PÜRSEVDA

7]İHANET

Merhaba. Nasılsınız?

OY VE SATIR İÇİ YORUMLARINIZI BIRAKMAYI UNUTMAYIN ❣

Alıntılara instagram hesabımdan ulaşabilirsiniz ❤

Keyifle okuyun ❣

🌻

Genç adamın gıcırdayan dişlerinin arasından verdiği ıslıklı nefes, arabanın içini kaplayan havanın daha da gerilmesine sebep oldu. Gördükleri beyninde aynı anda yüz şimşeğin çakmasına bedeldi. Niye o el oradaydı?

Eliyle kavradığı direksiyonu daha da sıkarken yüzü gerildikçe gerildi. Dişlerinin arasından tıslar gibi bir sesle “Neden buna izin veriyor?” dedi. Oysa kızın Devran’ı istemediğini düşünmüştü.

Boşuna mı kırmıştı o kolu?

Kendini kaybetmiş gibi arabadan ineceği sırada Cüneyt’in kolunu saran eli duraksamasına neden oldu. Arabadan inip ne yapacaktı, kendisi de bilmiyordu ama burada durup izlemek daha da canını sıkan bir eylemdi.

“Nereye?” dedi Cüneyt gözlerini ön camdan ayırmadan. Korkut sinirinden fark edemiyordu ama kendi gözleri soğukkanlı bir şekilde kısılmış, Rüya denen kızın hareketlerini izliyordu.

“Yanlarına gideceğim. Çek şu elini.”

Cüneyt dişlerini gösterecek bir şekilde gülerken bir saniye kadar kuzenine dönmüş, bir bakış atmıştı. “Niye?”

“O adamın elini oradan indireceğim Cüneyt.”

“Sana gerek kalmayacak.” Korkut, Cüneyt’in ne demek istediğini anlamak istercesine bir süre yüzüne baksa da önündeki camdan hissettiği hareketlilikle bakışları cama döndü.

Kızın verdiği ani tepki dudaklarının şaşkınlıkta aralıklı kalmasına sebep olmuştu.

Genç kız parmaklarında asılı duran poşete elini sokmuş ve karşısındaki adama hissettirmeden avucuna kil doldurmuştu. Devran’ın ona biraz daha yaklaşacağı sırada tüm parçaları adamın yüzüne fırlatmış ve dudaklarını oynatarak bir şeyler söylemişti. Arabadaki iki adam da ne söylediğini merak etmiş olsalar da anlamadan bakmaya devam ettiler. Devran’ın kıpkırmızı olan suratı kıza döner dönmez Rüya hızla koşarak orada uzaklaşmıştı.

Korkut ise olduğu yerde kaskatıydı. Beklemediği hareket karşısında çenesi neredeyse yere düşecekti. Ufacık kız, karşısındaki dev gibi adamı manipüle etmişti. Az önceki tavrından biraz olsun utanırken Cüneyt, genç adama acıyordu ama umurunda değildi. Bu kızın Korkut’a da öyle kolay kolay yüz vermeyeceği belliydi.

“Sürecek misin arabayı? Yoksa ben mi geçeyim direksiyon başına?” dedi gülerek. Yeterince zaman kaybetmişlerdi ve bir an önce kasabaya inmeleri gerekiyordu. 

Korkut kafasını iki yanında sallayıp arabayı çalıştırırken yoldaki taşlardan dolayı araba biraz sarsılmış, ardından dümdüz ilerlemeye başlamıştı.

Devran’a el kaldırmamış, öfkelenmemişti genç kız. Elindeki en basit yöntemle adamdan kurtulmayı başarmıştı.

“Ne oldu lan? Dibin düştü değil mi?” diyen Cüneyt ceketinin iç cebinden bir paket çıkartmış, içinden bir dal sigarayı Korkut’a uzatmıştı.

Genç adam sigarayı alıp dudaklarının arasına yerleştirirken kaşlarını sert bir şekilde çattı. “Diline düştük değil mi?”

“Kahraman erkeğimiz, yani sen, gidip kızı kötü adamın elinden kurtaracaktın. Bunu mu düşündün?” Cüneyt bu durumdan oldukça eğleniyordu. Korkut’un sert siması tam olarak bunu gösteriyordu. Kızın masum suratı ve çocuksu hallerine kanmış, kendisini savunamayacağını düşünmüş olmalıydı. Kötü niyetli değildi belki ama kızın hareketine şaşırdığı da inkar edilemez bir gerçekti. Kimse Devran gibi bir adamı kolay kolay karşısına almak istemezdi.  Erkekler bile alamıyordu ki…