"Beni öpmeni istesem, beni öper misin?"
"Öperim."
"Beni sevmeni istesem, beni sever misin?"
"Sevmem," dedi ama hemen ardından ekledi. "Yine de, severmiş gibi yapabilirim."
"Peki ya beni kurtarmanı istesem, beni kurtarabilir misin?"
"Seni kurtarmam."...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Winter on the Weekend, Julia Stone
Düşlerim Zifiri Karanlık, Perdenin Ardındakiler
🌬️
"Mutlu aileler birbirine benzerler, her mutsuz ailenin ise kendine özgü mutsuzluğu vardır."
Anna Karenina, L. Tolstoy
•••
789.
Bir kez daha nefes verdim.
790.
Üst bedenimi tekrar havalandırırken karnımda beliren keskin ağrı, sol gözümden bir yaşın akıp şakağıma doğru ince bir şerit halinde ilerlemesine neden olmuştu ancak ben yine de durmadım. Duramadım.
791.
Ne kadar süredir burada, odamda, verdiğim kısa molaları saymazsak neredeyse hiç duraksamadan mekik çektiğimi bilmiyordum ancak aşağı kattan seslenen babamı duymak, bedenimi hışımla altımdaki halının üzerine yığmama sebep olmuştu. Bana bunu yaptıran ne ona karşı duyduğum saygı ne de hissettiğim yorgunluktu. Korku. Sebebi yalnızca ama yalnızca, korkuydu.
