The Protector 4 : Ματωμένο Φεγγάρι

Κεφάλαιο 2°

"Δε θέλει πολύ, λίγη θέληση θέλει και λίγη ψυχή ..."

"Σήκω" τα σίδερα κροταλισαν μόλις το μέταλλο ήρθε σε επαφή με τη πόρτα. "Έχεις τηλεφώνημα" ο φρουρός πάτησε το κουμπί, η συρόμενη πόρτα άρχισε να ουρλιάζει από τη τριβή με τη σκουριασμένη επιφάνεια και μπήκαν μέσα. Τέσσερις στο σύνολο. Ένας για κάθε ελεύθερο χέρι και πόδι του. Ήταν ίσως οι πιο καλοαναθρεμενοι μπάτσοι των φυλακών και ήξεραν καλά τη δουλειά τους. Τη τελευταία φορά που τόλμησαν να τον πλησιάσουν χωρίς επαρκή συνοδεία, τρεις φρουροί κατέληξαν στο νοσοκομείο και εκείνος την έβγαλε με μια απλή επίπληξη.
Κάθε φορά που αναλάμβαναν οι ανώτεροι και έφτανε στα αυτιά τους το όνομα του, πάντοτε την έβγαζε στα πούπουλα. Γι αυτό και οι υπάλληλοι πλέον έμαθαν να χειρίζονται διαφορετικά τη κατάσταση και το είχαν πάρει προσωπικά.
Ο Λόγκαν δεν ήταν από τους άντρες που θα καθόταν να διαμαρτυρηθεί σε κανέναν ανώτερο αν φυσικά δεν έφταναν τα νέα ως εκεί. Κάτι που αν και δε περίμεναν οι φρουροί μα τελικά  λειτούργησε υπέρ τους.
Φρόντιζαν πλέον ότι ήταν να κάνουν να το κάνουν κρυφά έτσι ώστε να πάρουν το αίμα τους πίσω για κάθε σωφρονιστικό υπάλληλο που είχε στείλει στο νοσοκομείο όλα αυτά τα χρόνια.
Η φήμη του είχε εξαπλωθεί στις φυλακές και είχε ήδη αλλάξει τρία ιδρύματα καταλήγοντας εκτός Αμερικής , στις διαβόητες φυλακές της Σάντα Μπάρμπαρα στο Μεξικό.
Μετρούσε πέντε μήνες εκεί. Πέντε μήνες γεμάτους κάθε είδους βασανιστήριο που περνούσε από το χέρι τους. Οι υπάλληλοι είχαν πάρει όρκο μεταξύ τους ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που έστελναν τα κατορθώματα τους σε υπαλλήλους άλλων φυλακών που ήταν κάποτε ο Λόγκαν. Κατά κάποιο τρόπο αυτό θεωρούσαν σαν δικαιοσύνη . Ή πολύ απλά... Σαν ευκαιρία να κατασπαράξουν έναν άνθρωπο και να βγάλουν το άχτι τους. Ειδικά το συγκεκριμένο.

Ελάχιστοι ήξεραν ποιος ήταν και όσοι ήξεραν είχαν ήδη τραβηχτεί στην άκρη φροντίζοντας να προειδοποιήσουν τους άλλους αλλά κανείς δεν άκουγε.
Μπορεί κάποτε ο Λόγκαν να βοηθούσε και να έσωσε τη κυβέρνηση αλλά από την ώρα που κρίθηκε ένοχος και μπήκε φυλακή , του γύρισαν τη πλάτη. Λίγοι ήταν αυτοί που παρέμειναν καθαροί στις αξίες τους και ενημέρωναν τους αρχηγούς των φυλακών αλλά κι αυτό δε κράτησε για πολύ.
Ο Λόγκαν ήταν ατίθασος. Τέρμα αντίθετος με κάθε είδους εξουσία που προσπαθούσαν να ασκήσουν πάνω του και αυτό τους εξόργιζε. Παρά τον όγκο του, έβρισκαν τους πιο γεροδεμενους έτσι ώστε να τον κρατούν ενώ η χρήση αναισθητικών όπλων και τειζερ ήταν καθημερινότητα.