9. Karabasan

205 14 17
                                    

  
9. Bölüm: "KARABASAN"
 

 Bölüm: "KARABASAN" 

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zombi, Adamlar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Zombi, Adamlar

Her Gece, Perdenin Ardındakiler


•••
   

21 Kasım 2021, 03.54
 

  

    
Her zamankinden daha sessiz bir Ankara gecesiydi.

Havanın soğukluğu, bir bıçağın acımasız eller tarafının art arda saplanıp çıkarılması gibi dağlıyordu genç adamın ciğerlerini. Üzerindeki siyah kabanın yakalarını dikip rüzgardan bir nebze olsun korunabilmeyi düşünse de hedefindeki yere nihayet vardığı için bunu yapmaktan son anda vazgeçmişti. Geldiği mekanın üzerindeki tabelaya kafasını kaldırıp da bakmadı ancak bozuk harften yükselen cızırtılı sesi duyabiliyordu. Kimsenin tamir etmeye yeltenmeyişi onu fazla şaşırtmamıştı. Onca kusurun arasında basit bir tabelayı umursayan olmazdı Mahzen'de. Zira burası zaten kusurların sevildiği bir yerdi.

Ortalığı toparlayan gençlerden biri ters çevirdiği bir bar taburesini masanın üzerine koyduğu esnada içeri giren silueti gördüğü gibi "Oo, hoş geldin Savaş Abi!" diyerek gülümsemişti. Başını çevirip ona bakmadan önce bile anlamıştı Savaş, konuşanın İhsan olduğunu. Henüz on dört yaşında olmasına rağmen liseyi yarıda bırakıp hasta annesine bakabilmek için Ankara'nın izbe yerlerinde çalışmak zorunda kalmış bu genç, henüz erken yaşlarda yediği hayatın acımasız sillelerine rağmen oldukça şen ve şakraktı. Suratında daima sahici bir gülüşle bakardı herkese, sanki on dördünde belinde silah taşıyan o değilmiş gibi. "Hayırdır inşallah gecenin bu vakti, bir maruzatın mı vardı abim?"

EGLAFHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin