u်ိဴေoာ္စm္ (or) Psycho
{Ep 28}
°º¤ø,¸¸,ø¤º°'°º¤ø,¸,
ေနဝင္ရိုးရဲ႕ညေနခင္း အလွမွာ ၊လူစုလူေဝးက အမ်ားျပား...
တင့္တယ္လြန္းတဲ့ စံအိမ္ႀကီး အတြင္းမွာ လွပတဲ့ အျပင္ဆင္ေတြနဲ႕
ခန္းနားလွတဲ့ ေစ့စပ္ပြဲႀကီးက လူအမ်ားအားက်ရေလာက္တယ္၊
ေဒါက္ ေဒါက္။
"ဇိုးဇစ္ မင္းျပင္ဆင္ၿပီၿပီးလား"
ဇိုးဇစ္ရဲ႕အခန္းဝကေန ေမးလိုက္တဲ့ ဖခင္ကို ကိုယ္လုံးေပၚမွန္ကေန
ၾကည့္ရင္း၊ အသံတိတ္ေနေလသည္။
"ေစ့စပ္ပြဲကို မင္းမဖ်တ္ဆီးလိုက္မို႔ ေမ်ာ္လင့္တယ္"
"ဒီေန႕လုပ္ရပ္က မင္းရဲ႕ေနာင္ေရးနဲ႕ဆိုင္တယ္"
"ငါ မင္းကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ လူလိုေနေစခ်င္တာပါဘဲ"
"မင္း မျငင္းခဲ့တာ ငါ့ကို အံအားသင့္ေစတယ္"
"မင္း ဟိုမိန္းခေလးကို လက္လြတ္နိုင္ၿပီေပါ့"
ဇိုးဇစ္ရဲ႕စိတ္ထဲ ေလွ်ာင္ရယ္လိုက္ေလသည္။
"အေဖလိုခ်င္တာက ေစ့စပ္ပြဲ"
"ျငင္းေနလို႔လဲ အခ်ိန္ျဖဳန္း႐ုံဘဲ ရွိတာ... လိုခ်င္တာကို ေပးလိုက္တာမွ
"ျမန္တဲ့ေျဖရွင္းနည္းဘဲေလ"
"မင္း စိတ္မပါဘူးလား?"
"စိတ္ပါတာမပါတာ...၊ အေဖဂ႐ုဆိုက္ဖူးလို႔လား"
"လူလိုေနရမယ္ ေနာင္ေရး...၊ ေျပာလိုက္တဲ့ စကားလုံးေတြက လွပါတယ္"
"ဒါေပမယ့္ မလိုက္ဖတ္ဘူး"
"ကြၽန္ေနာ့္ကို ငယ္ငယ္ကတည္းက သာမွန္လူလို ေနနိုင္ေအာင္"
"သင္ေပးခဲ့ဖူးလို႔လား"
"ဇိုးဇစ္!"
"အေဖလိုခ်င္တဲ့ ေစ့စပ္ပြဲက စေတာ့မွာမလား"
"ကြၽန္ေနာ္ မ်တ္နာထြက္ျပရမွာမို႔ ခြင့္ျပပါဦး"
"မင္းအခုထိ ငါတို႔ကို အျပစ္တင္ေနတုန္းလား'"
"မတင္ရဲပါဘူး"
အခုထိ သားအဖေတြ မ်တ္လုံးမစုံခဲ့ၾကဘူး၊
ဇိုးဇစ္ကလဲ အျပစ္တင္ေနေသးသလို အေဖလုပ္သူကလဲ သူ႕လုပ္ရပ္ကို
ျပန္ျပင္မို႔ ႀကိဳးစားေနစဲ...
ဝတီခင္ကို သက္လိုက္တယ္ဆိုတဲ့ အသံၾကားေတာ့ ၊ ကိုယ့္သားကိုေတာင္ ျပန္လန့္ေနမိတယ္၊ ဒီကေလးက ငယ္ငယ္ကတည္းက
အခ်စ္မဲ့လာပါလား ဆိုၿပီးေတာ့....၊
