The Protector 4 : Ματωμένο Φεγγάρι

Κεφάλαιο 24° (Τέλος)

Της μοίρας τις κλωστες κι αν θελήσεις να αγγίξεις, πρόσεξε γιατί στο τέλος θα κοπείς. Δεν ορίζεις εσύ το μέλλον...
Ακόμα και οι επιλογές σου είναι προκαθορισμένες... Γραμμένες για σένα από τη μέρα που πήρες τη πρώτη σου ανάσα. Σε κάνουν να πιστεύεις πως είσαι ικανός να διαλέξεις αλλά εκείνη ξέρει καλά πως είναι απλά ένα παιχνίδι.
Πως είσαι ένα πιόνι που περπατά ψάχνοντας λύτρωση στην άβυσσο και εκείνη είναι η μόνη μου ξέρει το τέλος...

Το σπίτι ήταν όπως ακριβώς το είχαν αφήσει. Όλα τα έπιπλα, κάποια μικροπραγματα αλλα και μερικά παιχνίδια των κοριτσιών, ήταν όλα άριστα τακτοποιημένα.
Η Άλισον άνοιξε τα παράθυρα και άφησε το φρέσκο αέρα να ευωδιασει το χώρο με εκείνη τη γλυκιά αλμύρα που τόσο της άρεσε...

"Μαμά μπορώ να ανοίξω τώρα τη κούτα μου;" η Βίβιαν δεν κρατιόταν από την ώρα που φτάσανε. Δεν πήρανε πολλά μαζί τους. Μόνο όσα είχαν πάει εξ αρχής ενώ όλα τα παιχνίδια και τα ρούχα που είχε πάρει ο Χούγκο, τα άφησαν πίσω.

"Μπορείς... Η Ελίζαμπεθ;"

"Είναι έξω ακόμα..."

"Έγινε μικρή μου..." Η Βίβιαν έφυγε χαρούμενη και η Άλισον βγαίνοντας από τη κουζίνα πήγε στο μικρό σαλονακι. Τράβηξε τη κουρτίνα και είδε την Ελίζαμπεθ να κάθεται στην ακροθαλασσιά δίπλα από τα βράχια.
Πάντοτε ήταν πιο ώριμη συγκριτικά με τη Βίβιαν που ήταν πιο αφελής. Δεν πέρασε μια εβδομάδα από τότε που έγιναν όλα και ακόμα κρατούσε την ίδια στάση ενώ η αδερφή της από τη δεύτερη κι όλας μερα τα ξέχασε όλα σαν να ήταν ένα κακό όνειρο που πέρασε.

Άνοιξε τη πόρτα και βγήκε. Η απόσταση δεν ήταν πολύ μεγάλη αλλα πάραυτα ίσως είχε φτάσει η ώρα για μια κουβέντα μεταξύ τους.
Όλα έγιναν τόσο γρήγορα εκείνο το βράδυ αλλά και την επόμενη μέρα...
Ο Γκάμπριελ δεν την άφησε να κατέβει σε εκείνο το δωμάτιο. Πήρε τη Τζένη αγκαλιά και βγήκαν μαζί έξω...
Και τότε ηρέμησε...
Είδε τις μικρές να περιμένουν μέσα σε ένα αμάξι μαζί με το Σεθ και αγαλλίασε η ψυχή της. Δεν υπολόγισε τίποτα . Έτρεξε αλλά άνοιξε τη πόρτα και τραβώντας τες στην αγκαλιά της έβαλε τα κλάματα...
Πριν ολοκληρωθεί η αποστολή , τις μετέφεραν αρχικά στο σπίτι του Χούγκο ενώ εκείνος έμεινε πίσω για να σώσει εξηγήσεις στο Λόγκαν. Ένα Λόγκαν που εφτά ολόκληρες μέρες μετά το συμβάν δεν έδωσε σημείο ζωής σε κανένα...
Όσες φορές και αν η Άλισον προσπάθησε να μάθει δεν της έλεγε κανείς τίποτα. Το ήξερε και η ίδια... Ήταν μεγάλο το σοκ για να ανταπεξέλθει ενώ σαν έμαθε ύστερα από μέρες το τρόπο που σκότωσε το Πάμπλο, ήταν σίγουρη πως δεν ήταν έτοιμος.