Gördüğüm manzara karşısında ağzım bir karış açıldı. Yekta ile Kerem kavga ediyorlardı ve ikisinin yüzüde kan içindeydi.
Ben kaşlarımı çatmış onları izlerken yanımdan birinin geçmesiyle hızla kendi etrafımda döndüm.
Tekrar kavgaya baktığımda Sarp'ında kavgaya karışmış olduğunu gördüm. Amaçları neydi bunların?
Kerem, Yekta'nın yüzüne doğru bağırıp "Helin'den uzak duracaksın! Anladın mı? Ondan uzak dur o benim!" Diye kükredi.
Yekta ağzını açıp "Helin beni ilgilendirmez. Hiç kimse beni ilgilendirmez, ki 1 kişi dışında." O zaman o kız kimse gerçekten şanslıymış.
O böyle söyleyince bende merakıma yenik düşüp "Kim?" Diye sordum. Herkes sessizce dururken benim tepki vermemle Yekta'nın yüzünde ufak bir tebessüm oluştu ve "Zamanı gelince herkes öğrenecek." Deyip oradan uzaklaştı.
******
Zil çaldığında çantamı alıp hızlı adımlarla Yekta'nın yanına gittim. Onu bilmediğim bir şekilde kıskanmıştım. "Yekta!" Dediğimde bana bakıp tebessüm etti ve adımlarını bana doğru yöneltti.
Yanıma geldiğinde "Nasılsın Ilgın?" Dedi. "Meraklıyım. Çok meraklıyım." Dudakları yukarı doğru kıvrılıp "Bu kadar çok merak ediyorsan bana karşı birşeyler hissediyorsundur." Dedi.
Böyle birşey beklemediğim için gözlerimi kaçırıp "H-hayır. Ne alaka?" Dedim. Okulun duvarları ten rengindeydi ve insanın içini açıyordu.
Koridorun sonunda 2 tane sıra vardı. Her okulda olduğu gibi. Ben okulu incelerken Yekta elini gözümün önünde sallıyordu.
Sonra ona bakıp gülümsedim. Gerçekten Sarp'tan daha tatlıydı. Kahverengi saçları kumral teni ve kahverengi gözleriyle fazla yakışıklıydı.
Şimdi gel de bu çocuğa aşık olma. Ama ben aşık değildim. Sadece beğeniyordum. Aklımdan bu düşünceleri kovup bakışlarımı Yekta'ya çevirdim.
"Onu seviyorsun değil mi?" Dedi gözlerimin tam içine bakıp. "Kimi?" Deyince "Sarp'ı diyorum. Seviyorsun değil mi?" Dediğinde şaşırdım.
Niye herkes Sarp'ı seviyorsun diyor? Acaba çok mu belli ediyordum. Ağzımı açıp "Hayır." Dedim ve oradan uzaklaştım.
Sarp'tan vazgeçmek istiyordum ama olmuyordu, ama olacaktı. Içimi bilmediğim bir mutluluk kaplamıştı.
Sanırım Yekta beni kıskanmıştı. Yekta'nın yanında daha rahattım ve daha huzurlu hissediyordum.
Arkamdan Sarp'ın "Ilgın!" Diye seslenmesiyle durdum. Yanıma gelip "Seninle birşey konuşmamız lazım." Dedi.
Heyecanla kafamı tamam anlamında sallayıp peşinden gittim. Ve gözlerimin içine bakıp "Beni seviyor musun?" Dedi.
*****
-Gökçe ve Özge
*Vote ve yorumlarınıza ihtiyacımız var.
MULTİ → Bizimkiler
