Furkan'ın yanıtına utanarak instagramdan çıktım. Biraz dinlenmek için telefonu kapatacaktım ki "dın-dın" lanet bildirim sesi.
Furkan:"15 dakikaya sendeyim müsait olduğunu biliyorum. Karnının aç olduğunu da:) "
Hoş geldin ağlama isteğiimm.. Kerem'den soğumuştum bu 3 yıl da ama Furkan'ı da kullanamazdım. Duygularım kördüğüm olmuş gibi ne ipin ucunu görebiliyorum ne de karışmışlığı çözebiliyorum... Açlıktan ölecekken Furkan yetişti imdadıma. Geldiğinden beri nefessiz tıkınıyordum. Arada bir nefes almamı söylüyor ama furkancığım seni duymuyorum çünkü zıkkımlanmakla meşgulüm!
1-2 saat lafladıktan sonra gitti. Sessizliğimde yine tektim ve yine lanet olası düşünceler bürümüştü aklımı. Ölümcül bir hastalığa yakalanmıştım. Gerçek aşkı yarıda kesmek istemiyordum. Bu yüzden Kerem'den uzaklaşıp "Yeni limanlara" yanaşacağım;)
Herşeyi bi yana bırakıp kaç gündür uzaklaştığım ve meraktan öldürmek üzere olduğum arkadaş grubuma nasıl açıklayacaktım durumumu? Hepsini bir araya toplayıp açıklamak en iyisiydi. Mesajla ya da aramayla olacak iş değildi böyle şeyler. Basit bir mesajla koca olay bitecek.
:"Gençler önemli bir konu üzerine konuşmam lazım akşam bende mi toplansak müsaitseniz? " Barış:"Ooo ışıl aşkım yaşama belirtisi verdiğine göre tüm işlerimi iptal edip sana geliyorum yavru;)" Furkan:"Ağır ol belanı varya.. " :"Hoop noluyorsunuuzz!? " Elif:Aşkım ben gelemiyorum dedem vefat etti kusura bakma. " Gözde:Bende gelemeyeceğim annem çok hasta :(" :"Ya kızlar asıl siz kusura bakmayın Elif başın sağolsun. Gözde geçmiş olsun:) " Furkan:"İyi o zaman ben bu şempazeyi alır gelirim saat kaçta? "
:"21.30 gibi burda olun işte. "
Kendimi hazırlamaya çalışıyordum. Neyse ki saat daha 20.46 yeterince vaktim vardı. Bir kaç şey sipariş ettim geldikleri gibi söyleyemezdim. Kerem'e de bugün çocuklarla olacağımı müsait olmadığımı söyledim. Her ne olursa olsun 3 yıl beni tek bırakmıştı. Kendime de zaman ayırmalıyım diye düşünüyordum.
"Gerçek aşk yoktu.. Gerçek aşıklar vardı. Sen ve ben gerçek olamayacak kadar güzeldik. "
