Mesafeler aşka engel midir? Tek bir mesajla tüm hayatınız değişebilir mi? Hayatınız altüst mü olur yoksa, bir lunaparka mı döner?
*** O an gelen ani hisle kendime hakim olamadım, Twitter'a girdim. Ana sayfaya göz bile atmadan arama kısmına "Bulut a...
👉🏻CANIMSULARIM BURAYI OKUMADAN GEÇMEYİN! OKUYAN HERKES, DAHA BÖLÜMÜ BİTİRMEDEN ALT ÇUBUKTAN YILDIZA BASARAK OYLAYABİLİR Mİ? 👈🏻
Her satıra birkaç yorum bırakır mısınız? Keşfete çıkamadık hâlâ...
Yukarıdaki müziği açalım ve kendimizi kitabın satırlarına bırakalım.
"Bu, Titanic'in bir deniz yıldızı için batma hikayesi..."
İyi okumalar canımsular. 🌊.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
39.Bölüm: Akşam Yemeği
"..." ***
Onu mutlu etmek, o güzel gülüşünü görmek, her şeyden değerliydi benim için. Sanki o güldüğünde, güneş açıyor, çiçekler filizleniyordu. Sanki güzel olan her şey, onun gülümsemesiyle yeşeriyordu. Baktıkça baktığım, sevmeye doyamadığım... Öyle güzel, öyle narin gülüyor. Beni hiçbir şeyin mutlu edemeyeceği kadar mutlu ediyordu. Güzel kalpli, minicik sevgilim. Benim biriciğim.
Sahile geldiğimizde, çokça heyecana kapılmıştı. Tıpkı benim gibi. Masamız hazırdı, Rüzgar her şeyi bizim için özel olarak hazırlatmıştı. Her şey çokça güzel, çokça özeldi fakat her ne kadar bu kadar mükemmel bir organizasyona dahil olsak da hiçbir şey umrumda değildi. Gözüm Güneş'ten başka bir şey göremiyordu. Güzel gözleri parlayarak gözlerimin içine bakıyordu. Bense onun parlayan gözlerinden gözlerimi alamıyordum.
Ağır adımlarla kumlarda yürüyorduk. Güneş elimden tutuyordu. Bense bir elimle ellerini tutuyordum. Diğer elimi de omzuna koymuş, göğsüm hizasında olan kafasını kalbimde tutuyordum. Hava pek soğuk olmamasına rağmen biraz üşüdüğünü hisseder gibi olmuştum.
"Güzelim, biraz üşüyor gibisin. Üstüne bir şeyler alalım istersen. Üşütme."
"Hayır sevgilim üşümüyorum. Gerek yok. Gerçekten?"
Buna gerçekten inanacağımı düşünüyorsan çok ayıp ediyorsun Güneş Hanım!
"Bir de soruyorum! Tabii ki üzerine bir şeyler almamız gerekiyor."
Dediğim gibi bir koşu eve doğru gitmiştim. Cebimden çıkardığım anahtarlıkta olan tek anahtarla kapıyı açarak hemen içeriye bir göz gezdirdim. Tabii Güneş de ağır adımlarla arkamdan geliyordu.
Kapının arkadasında bulduğum bir kapüşonluyu aldığım gibi evden çıkmış, hızla Güneş'e yetişmiştim.
"Al güzelim. Bunu giyin. Belki hava daha da soğur. Üşütmesen iyi olur."
