erkekti ve ben de onun karısıydım. Arada yakınlaşmak istiyordu ama ben nasıl bunu duygusuz karşılayacaktım ki? Yapamazdım, yıllar önce olan hislerim tekrar böyle gün yüzündeyken ona sevdasız karşılık veremezdim. 

Yanağımda doğru süzülen bir damla yaşı elimin tersiyle silip başımı dik tutmaya çabaladım. Karşısında da böyle çocuk gibi ağlamasam iyi olurdu. 

Yataktan kalktım hissizce. Akşam üzerime giydiğim elbiseyi çıkartıp sadece çamaşırlarımla kaldım. Benim, onun aksine banyoya girmeye bile mecalim kalmamıştı. Üstüme tekrar bir şey giymeden yorganın altına girdim. Sanırım bu gece yine o bahsedilen çalışma odasında kalacaktı, günlerdir olduğu gibi.

Avucumu ağzıma kapatıp daha sesli bir şekilde ağlamaya başladım. Burayı sevmiyordum, burada kimseyi tanımıyordum. Ahmet abimle Erhan da yoktu... Tek başıma baş etmek daha zordu. Arkamdan namusuma laf edenleri duymak, gururumu incitiyordu, Korkut'un benden kaçması, iğrenmesi canımı yakıyordu. Her şey o kadar üst üste geliyordu ki bırakıp kaçmak istiyordum. Onu da kendimi de bu esaretten kurtarmak istiyordum.

Gün doğana kadar yatağın içinde bacaklarımı karnıma çekerek kaldım. Düşündüm. Kendimden çok Korkut'un içinde bulunduğu ruh halini düşündüm. Beni kucaklayışını, vermek istediği sevgiyi gizleyişini düşündüm. Her günün sonunda olduğu gibi yine vicdanımla baş başa kaldım. 

PÜRSEVDA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin