ဝမ္က်ယ္ အတိတ္ေမ့ေနတာကို စံုစမ္းရင္း မထင္မွတ္ထားေသာ အျဖစ္ကို ေ႐ွာင္းက်န္႔ မယံုႏိုင္ျဖစ္ရသည္။ ဒီေခတ္ႀကီးမွာ ဒီလိုကိစမ်ားက ႐ွိေနေသးတာကိုလည္း အံ့ျသလို႔မဆံုး..သို႔ေပမဲ့ ယခု မိမိတို႔ၾကံဳေနရသည္။
ေအာက္လမ္းနည္းျဖစ္ေသာ ပီယေဆး ႏွင့္ျပဳစားခံထားရသာရဲ႕ ေျဖေဆးက sex ျဖစ္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးရြားလိုက္သလဲ...
အေၾကာင္းစံုသိၿပီး ေဟာက္ရႊမ္းက အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ ခ်က္ခ်င္းျပင္ဆင္မည္ေျပာေနေပမဲ့ အခက္အခဲမ်ား႐ွိေနသည္။
အႀကီးဆံုးအခက္အခဲက ယခုအခ်ိန္မွာ ဝမ္က်ယ္ ႏွင့္ မိမိက ရင္းႏွီးသည့္အဆင့္သာ ႐ွိေသးတာက အႀကီးဆံုးအခက္ခဲျဖစ္သည္။
မိမိတို႔ first time တုန္းက ဝမ္က်ယ္က မူးေနေပမဲ့ စိတ္တူကိုယ္တူနီးပါးက်ခဲ့သည္။
ယခုက ဘယ္လိုမွအဆင့မေျပႏိုင္...
ေယာက်ာ္းေလးကို မႀကိဳက္ဟုေျပာထားသည့္အျပင္ ခ်င္းခ်င္းက ႐ွိေသးသည္။ ေဆးမိတယ္ ေျပာရေအာင္ကလည္း ေ႐ွာင္းက်န္႔မွာ သြားစရာ ဝမ္က်ယ္တို႔ ျခံႏွင့္ စက္ရံုဝန္းသာ ႐ွိသည္။ ဆိုေတာ့ကာ ႏွစ္ဦးသေဘာတူျဖစ္ဖို႔ ဘယ္လိုမွအဆင္မေျပႏိုင္...
" ညီ...ကိုယ္ေတာ့ လြယ္မယ္မထင္ဘူးေနာ္..ဝမ္က်ယ့္ကို ဖြင့္ေျပာၿပီးတိုင္ပင္ဖို႔ကလည္း ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး... ၿပီးေတာ့ ဟိုမိန္းကေလးက႐ွိေသးတယ္.."
" တခုခုေတာ့ ၾကံရမွာေပါ့ ေ႐ွာင္းေကာရယ္"
" ေဟာက္ရႊမ္း "
ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းခ်င္းဆိုင္မွာ တိုင္ပင္ေနတုန္း ဝမ္ခ်င္ေရာက္လာသည္။
" ေဝ့..ဝမ္ခ်င္ လာေလ"
ဝမ္ခ်င္လည္း ေဟာက္ရႊမ္း ေဘးမွာဝင္ထိုင္ရင္း...
" ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲဟာ...နင္ဖုန္းဆက္ေျပာတုန္းက ငါျဖင့္ ယံုေတာင္မယံုႏိုင္ဘူး "
စက္ရံုကအျပန္ ကားေပၚမွာကတည္းက ဝမ္ခ်င္တို႔သားအမိဆီ အေျကာင္းၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
" ငါေရာ ဘာထူးလဲ ေ႐ွာင္းေကာေျပာတုန္းက ဘယ္ေလာက္ေတာင္အံ့ျသသြားလဲဆိုတာ"
" ဒါနဲ႔ အဖိုးေရာ "
" အဖိုးက အဖိုးခ်န္အိမ္မွာ က်န္ေနခဲ့တယ္"
" ဒါနဲ႔ ညမလက္ထဲက ပုလင္းက..."
ဝင္လာကတည္းက ဝမ္ခ်င္ကိုင္လာေသာ ပုလင္းကို ေ႐ွာင္းက်န္႔က စိတ္ဝင္စားကာ ေမးလိုက္သည္။
" ဒါလား မားေပးလိုက္တာ ေကာ..ေဟာက္ရႊမ္းနဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးတာနဲ႔ မားက ေျပာတယ္ ပီယေဆးကို ဘယ္လိုေျဖရတယ္ဆိုတာ လူႀကီးေတြဆိုေတာ့ ဝမ္ခ်င္တို႔ထက္ သိတယ္ေလ..."
" အဲဒါ ဘာလဲ ဝမ္ခ်င္ "
" ဒါက... ဟိုေဆးေလ...အင္း.."
" ေျပာပါဟ"
" ကဲပါ ေျပာရမွာပဲဟာကို ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္.. ဒါႏွစ္ခ်ိဳ႕ဆန္အရက္တဲ့ မားက နင္ဖုန္းေျပာၿပီးတာနဲ႔ တိုငိးရင္းေဆးဆိုင္မွာ သြားဝယ္လာတာ... မားေျပာတာက...ဟိုေလ..."
ဝမ္ခ်င္မွာ ေျပာရင္း မ်က္ႏွာနီလာသည္။ ဒါကို ေ႐ွာင္းက်န္႔က ျမင္ၿပီး...
" ေဆးစိမ္ထားတဲ့ အရက္လား ညမ"
" ဟုတ္တယ္ ေကာ..ဒီအရက္ကို ဝမ္က်ယ္ျဖစ္ျဖစ္ ေကာျဖစ္ျဖစ္ ေသာက္ရမယ္လို႔ မားက မွာလိုက္တယ္"
" ေသာက္ရတာက ဟုတ္ပါၿပီ ဒါေပမဲ့ ဝမ္က်ယ့္ကို ဒီတိုင္း သြားတိုက္လို္႔မွ မရတာ...အဲဒါဘယ္လိုလုပ္မလဲ... ဟိုမိန္းကေလးက ႐ွိေသးတယ္"
ေဟာက္ရႊမ္း ေျပာတာကို ေ႐ွာင္းက်န္႔ကလည္း ေခါင္းညိတ္၍ ေထာက္ခံလိုက္သည္။
" ဒါမ်ား ငါ ဝမ္ခ်င္ပါဟ..ဒီမွာ."
ဝမ္ခ်င္က ေဘာက္ဘီအိတ္ထဲမွ ေဆးျပားေလးႏွစ္ျပားထုတ္ျပလိုက္သည္။
" ဒါ ဘာလဲ"
" အိမ္ေဆး ေကာ.. ဒီေဆးကို ဟိုမိန္းမကိုတိုက္ရမွာ..."
" ဘယ္လိုတိုက္မွာလဲ"
" နင္ကလည္းဟာ...ေဆးကိုႀကိတ္ၿပီး သူေသာက္မဲ့ေရထဲ ေရာထားေပါ့ဟ..ၿပီးေတာ့ ဒီအရက္ကိုလည္း ဝမ္က်ယ္ေသာက္မဲ့ ေရထဲေရာထား..အဲ ဟင္းထဲထည့္လည္းရတယ္..ငါဝင္လာတုန္းက ၾကားလိုက္တယ္...ဟို...ႏွစ္ဦးသေဘာတူျဖစ္ရမယ္ဆိုလား..."
" အင္း.."
" အဲဒါေၾကာင့္ ေသာက္ရမဲ့လူက ဝမ္က်ာ္ျဖစ္မွရမွာေပါ့...ဝမ္က်ယ္ ေတာင္းဆိုလာမွ..."
ဝမ္ခ်င္ စကားကိုရပ္ၿပီး ပုခံုးတြန္႔ျပလိုက္သည္။ မိန္းကေလးတေယာပ္အေနျဖင့္ ေယာက်ာ္းေလးေတြေ႐ွ႕မွာ ဒီအေၾကာင္းေတြေျပာေနရတာ မ်က္ႏွာပူစရာျဖစ္သည္။
သို႔ေပမဲ့ ကိုယ့္ေမာင္အတြက္ျဖစိလို႔ ပူေနတာကို ေရစြတ္ၿပီးေျပာေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
" ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ညမရယ္ ညမအေနနဲ႔ ဒီလိုေျပာရတာ အေနခက္မွန္း ေကာ နားလည္ပါတယ္...တကယ္ဆို ေကာအတြက္လည္း မ်က္ႏွာပူရတယ္... သူ႔အိမ္မွာေနၿပီး သူနဲ႔အတူေနဖို႔ဆိုတာ..."
" ဘာမွ မ်က္ႏွာပါစရာမလိုပါဘူး ေ႐ွာင္းေကာရယ္.. က်ေနာ္တို႔ ညီေကာင္းဖို႔အတြက္ပဲ..ၿပီးေတာ့ ေ႐ွာင္းေကာက က်ေနာ့္ ညီေလးအတြက္ အသင့္ေတာ့ဆံုးပဲေလ..တခုပဲ.."
" ေျပာပါ...ညီ"
" ဝမ္က်ယ္ေလးကို ေ႐ွာင္းေကာလက္ထဲထည့္လိုက္မွာမမို႔ ဝမ္က်ယ္ ေပ်ာ္ေနတာပဲ က်ေနာ္ ျမင္ခ်င္ပါတယ္...ဝမ္က်ယ္က အျပင္ပိုင္းက သန္မာေပမဲ့ အတြက္းစိတ္က ႏူးညံ့တယ္...ၿပီးေတာ့ အားလည္းငယ္တတ္တယ္ ေ႐ွာင္းေကာ.. အေမွာင္နဲ႔ အေကာင္ေသးေသးေလးေတြလည္း ေၾကာက္တတ္ေသးတယ္...သရဲလည္း ေၾကာက္တတ္တယ္...ေမြးကတည္းက ႏွလံုးအားနည္းတတ္သူပီပီ ထစ္ကနဲဆို ဖ်ားတတ္တယ္... ေ႐ွာင္းေကာ အဲဒါေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းေကာလက္ထဲေရာက္လာရင္ ညီေလးကို ေပ်ာ္ရႊင္ေအာင္ထားေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုပါရေစ.."
" စိတ္ခ်ပါ ညီ..အစက ဝမ္က်ယ့္အေပၚ ကိုယ္ အျပစ္က်ဴးလြန္ခဲ့တယ္... ေနာက္မွ ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တာ ဝမ္က်ယ္မွန္း ကိုယ္သိလာတယ္... ဝမ္က်ယ့္ကို ကိုယ္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးနဲ႔ ခ်စ္မိသြားတာျဖစ္လို႔ အခု ညီ ေျပာတာေတြကို ကိုယ္ အာမခံတယ္ ညီ..ကိုယ့္ဆီမွာ ဝမ္က်ယ္ ဘယ္ေတာ္မွ စိတ္မဆင္းရဲေစရဘူးလို႔ ကိုယ္ ကတိေပးတယ္ "
" ေက်းဇူးပါ ေ႐ွာင္းေကာ "
" ဟင္း..အခုလိုၾကားရေတာ့ ဝမ္က်ယ့္အတြက္ စိတ္ခ်သြားၿပီ.. ညမရဲ႕ ေမာင္ေလးကို တကယ္လည္း ေကာနဲ႔ပဲ သေဘာတူတာ..စေတြ႔ကတည္းက အရမ္းလိုက္ဖက္တယ္လို႔ ျမင္မိတယ္...ၿပီးေတာ့ ေဘဂ်င္းကို ေခၚသြားတုန္းကလည္း ယံုၾကည္ခဲ့တယ္..ေကာအေနနဲ႔ ဝမ္က်ယ့္ကို ဖြင့္ေျပာမယ္ဆိုတာကိုေပါ့...အစ္မတေယာပ္အေနနဲ႔ ထပ္ၿပီးေျပာပါရေစ...ဝမ္က်ယ့္ကို ေပ်ာ္ေအာင္ထားေပးပါ ေကာ..."
" ကိုယ္ ကလည္း ကတိထပ္ေပးတယ္ ညမ"
" ကဲ..အဲဒါဆို ဝမ္က်ယ္တို႔ ျပန္မလာခင္ လုပ္ငန္းစၾကရေအာင္"
........
" ျပန္လာၿပီလား ဝမ္က်ယ္"
" ျပန္လာၿပီ ေကာ..အဖိုးကိုေတာင္ အဖိုးခ်န္အိမ္မွာ ေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္ ဒီည အဖိုးခ်န္အိမ္မွာ အိပ္မယ္လို႔ မွာလိုက္ေသးတယ္"
" အင္း..ေကာ သိတယ္...ေရသြားခ်ိဳးေတာ့ ေကာနဲ႔ ေ႐ွာင္းေကာက ဝမ္က်ယ္နဲ႔ ညစာအတူစားဖို႔ ေစာင့္ေနတာ.."
" အင္း..အဲဒါဆို က်ေနာ္ အျမန္ခ်ိဳးလိုက္မယ္...ခ်င္းအာလည္း သြားခ်ိဳးေတာ့ ေရေႏြးနဲ႔ခ်ိဳးေနာ္"
" ဟုတ္...အကိုက ခ်င္းအာကို စိတ္ပူေနတာလား"
" ပူရတာေပါ့ ခ်င္းအာ ရယ္.. ကဲ သြားခ်ိဳးေတာ့္ အကိုလည္းသြားၿပီ"
ခ်င္းခ်င္း မိမိေခါင္းကို ပုတ္ကာ အေပၚတက္သြားေသာ အကိုကို ျပံဳးၿပီး ၾကည့္ေနလိုက္သည္။
" အဟမ္း...ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မိန္းကေလးဆို သတိထားပါအံုး"
ေဟာက္ရႊမ္း ေျပာၿပီး ထမင္းစားခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ ခ်င္းခ်င္းကေတာ့ ေဟာက္ရႊမ္းကိုၾကည့္ကာ...
" အခုေတာ့ ေျပာထားအံုး...အကိုနဲ႔ ငါနဲ႔ လက္ထပ္ၿပီးရင္ ႐ွင္တို႔ ေျမးအဖိုးလမ္းေဘး ေရာက္သြားေစရမယ္"
ထိုသို႔ေရရြတ္ၿပီး အခန္းထဲ့သို႔ ဝင္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲေရာကိတာႏွင့္ အိပ္ယာေဘးမွာထားထားေသာ ေရကရားထဲမွ ေရတခြက္ေသာက္ၿပီး ေရခ်ိဳးရန္ ျပင္ဆင္လိုက္သညိ။
" ေအာ...ဝမ္က်ယ္ ျပန္ေရာက္ၿပီပဲ"
" ဟုတ္တယိ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ "
" အင္း...ဒီေန႔ အေအးပိုမယ္လို႔ ေၾကညာထားတယ္... ဝမ္က်ယ္ ေရေႏြးေလးနဲ႔ခ်ိဳးေနာ္... ေနမေကာင္းျဖစ္မယ္"
" ဟုတ္ကဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ "
" ကိုယ္ ထမင္းစားခန္းထဲက ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္"
" အင္း.."
အခန္းထဲဝင္သြားေသာ ရိေပၚ ကိုၾကည့္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေအာက္ဆင္းလာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ထမင္းစားခန္းထဲဝင္ကာ...
" ညီ..ဘယ္လိုလဲ"
" အဆင္သင့္ပဲ ေ႐ွာင္းေကာ.."
ထမင္းစားလ်ွင္ ဟင္းခ်ိဳေသာက္တတ္ေသာ ဝမ္က်ယ္အတြက္ သီသန္႔ ဟင္းခ်ိဳတမ်ိဳးခ်က္ေပးရသည္။ ဝမ္ခ်င္ေပးထားေသာ အရက္ကို ဟင္းခ်ိဳထဲထည့္ခ်က္ထားတာေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
" ဝါး...ဟင္းနံ႔ေလးက ေမႊးေနတာပဲ...ဘာဟင္းေတြခ်က္ထားတာလဲ ေကာ"
ရိေပၚ ထမင္းစားပဲြတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီးေမးလိုက္သည္။
" ဝမ္က်ယ့္ အႀကိဳက္ေပါ့ကြာ..ဝက္သားနဲ႔ ၾကာဥ ဆီျပန္..ဒါက ဂ်ဴးျမစ္ကို ငါးနဲ႔ေၾကာ္ထားတာ..မုန္ညင္းရြက္သုတ္နဲ႔ ေရဘဝဲေျခာက္ကို အခ်ိဳေၾကာ္ထားတာ...ဒါက ဝမ္က်ယ့္ အတြက္သီးသန္႔ ကတက္ဥဟင္းခ်ိဳ"
" အႀကိဳက္ပဲ..ဆြဲၿပီ"
ခ်င္းခ်င္းက ဝမ္က်ယ့္ေဘးခံုတြင္ ဝင္ထိုင္ၿပီး ဟင္းမ်ားခပ္ထည့္ေပးသညိ။
" အကို..ေရာ့.."
" ခ်င္းအာ စားပါ...အကို ကိုယ့္ဘာသာထည့္စားလိုက္မယ္"
" ခ်င္းအညက ထည့္ေပးခ်င္လို႔ပါ အကိုရဲ႕"
( အလွဴ ့လက္ဖက္န႔ဲ မ်က္ႏွာလုပ္ေနတာ)
ခြၽဲပ်စ္ပ်စ္အသံေၾကာင့္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ႏွင့္ ေဟာက္ရႊမ္း မ်က္ႏွာမဲ့လိုပ္ၾကသည္။
" ဟငိးခ်ိဳ ေကာင္းလား ဝမ္က်ယ္"
" ေကာင္းတယ္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ.. ခ်ိဳေမႊးေမႊးေလး"
" ဝမ္က်ယ္ ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ ဝမ္းသာပါတယ္"'
" ဟင္..ဒါ.."
" ဟုတ္တယ္ ဝမ္က်ယ့္အတြက္ ကိုယ္ ခ်က္ေပးထားတာ"
" ဝါး...ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ က ဟင္းလည္းခ်က္တတ္တယ္ေပါ့..ေတာ္လိုက္တာ..က်ေနာ္ ကေတာ့ စားတာပဲ ရတယ္..ဟီး.."
သြားတမ္းညီညီေလးကို စိၿပီးရယ္ျပေနေသာ ရိေပၚက အျဖဴထည္ ကေလးေလးလို...
" ဝွါး...."
" ဟင္...ခ်င္းအာ ပင္ပန္းေနတယ္ ထင္တယ္"
" ဟုတ္တယ္... အကို ေရခ်ိဳးၿပီးကတည္းက အိပ္ခ်င္ေနတာ"
" အဲဒါေၾကာင့္ အကို ေျပာတာေပါ့.... အိမ္မွာပဲ ေအးေဆးေနပါဆို ခ်င္းအာက ျခံထဲပဲလိုပ္ေနတာ"
" အကိုနဲ႔ အနီးမွာ ေနခ်င္လို္ေပါ့ အကိုရဲ႕"
ထိုအေျပာကို ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေလွာင္ျပံဳးျပံဳးလိုက္ၿပီး ေဟာက္ရႊမ္းက မဲ့ရြဲ႔သြားသည္။ ဝမ္က်ယ္ကေတာ့ ျပံဳးသာျပံဳးေနသည္။
ညစာစားၿပီးတာႏွင့္ ခ်င္းခ်င္းက အိပ္ခ်င္တယ္ဆိုကာ အခန္းထဲဝင္သြားသည္။ ခ်င္းခ်င္းကို ၾကည့္ၿပီး ေဟာက္ရႊမ္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို လက္မေထာင္ျပလိုက္သည္။
ဝမ္က်ယ္လည္း ျခံထဲမဆင္းေတာ့ပဲ အေပၚတက္သြားတာေၾကာငိ့..
" ေ႐ွာင္းေကာ.."
" ဟင္"
" ဟို...ေ႐ွာင္းေကာလည္း တက္သြားလိုက္ေတာ့ေနာ္...ဝမ္က်ယ္က ဟင္းခ်ိဳတပန္းကန္လံုး ကုန္ေအာင္ေသညပ္ထားတာဆိုေတာ့..."
." အင္း..ညီ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ကိုယ့္ဘက္မွာ ေနေပးလို႔"
" ရပါတယ္ ေ႐ွာင္းေကာ.. တကယ္ဆို ေ႐ွာင္းေကာနဲ႔ ေယာက္ဖေတာ္ခြင့္ရတဲ့ က်ေနာ္က ပိုၿပီး ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေဟာက္ရႊမ္း ပုခံုးကိုပုတ္ၿပီး အေပၚတက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ရိေပၚ ထမင္းစားၿပီး အခန္းထဲေရာက္တာႏွင့္ ျခံအတြက္ ပိုးသတ္ေဆးႏွင့္ ထိုအတြက္ ကုုန္က်စရိတ္မ်ားကို တြက္ခ်က္ေနသည္။
တြက္ခ်က္ေနရင္း ပူလာတာေၾကာင့္...
" ဘာလို႔ပူလာတာလဲ"
ရိေပၚ ေရတခြက္ေသာက္ၿပီး စာရင္းမ်ားကို ျပန္ၾကည့္ေနလိုပ္သည္။
စာရငးမ်ားကိုၾကည့္ေနေသာ္လည္း ေျပာင္းလဲလာေသာ ခႏၼာကိုယ္ေၾကာင့္ ရိေပၚ အံ့ျသလာကာ...
" ဘာျဖစ္တာလဲကြာ...က်စ္"
ခံုတြင္ထိုင္ေနရာကပဲ ထႂကြလာေသာညီငယ္ကို ေဘာင္းဘီထဲမွထုတ္ၿပီး လက္သမားလုပ္ရေတာ့သည္။ ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္ဆႏၼက ဘာေတြလြဲမွားေနလဲ ရိေပၚ မေတြးႏိုင္...
" အင္း....ဟင္း..."
လက္နဲ႔ ပြတ္ဆြဲေနေသာ္လည္း က်မသြားေသာ ညီငယ္ေၾကာင့္ ရိေပၚ ဘာလုပ္ရမလဲမသိစြာ မ်က္ရည္ဝဲလာသည္။
" ေဒါက္...ေဒါက္.."
" ဝမ္က်ယ္...ကိုယ္ ဝင္လာမယ္ေနာိ".
" ဟင္...အလာ...အ့...မလာနဲ႔...အင္း..."
ရိေပၚ စကားမဆံုးခင္ ေ႐ွာင္းက်န္႔ တံခါးဖြင့္ၿပီးဝင္လာခဲ့သည္။ အခန္းထဲေရာက္တာႏွင့္ ျမင္လိုက္ရသည္က နီေနေသာရီေဝေဝ မ်က္ဝန္းညိဳေလး ႏွင့္ ေခြၽးျပန္ေနေသာ ပန္ေရာင္မ်က္ႏွာေလး..
" ဝမ္က်ယ္ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
ေ႐ွာင္းက်နိ႔ ဘာမွမသိသလို ပံုစံႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။
" ေ႐ွာင္း....ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ... အ့..."
မခ်ိမဆန္႔ခံစားေနရေသာ ရိေပၚ အနားသို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ လ်င္ျမန္စြာ သြားလိုက္သည္။
" ဝမ္က်ယ္..."
" ဟင္း....က်န္႔ေကာ... "
မ်က္ရည္ဝဲေနေသာ မ်က္ဝန္းေလးမ်ားက အကူအညီေတာင္းေနဟန္...
" ကိုယ္...ကူညီရမလား"
" အင္း...ဘာ..အ့..ဘာလို႔ အခုလို...ျဖစိလာတာလဲ...က်ေနာ္...အင္း...က်ေနာ္...မသိဘူး"
" စိတ္ကို ေလ်ွာ့ထား ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကိုပဲ ၾကည့္ေန ဟုတ္ၿပီလား"
ေ႐ွာင္းက်န္႔အေျပာကို ေခါင္းညိတ္ျပသည့္ ရိေပၚကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးလိုက္ၿပီး ႏွင္းဆီနီေရာင္ရဲေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးကို စုပ္ယူလိုက္ကာ လက္ကလည္း ပန္းေရာင္မုန္လာဥေလးဆီ သြားကာ ပြတ္ဆဲြလိုပ္သည္။
" ႁပြတ္စ္... အြန္း.... ႁပြတ္စ္... ႁပြတ္စ္... အြန္း... "
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ခံုေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ ရိေပၚကို ခါးကုန္းၿပီး နမ္းေနရတာေၾကာင့္ ကေလးခ်ီသလို ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခါးမွာခ်ိတ္ေစကာ ေပြ႔ခ်ီၿပီး ကုတင္ေပၚ အသာလွဲလိုက္သည္။
လက္နဲ႔ အခ်ိန္ၾကာလာေသာ္လည္း မာန္မက်ေသးတဲ့ မုန္လာဥ ေၾကာင့္ ရိေပၚ ရဲ႕အက်ီကို အရင္ခြၽတ္လိုက္ကာ... ဒူးနားထိကြၽတ္ေနေသာ ေဘာင္းဘီကို အကုန္ခြၽတ္လိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ရိေပၚ ရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာငိးၾကား ေနရာယူၿပီး မုန္လာဥေလးကို ငံုလိုက္သည္။
ေႏြးသြားေသာ ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ရိေပၚ ေခါင္းေထာငိၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိ ညီေလးကို ပါးစပ္ႏွင့္ ျပဳစုေပးေနေသာ ေ႐ွာင္းက်န္႔...
" ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ...အင့္...မလုပ္နဲ႔...ဟ့..အဲလို...အ့...မလုပ္ပါနဲ႔...အင္း..."
ရိေပၚ ဘယ္ေလာက္တားတား မရပ္ခဲ့ေသာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး ရိေပၚ ခါးေလးေကာ့ကာ ၿပီးဆံုးသြားသည္။
" ေထြးထုတ္လိုက္...က်ေနာ္ေျပာတာၾကားလား...ေ႐ွာငိးက်န္႔ ေထြးထုတ္လိုက္လို႔..."
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ရိေပၚကို အုပ္မိုးၿပီး...
" ကိုယ္က ကေလးနဲ႔ပတ္သက္တာ အားလံုး ကိုယ္ပဲပိုင္ခ်င္တာေလ...အခု ကိုယ့္ကို ခြင့္ျပဳမယ္ မလားဟင္.."
ရမၼက္ဆန္ဆန္ ရီေဝေဝအၾကည့္မ်ားက ရိေပၚကို ညႇိဳ႕ေနသေယာင္...
ရိေပၚ ေခါင္းညိတ္လိုက္တာႏွင့္ေ႐ွာင္းက်န္႔ အက်ႌ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီပါတခါတည္းခြၽတ္ကာ အုပ္မိုးလိုက္သည္။
ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္စဥ္ ျမင္လိုက္ရသည့္ ေ႐ွာင္းညီေတာ္ေၾကာင့္ ရိေပၚ တ့္ေတြးၿမိဳခ်လိုက္သည္။
" ကိုယ္ စေတာ့မယ္ေနာ္...နာရင္ ပုခံုးကိုကိုက္လိုက္.. "
ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို ခပ္ျပင္းျပင္းစုပ္ယူကာ နမ္းလိုက္သည္။ အေပၚ ေအာက္ ႏႈတ္ခမ္းတစံုက ေ႐ွာင္းက်န္႔ ႏႈတ္ခမ္းရဲ႕ခ်ယ္လွယ္မႈကို ၾကမ္းၾကမ္းခံေနရသည္။
ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အသာကိုက္လိုက္ေတာ့ ပြင့္ဟလာသည့္ ႏႈတ္ခမ္းၾကားထဲ လ်ွာကို ထိုးသြင္းကာ လ်ွာအခ်င္းခ်င္း စုပ့ယူလိုက္သည္။
" ဟင္း...ႁပြတ္စ္... အြန္း.... ႁပြတ္စ္.... "
ႏႈတ္ခမ္းကိုလည္း အနမ္းမပ်က္ေစပဲ လက္တဖက္က ခ်ယ္ရီသီးေလး ကို ဖိေခ်ကာ တဖက္ကေတာ့ လမ္ေၾကာင္းခ်ဲ ့ လိုက္သည္။
လ်ွာခ်င္းစုပ္ယူမႈေၾကာင့္ ရိေပၚ ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေထာင့္ေလးမွ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားစီးက်လာသည္။ ထိုအရည္မ်ားကို လ်ွာနဲ႔ပ္ိတ္ဆြဲၿပီး လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ဆီ အနမ္းဆက္လိုက္သည္။
" အင္း...က်န္႔ေကာ....အ့...ဟ့..."
ေအာက္ပိုင္းဆီမွ လက္ကို အေရတြက္တိုးၿပီး သံုးေခ်ာင္းေျမာက္မွာ ေကာ့တက္လာေသာခါးေလး..."
" အ့...နာ..တယ္...ဟင့္...ေျဖးေျဖး.... အ့...ဟ့..."
အနမ္းကို အ႐ွိန္ျမႇင့္ကာ လက္ကိုပါ အ႐ွိန္တင္ၿပီး ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ေအာ္ညည္းလာေသာ ရိေပၚ အသံက ေ႐ွာင္းက်န္႔ အတြက္ေတာ့ သာယာေနသည္။
" ကိုယ္ ထည့္ေတာ့မယ္ေနာ္ "
လက္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူကာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ေျပာၿပီးတာႏွင့္ တခါတည္း အဆံုးထိုးသြင္းလိုက္သည္။
" အားးး... ဟ့...ေျဖးေျဖး... ဟင့္...က်န္႔...ေကာ...အ့....ဟ့...အင့္...ဟင့္..."
" ဟား...ေႏြးေနတာပဲ... ကေလးရယ္...ႀကိဳက္လိုက္တာ...အင့္..."
စက္ေသနတ္ပစ္သလို ရိေပၚ ကိုတင္းတင္းဖက္ၿပီး ထိုးေဆာင့္ေနေသာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေၾကာင့္ ရိေပၚ မွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေက်ာျပင္ကို အတင္းကုတ္ဖက္ထားရသည္။
" ဟင့္...အ့...အ႐ွိန္...ဟ့...အ႐ွိန္ေလွ်ာ့ပါအံုး...ဟင့္...အင့္...."
" ကိုယ္ လြမ္းေနတာ...အင့္...ကိုယ္ ကေလးကို အရမ္းလြမ္းေနတာ...ဟား..."
ေဆး႐ွိန္ပါေနတာေၾကာင့္ ပထမအႀကိမ္ေလာက္ မခက္ခဲပဲ စိတ္တူကိုယ္တူ ပီယေဆး ကို ေျဖခဲ့ၾကသည္။
မိုးခါနီးမွ အဆံုးသတ္ေသာ ေျဖေဆးေၾကာင့္ ရိေပၚ အသံေတာင္မထြက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
" မင္းက ကိုယ့္ အပိုင္ပဲ ရိေပၚ "
ေခြၽးမ်ားႏွင့္ စိုေနေသာ ကိုယ္လံုးေလးကို ရင္ခြင္ထဲသြင္းၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ အိပ္စက္လိုက္သည္။
**********
ၾကာသြားလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ လက္ဆစ္ေတြေပါက္ျပဲေနလို႔ စာ႐ိုက္ဖို႔ အဆင္မေျပလို႔ပါ...
❤💚❤💚❤💚❤💚❤💚
