Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του συγγραφέα κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανομή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.
Τα ακόλουθα αποτελούν μη πνευματική ιδιοκτησία μου και ανήκουν καθαρά στους δημιουργούς τους :
Α) Εικόνες
Β) τραγούδια +μουσική +στιχοι
Γ) ΦωτογραφίεςΤο παρόν έργο που είναι γραμμένο από εμένα , αποτελεί καθαρά δική μου πνευματική ιδιοκτησία. Εχει καταχωρηθεί και κατοχυρωθεί νομικά.Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αντιγραφή και κάθε είδους υποκλοπη του κειμένου χωρίς την δική μου γραπτή άδεια
🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜🔜
Αυτή ήταν η μεγάλη η αγάπη;
Μια στάλα μόνο συναισθημάτων σε έναν ωκεανό θλίψης απογοήτευσης και πόνου; Αυτή ήταν ...
Και τώρα πάει...
Χάθηκε... Συνεχίζει να χάνεται ...
Κάποτε ένιωθα σαν μια ζητιάνα που ζητάει από τη ζωή λίγα ψίχουλα ελπίδας μα τώρα δε ζητάω τίποτα.Μα τι αγάπη μπορεί να γεννηθεί μέσα σε λίγους μήνες;
Ποια αγάπη είναι ικανή να σταθεί στο ύψος της και να ονομαστεί αγάπη;Κάποτε μου είχε πει, πως δε πιστεύει σε αυτή τη λέξη μα δυστυχώς εγώ θα τον βγάλω ψεύτη. Η αγάπη υπάρχει. Είναι εκεί. Τη βλέπω τα τελευταία πέντε χρόνια... Μου μιλάει, μου χαμογελάει .. με αγκαλιάζει και μου τραγουδά τις νύχτες.
Η αγάπη είναι τέσσερα μικρά χεράκια που με κλείνουν μέσα τους και γεμίζουν τα κενά μου...Πώς πέρασαν έτσι τα χρόνια...
Πόσο άλλαξα και πόσο συνεχίζω να αλλάζω...
Έπαψα να ζητιανευω και κερδίζω επάξια πλέον ότι χρειάζομαι με το σπαθί μου.Λίγα χρόνια πριν, είχα μάνα, πατέρα φίλους.. Μετά πέρασα μέσα από τη φυσιολογικότητα σε μια απρόσμενη κατάληξη και έμαθα τον έρωτα και από εκεί, έμαθα το πόνο, το αίμα, τα μυστικά και φυσικά την άρνηση.
Άρνηση να ακουστεί η αλήθεια.
Άρνηση να ακουστούν τα αισθήματα
Άρνηση να δώσω ευκαιρίες...
YOU ARE READING
The Protector 4 : Ματωμένο Φεγγάρι
AdventureΠοιο μίσος άραγε πονάει πιο πολύ; Εκείνο της προδοσίας; Εκείνο που γεννιέται ξέροντας πως ο άνθρωπος σου σε έβαλε φυλακή; Η μήπως πονάει περισσότερο το γεγονός πως δεν έχεις δει ποτέ τα παιδιά σου; Παιδιά που δεν ήξερες καν ότι έχεις... Κι αν αυτά τ...