Mesafeler aşka engel midir? Tek bir mesajla tüm hayatınız değişebilir mi? Hayatınız altüst mü olur yoksa, bir lunaparka mı döner?
*** O an gelen ani hisle kendime hakim olamadım, Twitter'a girdim. Ana sayfaya göz bile atmadan arama kısmına "Bulut a...
👉🏻CANIMSULARIM BURAYI OKUMADAN GEÇMEYİN! OKUYAN HERKES, DAHA BÖLÜMÜ BİTİRMEDEN ALT ÇUBUKTAN YILDIZA BASARAK OYLAYABİLİR Mİ? 👈🏻
Her satıra birkaç yorum bırakır mısınız? Keşfete çıkamadık hâlâ...
Yukarıdaki müziği açalım ve kendimizi kitabın satırlarına bırakalım.
"Bu, Titanic'in bir deniz yıldızı için batma hikayesi..."
İyi okumalar canımsular. 🌊
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
34.Bölüm: Kimsin Sen?
"Bir kişinin özgürlüğü nereye kadardır? Kimin verdiği kasvet Güneş'i kısıtlamaya yetebilir?"
***
Kafamı kurcalayan şeylere bir yenisi daha eklenmişti şimdi. Kimdi bu patron? Sorun veya problem olan da neydi? Gözlerimle Rüzgar'ı süzerken Rüzgar telefonu kapatıp, parmaklarının arasından cebine sallamıştı bile. Bakışlarını bana çevirdiğinde "Ne var?" dercesine kafasını sağa sola salladı ve göz kırptı.
Saçlarımı karıştırdım ve içimde tutmak istemediğim soruyu serbest bıraktım. "Patron kim Rüzgar? Neler çeviriyorsun? Ve ne gibi bir sorun olabilir? Bence bana anlatman gereken önemli durumlar var." Bakışları değişti ve derinleşti. "Sen beni mi dinliyorsun Güneş? Telefonda söyleneni bile duymuşsun. Sana fazla merakın iyi olmadığını hâlâ öğretemediler mi?"
Gerilen sinirlerimin, gözümün seğirmesini sağlamasını engelleyemedim. "Bunun benimle alakalı olduğunu düşünüyorum Rüzgar. Ve bilmeye hakkım var. Sen nasıl her şeyi bilmeye hakkın olduğunu, Bulut'un hakkı olduğunu düşünüyorsan; benim de bilmeye hakkım var. Ve öğrenmek istiyorum." Sonlara doğru sesimin yükselmesine engel olamamıştım. Zaten sıkıntılarla dolu bir dönemdeyken kendime hakim olmam kolay olmuyordu.
Biraz düşündükten sonra kafa salladı ve elini belime koyup beni bizim evin sokağına doğru ilerletti. Sokağın başına geldiğimizde, mühürlenmiş dudaklarını -şükürler olsun ki- aralayabildi. "Zamanı geldiğinde öğreneceksin Güneş. Şimdilik böyle kalman daha iyi. Herkes, her şeyi zamanı geldiğinde öğrenmelidir öyle değil mi?" diyerek göz kırptığında, iğneleyici mesajını gayet açık şekilde almıştım. Umarım Merih'i beni tehdit etmek amacıyla kullanmaz.
"Of!" dedim ve sıkıntılı bir nefes verdim. Kendimi Rüzgar'ın kolundan kurtardıktan sonra adımlarımı hızlandırdım ve hızlıca apartmana giriş yaptım. Rüzgar'ı görenler olduysa eğer, ağzı durmayan mahalle karıları dedikoduya çoktan başlamışlardır bile. Neyse ki bunu düşünecek durumda değildim.
