Who? // woosan

1.4

Hongjoong

20.30

Seonghwa'yı durmayan inadı yüzünden evine bıraktım.

"Bebeğim cidden biraz daha kalsaydın bari?"

"Sevgilim, iyiyim. Yürüyebiliyorum görüyorsun, hem senden daha iyi kimse bakmaz bana."

Elimi tutup gülümseyince kaşlarımı çattım.

"Başın falan dönmüyor ama değil mi?"

"Joong."

"Of tamam sustum ya, endişeleniyorum."

"Biraz daha konuşursan seni eve almam." Elimi öpünce gülümseyip yatağa uzanmasına yardım ettim.

"İstediğin bir şey var mı?" Eliyle iki kere yatağı patpatlayınca yanına oturdum.

"Canını acıtmış mıydı?" Dalga geçer gibi gülüp ona baktım.

"Bunu bana soruyor musun cidden?"

Kahkaha atıp kolumdan tutup beni kendine çekti. Canını acıtmadan yanına uzanıp eliyle oynadım.

"Hwa."

"Hmm?"

"Bir daha böyle bir şey yapma tamam mı?"

"Nasıl bir şey?" Başımı kaldırıp ona baktım.

"Benim yüzümden sana bir şey olsaydı, ki oldu, kendimi affetmezdim tamam mı? Lütfen bir daha böyle bir şey yapma."

Gözlerini devirip omzumdaki eliyle yanağımı okşadı.

"Seni ölüme mi terk etseydim yani?"

"Tek başına girmeyebilirdin içeri..."

"O doğaçlama oldu biraz ama olsun. Sonuç olarak sen iyisin tamam mı?"

Bileklerimi tutup kızarıklıkları okşadı.

"Bu izler bile benim yaralarımdan daha kötü."

"Saçmalama. Uykun yok mu?"

"Tch, uyumak istemiyorum."

"Ama dinlenmen için geldik eve Hwa, uyuyacaksın hadi."

"Sen ne yapacaksın? Eve mi gideceksin?"

"Seni yalnız bırakır mıyım sence?"

"Ben iyiyim Hongjoong, eve gidebilirsin istersen."

Gülerek ona yaklaştım.

"Beni kovuyor musun?" Elimi yanağına koyup baş parmağımla okşadım. Gülümseyince burnunu öptüm.

"Seni asla kovmam bir yerden sevgilim, burda rahat edebilir misin bilmiyorum. Rahat olacaksan kal tabii ki."

"Sen uyuduktan sonra gider evden ihtiyaçları alırım tamam mı bebeğim?"

"Tamam." Yanından kalkıp saçlarını okşadım. Başının muhtemelen ağrıdığını biliyordum bu yüzden onu çok yormamaya çalışıyordum.

"İstediğin bir şey var mı?"

"Sen ne istersen."

Yorganı üstüne örtüp yandaki sandalyeye oturdum.

"Joong."

"Hm?"

"Ya seni öldürmeye çalışırsa?"

"Bir kere denedi zaten."

"Ama o gerçek katil değildi."

Gülümseyip gözlerimi kapattım.

"Denesin o zaman, bir şey olmayacak Hwa gerçekten. Lütfen endişelenme. Uyu artık hadi burdayım ben bir süre daha."