Άτιτλο κεφάλαιο 16

93 5 7
                                    

Εκείνο το πρωινό η επίσκεψη της Κλαίρης στο πατρικό της γέμισε ευτυχία τα μικρά ξαδερφάκια της. Τους αφιέρωσε αρκετό χρόνο. Έπαιξαν απίστευτα παιχνίδια κουκλοθέατρου, έλυσαν κάποιες δύσκολες για τα μικρά ασκήσεις στα μαθήματα και έφαγαν μεσημεριανό μαζί. Η μαμά της γύρισε από την εργασία της, αφού είχαν περάσει τουλάχιστον τρεις ώρες από την επίσκεψη της  και επειδή το είχαν συμφωνήσει. Η Κλαίρη δεν ήθελε την μητέρα της να τους παρατηρεί και να στέκεται κοντά τους όπως τις άλλες φορές. Τώρα που η Ευρυδίκη στεκόταν από μια μεριά και κοιτούσε τα παιδάκια να συζητούν με την ξαδέρφη τους καθισμένοι στον καναπέ, ένιωσε πως ήταν το ωραιότερο ανεκτίμητο δώρο της ψυχής της. Μπορούσε να έρχεται αντιμέτωπη με την υπέροχη αυτήν εικόνα σπάνια, γι αυτό της ήταν τόσο σημαντικό να βλέπει την οικογένεια της μαζεμένη για λιγοστή ώρα.


« Κορίτσι μου, σε κοιτάζω και δεν βρίσκω τη τόλμη να σου μιλήσω για το οτιδήποτε επειδή με σταματά η κλειστή, αυστηρή συμπεριφορά σου. Μιας και είχες καιρό να με επισκεφτείς και επειδή δεν ξέρω σε ποιο χρονικό διάστημα θα είμαι τυχερή ξανά, αποφάσισα να το κάνω τώρα.  Όπως σε παρατηρώ να μιλάς με τα ξαδέρφια σου, με κάνεις να σε χαίρομαι με κάθε ίχνος της καρδιάς μου και να συγκινούμαι. Πίστεψε το, έχει υπάρξει μεγάλο χρονικό διάστημα κατά το οποίο δεν είχα βιώσει με τα μάτια της ψυχής μου μια υπέροχη, ιερή εικόνα σαν αυτήν » της έλεγε διστακτικά και γλυκά σε τόνο που ακουγόταν παρακλητικός, σαν να περίμενε για κάποιο αίσθημα από τη μεριά της. Όμως η Κλαίρη  την αντιμετώπισε αδιάφορα.

« Υπάρχει μια αλήθεια που λέει ότι κάποια πράγματα δεν μπορούμε να τα αποτρέψουμε ούτε να τα αποφύγουμε: τα αποτελέσματα των πράξεων μας. Οπότε υπό αυτή τη λογική, δεν γινόταν να υποστείς κάτι διαφορετικό ».

« Δηλαδή ;» την ρώτησε απορημένη η μαμά της.

« Επέλεξες την πορεία της ζωής σου. Εσύ, κανείς άλλος. Έκανες τις επιλογές που σου καθόρισαν την μοίρα που βιώνεις τώρα...για τα όσα θα ακολουθήσουν και θα κληθείς να αντιμετωπίσεις συναισθηματικά ».

« Καταλαβαίνω από τη μία Κλαίρη μου, το έπιασα το νόημα του υπονοούμενου. Όμως δεν μπορώ να αντιληφθώ το τελευταίο. Τι θα ακολουθήσει;»

« Δεν ξέρω. Ίσως κάποιες αρνητικές προεκτάσεις που θα συντελέσουν στις επιπτώσεις της απόφασης σου να στηρίξεις τις ζωές μας σε ψέματα » της απάντησε στο ίδιο παγερό και άκαρδο ύφος.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Oct 02 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Μην κλαις για έναν ανέντιμο (παύση-υπό επεξεργασία)Where stories live. Discover now