"Beni öpmeni istesem, beni öper misin?"
"Öperim."
"Beni sevmeni istesem, beni sever misin?"
"Sevmem," dedi ama hemen ardından ekledi. "Yine de, severmiş gibi yapabilirim."
"Peki ya beni kurtarmanı istesem, beni kurtarabilir misin?"
"Seni kurtarmam."...
Bu hikayede anlatılanlar tamamen hayal ürünü olmayıp, gerçek kişi ve kurumlarla bal gibi de ilgisi vardır!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu kitap, bedenlerinden önce ölmeyi akıllarına koymuş tüm yaşlı çocuklara... Ama en çok da tam şu an bu satırları okuyan sana, sevgili okur."
•••
1. BÖLÜM: "GÜZELLİĞİN DİKTASI"
Please Eat, Nicole Dollanganger
•••
22 Nisan, 2021
Güzel olmak. Hayır. Çok güzel olmak.
Bunca zamandır başıboş geçen hayatımın rotasını belirleyen, işte o yegane amaç.
Bombokluğu tatmış herkesin bildiği bir şey vardır ki, o da dış görünüşün çoğu zaman birçok şeye tekabül ettiği gerçeğidir. Bunca yıldır bozuk bir plak gibi tekrar edilen 'iç güzellik daha önemli' ya da 'aman içi güzel olsun da' gibisinden bol avuntu içeren metaforlar, saçmalığın birer daniskasıdır. Mesele şu ki, dışınız yeterince iyi olmadıkça içinizi sikleyen dahi olmaz. Kimsenin kötü kapaklı bir kitabı satın almaya yanaşmayacağı ya da kabuğu çürümüş bir cevizi kırmaya hiçbir zaman tenezzül etmeyeceği gibi bir gerçektir bu.
