My not so Ordinary Stalker(BxB)

Picture

Matapos kong isulat ang note ko para kay Diriko.

Umalis na ako,maaga talaga ang plano kong umalis,dahil mahaba ang byahe ko ngayong araw.

Uuwi muna ako sa bahay ko,at dadalawin ko narin si Mr.Roilly.
Ilang araw ko talagang pinag isipan ito.

At hindi ko iyon minsan nabanggit kay Diriko

Parating busy ako pagdating sa dorm kaya Wala na akong oras para isipin ang mga bagay na iyon banggitin sa kanya..

Pagkarating na pagkarating sa gate ng bahay,bumungad sakin ang mga nagkukumpulang mga bulaklak ng aking mga tanim.
Nakakapagtaka na maganda ang mga ito at hindi man lang nasira.
Sa mga panahon na wala ako dito.

Ng pumasok ako,nakakapagtakang wala man lang na kahit anong dahon o alikabok na makikita sa kahit anong gamit.

Almost 1 month narin na hindi ko inuwian ang bahay na ito.
Kaya hindi ko maintindihan bakit ganito?

Nagulat ako at napaatras sa biglang pagbumukas ang pinto ng CR .

Pero agad din naman nawala ang kaba ko ng makitang si Mr.Roily pala iyon.

Siya ang pinag iwanan ng spare key ko.
Nong last naming pagkikita ,sabi ko sa kanya muna iyon ...dahil nag request ako na dalawin minsan ang bahay na ito .
Pero hindi ko naman inaakalang tutuhanin niya.
Kasi alam kong busy siya parati at walang time dahil sa business niya.

"Nandito ka na pala.. kamusta ang byahe"
Sabi niya ng makita ako at binaba ag dalang timba na parang nag linis ng CR.

"Ayos naman po, nakakapagod na byahe..
Teka naglilinis ba kayo?"
Pag uusisa ko sabay baba ng aking packbag

"Ah oo,nang mabasa ko ang mensahe mo kaninang umaga,agad akong pumunta dito.Alam kong pagod ka sa byahe at walang oras para ayosin ang mga linisin na ito.
Inaamin ko ngayong linggo lang ulit ako ng pumarito sa bahay mo."

"Nako,nakakahiya naman po ,huwag nyo na pong ituloy.Kaya ko na po iyan.Isa pa bisita po kayo dito.Nakakain na po ba kayo?may dala po akong pinamili sa nadaanan kong pagkain."tuloy tuloy kong sabi

"Itong batang ito talaga,ayos lang.M tatapos narin ito.
ikaw ang kumain ,alam kong gutom ka na.Mahaba ng byahe mo diba?"
Tugon niya

Dinala ko ang hawak kong bag sa upuan at ang pagkain naman ay dinala ko sa kusina.

Maghahanda nalang ako ng makakain,

Kahit kailan talaga ,ang sipag ni Mr.Roilly.

Ng maayos ko ang pagkain,dinala ko agad iyon sa sala,para doon kumain.
Alam kong hindi mapapatigil si mr.Roilly hanggat hindi ko kinakausap.

"Mr. Roilly,kain na po tayo dito.Tama na po yan"
Tawag ko sa kanya

Ilang minutes ang lumipas lumapit narin siya,..
Hinubad niya ang suot niyang apron at umupo sa harap kong upuan.

"Aba masarap itong lahat ah,saan mo ito binili?"
Tuwang tuwa niyang sabi

May nadaanan kasi akong tindahan ng buko pie at mga hopia na ibat ibang flavor.
Ipinag timpla ko narin ng simple na tea na paborito niya.

"Nadaanan ko lang po."sagot ko

"Sya , hindi na ako tatanggi dito.Salamat sa pagkain"sabi niya

.....

Matapos naming kumain,dumiritso ako sa aking itatanong.

Ilang week na binabagabag ang isip ko tungkol sa taong nagbigay ng bangungot saakin..

Sa lahat ng puntahan kong parte ng school ,nandon ang lalaking pinag hihinalaan ko dati ..
Nakakapaghinala na ang mga kilos at nag sisimula ka akong matakot.
Hindi ko alam paano sasabihin iyon saaking mga kaibigan at kina Diriko.Dahil baka nagkakamali lamang ako.
Kaya lang hindi na normal eh..