Aden

1.Bölüm Sınav

Yeni bir hikaye ile merhabalar aşklarım ⚖️

Oy verip yorum yaparsanız sevinirim şimdiden teşekkürler çiçeklerim ❤️

Medya bölüm şarkısı: Duman Dibine Kadar..

_________________________________

'...öyle ya, kim dönüp kendi gölgesine bakardı ki?'
Stefan Zweig...

"Hey! Karam ve Karan kesin şunu!" sesimin bütün apartmanı sarstığını hissediyordum fakat hiç sesimi alçaltma zahmetine girmiyordum.

Banane? Ben mi dedim bu kadar katı kural koysunlar canım?

"Karam diyorum" diye bir kez daha bağırdığımda çalan kapı ile gözlerimi devirdim.

Kesinlikle Adal abim gelmişti.

Bunu kapı çalışınca bile anlayabiliyorum.

Muhtemelen sinirli olan abimi daha fazla sinirlendirmek için oldukça yavaş bir şekilde kapıya yürüdüm.

Yine aynı yavaşlıkla kapıyı açıp "aaa abicim sen mi geldin, bilseydim işimi bırakır hızla açardım kapıyı" dedim.

Adal abim göz devirip beni iterken bir yandan da söyleniyordu.

İçeriye girip "şu sesini biraz daha alçalt Aden, senin yüzünden kiracılar rahatsız oluyor" demiş ve az önce Karam ve Karan'ın şu döktüğü koltuğa oturmuştu.

Dudaklarımı birbirine bastırırken çok geçmeden abim küfür edip yerinden hızla kalktı.

"Hay sikeyim!" Ben abimin yüz şekline bakıp daha fazla gülerken abim ise oldukça sinirli bir şekilde bana bakıyordu.

"Sen yaptın demi, geleceğimi biliyordun?" dedi.

Hızla başımı iki yana sallayıp"ben değilim abicim, iki küçük yeğenin yaptı" demiş ve Karam ile Karan'ı göstermiştim.

Abim derin bir nefes alıp"sende olan takımlarımdan birini ver Aden" demiş ve banyoya yürümüştü.

Durduramadığım gülme ile Adal ve Acar abimin evime gelince ortak kullandığı odaya girip siyah bir takıp aldım.

Banyonun kapısını çalıp "abi, getirdim" deyip kapının önüne bıraktım.

Salona yürürken bu sefer daha insancıl çalan kapı ile Acar abimin geldiğini anladım.

Kapıyı açıp "hoşgeldin Acar Beyimiz" deyip göz kırptım.

Abim başını iki yana sallayıp'senden olmaz' bakışları atarken çoktan içeriye girmişti.

"Adal nerede Aden?" demiş ve koltukları eli ile kontrol ediyordu.

Daha önce Acar abimin de başına böyle bir şey geldiği için bana gelince oturacağı ve yatacağı yerleri kontrol ederdi.

"Abi, şimdi şey oldu...Karam ve Karan oynarken su döktü ve Adal abim de oraya oturunca üzeri ıslandı" der demez kahkaha atmıştım. Acar abim de benimle birlikte gülerken Adal abim salona girmiş ve bize ters ters bakmıştı.

Ardından Acar abimin yanına oturup "çok mu komik sanki abi ya" demiş ve küçük bir çocuk gibi kollarını önünde birleştirmişti.

Acar abim "ben seni defaletca uyardım Adal, bu eve girerken bile dikkatli olacaksın demedim mi?" demiş ve keyifle sırıtmıştı.

Adal abim küçük bir çocuk gibi homurdanmış ve omuz silkmişti.

İkisinin bu halini gören biri asla 30 ve 33 yaşında demezdi.