Bir kitap yazdığını düşün. İçindeki krallık; entrikası bol, kardeşlerin bile birbirine düşman olduğu, taht için birbirleriyle mücadele ettikleri bambaşka bir evrende. Her kitapta olduğu gibi bunda da bir baş karakter var elbette. Günü geldiğinde tah...
Yeni yıl için hepinize verebileceğim tek hediye minik bir özel bölüm. Biraz erken olsun istedim, daha doğrusu sabredemedim. Hepinizi seviyorum. Mutlu yıllar! :)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Rüzgar, sıkı sıkı sarıldığım montumu döverken ona karşı yürüyerek caddeden geçen insanları izliyordum. Yeni bir sayının getirdiği heyecandan olsa gerek, hepsi aceleyle bir yerlere yetişmeye çalışıyordu. Telefonumun ekranına baktım.
23:58
İki dakika sonra muhtemelen coşkuyla karşılanıp, sonlarına doğru bir an önce bitmesini dilediğimiz bir yıla girecektik. Bu çok yaman bir çelişkiydi.
Adımlarımı hızlandırarak gözlerimi yere çevirdim.
İçime açılan boşluk hissini tarif edemediğim, çok garip bir yıldı ve kesinlikle bitmesini istiyordum. İyi başlamış olmasına rağmen benim için böyle kötü bitmesinin sebebini asla anlayamamıştım. Üstelik istediğim hiçbir şeyi yapamamıştım. O kadar emek verdiğim, hayaller kurduğum kitaba bir final bile yazamamıştım. Hem yazmak içimden gelmiyordu artık. Gördüğüm tuhaf rüyalar, yaşadığımı düşündüğüm fakat yaşanması mümkün olmayan bazı anlar bana bazen delirdiğimi düşündürüyordu. Artık kalemi elime her aldığımda sebepsiz bir korkuyla doluyordu içim. Zamanını bile hatırlayamıyorum fakat bir gün uyandığımda hiçbir şeyin eskisi gibi olmadığını tüm bedenimde hissediyordum. Sanki yılın bir bölümünde zaman durmuş ve içime adını koyamadığım kocaman bir oyuk açmıştı.
Eksik hissediyordum.
Düşüncelerimde kaybolup hiç fark etmeden başımı çarptığım sertliğe bakmak için kafamı kaldırdığımda bir çift siyah gözle karşılaştım.
"Özür dilerim." diye mırıldanarak bir adım geri çekildiğimde siyah paltosunun yakalarını kaldırmış adama dikkatle baktım. Dükkanların ışıklarla süslenmiş vitrinleriyle yüzünün yarısı aydınlanmıştı. Bir gözünün altından çenesine uzanan derin bir yarası vardı. Gözlerini benden ayırmadığını fark ettiğimde kaba davrandığımı fark edip bakışlarımı yaradan çektim.
Tekrar "Affedersiniz." diyerek yanından geçip birkaç adım attığımda havai fişekler yeni yılı haber verircesine gökyüzünü renklendirdi.
00:00
Gözlerimi kapatıp soğuk havayı içime çektim.
İçimdeki boşluğun dolacağı bir yıl olsun istiyorum.
Kirpiklerime değen hafif bir ağırlıkla gözlerimi açtım.
Yılın ilk karı. Usul usul, kimseyi incitmeden yağıyor ve kısa bir anlığına da olsa koşuşturmayı bırakıp gökyüzünü izleyen insanları mutlu ediyordu.
Elimde olmadan ve neden yaptığımı bile bilmeden kafamı çevirdim ve o adama tekrar baktım.
Gözlerim, hiç zaman geçmeden onunkilerle buluştu. Kalbim deli gibi atmaya başladığında kaşlarımın çatıldığını hissediyordum. Yüzündeki ifade bana çok tanıdıktı.
"Mutlu yıllar." dedi gülümseyerek ve bir yere yetişmesi gerekiyormuş gibi sırtını dönüp hızlı adımlarla yürümeye başladı.
